Vivian 
‘Wow, man! Dat klinkt best serieus. Wat ga je nu doen?’ vraagt Max, mijn beste vriend sinds de basisschool, met gefronst voorhoofd, terwijl hij op de rugleuning van onze bank zit. Hij leest het laatste bericht van die Katherine uit New York nog eens op mijn laptop, omdat de batterij van mijn telefoon leeg is en nu aan de lader ligt. Max weet natuurlijk al lang dat meisjes van haar school me voortdurend schrijven en om beurten vriendschapsverzoeken sturen. Hij hielp me hun e-mails ongezien in de map Overigen te laten verdwijnen, zodat ik me er niet meer zo aan erger. Over haar een-na-laatste e-mail, die toch weer in mijn mailbox zat, heb ik hem nog niet verteld, want op dat moment leek het me niet belangrijk. Ik had tenslotte andere dingen aan mijn hoofd, zoals het eind van mijn speelseizoen vanwege mijn ontwrichte schouder, en vooral de situatie bij Julia thuis.
Hoe ik bij dit boek kwam
Begin dit jaar las ik Tot je weer ademen kunt, een boek dat ik vooral heel erg dramatisch vond en waar ik soms zelfs een beetje een ongemakkelijk gevoel van kreeg. Ik vond het goed geschreven en mocht de hoofdpersonen graag, maar er was iets wat ik toch niet zo tof vond en waar ik mijn vinger niet helemaal op kon leggen. Toch was ik erg benieuwd naar het vervolg, zeker na de cliffhanger waar het boek mee eindigde. Rond de verschijning ontving ik dit tweede boek van uitgeverij Callenbach, maar het duurde een hele poos voordat ik erin besloot te beginnen, uit angst dat het me zo’n zelfde uneasy gevoel zou bezorgen of ook weer zo langdradig zou zijn – een enorme pet peeve die ik in boek één helaas vaak tegenkwam. Maar ik maakte me onterecht zorgen, want dit boek is zoveel beter dan zijn voorganger!
Waar het over gaat
Na een laatste vreselijke confrontatie met haar gewelddadige ouders trekt de sterk verwaarloosde en gekwelde Julia in bij Jeremy en zijn ouders, die oneindig veel geduld met haar hebben en haar het thuis bieden zoals ze dat zelf nooit heeft gekend. Maar ook al lijkt Julia met hun steun haar verleden steeds meer achter zich te kunnen laten, de obstakels zijn nog lang niet uit de weg geruimd. Ze verkeert in een constante tweestrijd met haar loyaliteit en zowel zij als Jeremy is bang om toe te geven aan hun gevoelens voor elkaar, die veel dieper gaan dan vriendschap. Als Jeremy ook nog eens wordt geconfronteerd met zijn eigen verleden op een manier die alles zou kunnen veranderen aan zijn toekomst, lijkt niets meer zeker voor de twee geliefden…
Wat ik ervan vond
Zolang je bij me blijft is in tal van opzichten beter dan Tot je weer ademen kunt. Het leest veel vlotter: er gebeurt meer en het tempo ligt hoger en het is zéker minder langdradig, wat een hele verademing is na de ellenlange beschrijvingen van sport en lesstof in het eerste boek. Het haakt mooi aan op ‘’wat voorafging’’, maar tegelijkertijd is het een echt mooi tweede deel waarin de focus verschuift en er heel andere thema’s boven komen drijven: het is dynamischer en de gebeurtenissen uit het eerste boek worden heel mooi aangevuld en uitgediept. Het is heel anders, maar toch duidelijk uit hetzelfde hout gesneden als het eerste boek en daar hou ik van.
Minder melodrama
Door het lezen van dit vervolg weet ik ook wat me tegenstond aan het eerste deel: het was niet alleen enorm dramatisch, maar ook echt mélodramatisch. Als in: jongen-redt-meisje-het-leven-melodrama. Dat hoeft niet per se erg te zijn, maar Winter vergrootte dat zo uit dat het gewoon niet… natuurlijk en te overdreven voelde. In dit boek is dat echter veel minder het geval: Julia’s trauma’s en kwetsbaarheid hebben nu veel meer diepgang, en dat is nog veel rauwer dan de echt precaire situaties in het eerste boek. Daarnaast beschrijft Winter ook op een erg mooie manier hoe het voor Jeremy is om ermee om te gaan dat zij zo beschadigd is, en dat is iets wat door het hele boek heen een rode draad blijft, waardoor je goed kunt zien hoe heftig het echt is om van kinds af aan zo verwaarloosd en mishandeld te worden, op allerlei fronten. Petje af.
Schattig
Zolang je bij me blijft is ook veel schattiger dan Tot je weer ademen kunt, en dat geeft een fijne luchtigheid aan het verhaal. Ik vond het in deel één en ook in dit boek heel mooi om te lezen hoe Jeremy en Julia echt dichter bij elkaar komen en toch een soort spelletje blijven spelen van afstoten en aantrekken, met gevatte humor en grapjes als afweermechanismen waar eigenlijk veel meer onder zit, en daarnaast kan de romantische lezer volop genieten van romantische momenten als het moment eindelijk daar is.
Niet stereotype
Wat ik echter het beste vind aan dit boek, is dat het een heel nieuwe verhaallijn introduceert die je in boek één totaal niet had kunnen zien aankomen. Winter zorgt er daarmee voor dat de focus verschuift naar Jeremy, die in het eerste deel moeilijk te peilen was maar nu met heel veel rauwe emotie en verstoorde gedachten op de proppen komt, en de thema’s die daarbij horen – de relatie met zijn moeder, je bewust (willen) zijn van je toekomst, je partner willen beschermen tegen wat er met jou gaat gebeuren – vind ik echt goed uitgewerkt en verweven met het perspectief: je gaat er helemaal in mee en begrijpt hem echt. En daardoor komen ook de andere personages goed uit de verf, zoals Jeremy’s moeder en Katherine en zijn vrienden Max, Tommy en Danny. Het is totaal niet stereotype, zelfs het einde niet – en dat zorgt voor een ijzersterke afronding.
Conclusie
Zolang je bij me blijft is een verrassend steengoed vervolg op Tot je weer ademen kunt: de scherpe randjes van melodrama zijn er helemaal af en wat overblijft is een goed uitgediept en verteld verhaal over liefde die allesbehalve vanzelfsprekend is en in het reine komen met je verleden, heden en toekomst. De personages zitten goed in elkaar, het verhaal is verre van voorspelbaar en heel veelzijdig en het einde zie je niet aankomen, maar past daardoor des te beter bij de plot. Ik ben maar wat blij dat ik dit boek heb gelezen, want het is echt oprecht goed.
Titel: Zolang je bij me blijft (Solange du da bist)
Auteur: Jessica Winter | bekend van: Tot je weer ademen kunt
Serie: Julie & Jeremy #2
Vertaald door: Carolijn Visschers
Uitgeverij: Callenbach
Verschenen: mei 2017
Aantal bladzijden: 352
Genre: young adult contemporary
Beschikbaar als: paperback, ebook
ISBN: 9789026622052
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |
