Vivian 
De jongeman luisterde al ettelijke minuten niet meer naar de rouwbegeleidster van het ziekenhuis. Ze ratelde het gestandaardiseerde formulier af zonder ook maar één keer naar hem op te kijken – voor haar was hij gewoon de zoveelste rouwende echtgenoot van een te jong gestorven vrouw en moeder. Cathryn… Hoe kon dit echt zijn?! Hoe kon hij, Benjamin Hull, hier zitten in het mistroostige kantoortje van de rouwbegeleidster – met een piepklein raam en niet meer dan een sanseveria op de metalen ladekast als opsmuk – om te praten over de dood van zijn geliefde Cathryn? Hoe was dít de werkelijkheid, en de toekomst die hij met Cathy voor ogen had, in één fataal moment… wég?
Hoe ik bij dit boek kwam
Toen vorig jaar Tweedehands Vleugels werd uitgegeven bij Dutch Venture Publishing (nadat Vanessa het een tijdje in eigen beheer had) was ik helemaal lyrisch over dat boek: ik vond de engelenwereld zó mooi, de verhaallijn rond de beschermengelen zó mooi geschreven en de personages zó hartveroverend dat ik echt totaal niet kon wachten op deel twee. Maar ja. Dat moest. MAAR NU IS-IE ER! Zilveren Vleugels is eindelijk uit en ik was natuurlijk ontzettend benieuwd na de cliffhanger van deel één. En ook een beetje bang… want zou het wel net zo mooi zijn als deel één? Kan dat überhaupt met zo’n fantastisch eerste boek?
Waar het over gaat
Er is een jaar verstreken sinds het leven van Beschermengel Lucy op zijn kop kwam te staan toen een veel te aantrekkelijke Kraaienjongen haar vleugels stal – en ze prompt verliefd op hem werd. Nu heeft Max een plan om Lucy haar vleugels terug te geven, zodat ze samen de eeuwigheid tegemoet kunnen vliegen. Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan… want Lucy is nog altijd verloofd, staat nog altijd onder streng toezicht en tot overmaat van ramp plant de weduwnaar van Lucy’s overleden Bestemmeling een aanval op de Engelenwereld… en gebeuren er rare dingen met Max.
Wat ik ervan vond
Ik hou echt van de schrijfstijl van Vanessa. Het is niet per se een bijzondere schrijfstijl, het is vooral dat ze gewoon heel mooi kan schrijven: heel beeldend en levendig, met veel gevoel en sfeer en dat past heel mooi bij het verhaal. Hoewel er in deel één flink veel gebeurt, zit de vaart er meteen weer goed in en wordt al snel weer duidelijk hoe alles ook alweer precies zat. Je vliegt er eigenlijk doorheen alsof je zelf ook engelenvleugels hebt en ik was tijdens het lezen echt alles aan het absorberen. Het is bijna een soort sprookje, een verhaal waar je heel veel van kunt houden omdat het zo mooi is.
Alles is mogelijk
In het begin geeft Vanessa je eigenlijk nauwelijks ademruimte: de vaart zit er zo goed in dat het bijna een beetje té snel gaat omdat er veel dingen tegelijk gebeuren. Maar dat zorgt er ook voor dat het allemaal heel onvoorspelbaar en spannend is: het is een soort dominofiguur met heel veel kleine stukjes die een eigen leven en een eigen willetje hebben en ook weer het grote plaatje kunnen veranderen: Vanessa heeft de personages zo goed neergezet dat je tijden het lezen totaal geen idee hebt welke kant het uit zou kunnen gaan, alleen maar dat het heel veel kanten op kan en dat er allerlei scenario’s te bedenken zijn – alles is mogelijk. En dat maakt het ontzettend spannend. Benjamin Hull, JJ, Lucy’s zus, Harmen Belle en Rafyr, Doc, Lucy’s vader, allemaal geven ze het verhaal kleur.
Engelenmagie
Ik zal heel eerlijk zeggen dat ik bij dit boek wel een klein beetje de engelenmagie miste die deel één voor mij zo betoverend mooi maakte: het Beschermengelverhaal is in dit boek minder belangrijk en de Engelenkorf is een minder belangrijke locatie: dat vind ik wel jammer. Maar gelukkig wordt dat gecompenseerd door het perspectief: via Max’ oogpunt kom je meer te weten over het Kraaienbestaan en vanuit Lucy’s oogpunt gebeurt er af en toe iets bijzonders. Haar telepathie wordt namelijk in dit boek beter uitgewerkt, waardoor je soms ook een kijkje krijgt in het hoofd van haar verloofde JJ en haar zus Clara: dat vond ik enorm mooi om te lezen. Tel daarbij op dat het ‘’gewone’’ Engelenleven (zoals hoe ze trouwen) wel wat meer belicht wordt en dat de perspectieven precies op de juiste cliffhanger-momenten wisselen en je hebt alsnog een hele mooie leeservaring.
Diepere laag
De betovering van de Engelenwereld en de kracht van de Beschermengelen waren voor mij wat deel één zo mooi maakten, maar in deel twee is het vooral de band tussen Max en Lucy die steeds sterker wordt. Ze zijn een soort Romeo en Julia en de momenten die ze samen doorbrengen, de hobbels die ze tegenkomen en de offers die ze voor elkaar brengen maken het echt tot een zinderend en betekenisvol liefdesverhaal. Ze zijn hun liefde voor elkaar in dit boek met kleine stapjes en grote gebaren aan het verkennen en ik hou van de intens romantische, maar soms ook luchtige manier waarop Vanessa dat beschrijft. Tegelijkertijd gebeurt er onderhuids nog veel meer en komen er thema’s als rouwverwerking, liefde uit onverwachte hoek en opoffering voorbij, maar gaat het ook enorm over het kiezen en vechten voor je eigen vrijheid en bestemming.
Conclusie
Zilveren Vleugels mist een beetje de betovering van het Beschermengel-verhaal, maar is net als zijn voorganger wel weer heel mooi geschreven, vol intrigerende personages en bijzondere twists en thema’s. Nu maar wachten wat de climax van de trilogie gaat brengen…
Titel: Zilveren vleugels
Auteur: Vanessa Gerrits
Serie: Vleugels Trilogie #2
Uitgeverij: Dutch Venture Publishing
Verschenen: februari 2017
Aantal bladzijden: 320
Genre: young adult fantasy
ISBN: 9789492585004
Beschikbaar als: paperback
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |
