Grammar nazis, oftewel taaltrollen, zijn onsympathieke mensen – zo blijkt uit een onderzoek waar ik een tijdje terug op stuitte. Ze zijn introvert, onaardig, gaan in discussie en vellen sneller een oordeel over iemands doen en laten. En tja, ik moet zeggen dat ik dat wel herken: als ik mensen zie die echt op alles reageren met taalkundige correcties, gaan mijn nekharen overeind staan, ook al beschouw ik mijzelf ook als iemand die mensen graag verbetert. Maar iets zette mij aan het denken: uit het onderzoek kwamen niet bepaalde beroepen of interesses naar voren, en juist dat roept bij mij de vraag op of het niet zo is dat mensen als boekenwurmen en docenten véél meer letten op taalfouten. Hoe zou dat zitten?

Ben ik een taaltrol?

Ik vind de term grammar nazi niet fijn, omdat het woord nazi op zichzelf niet fijn is, dus ik kies liever voor taaltrol. En ja: ik ben een tijdje écht een taaltrol geweest. Ik leerde vroeg lezen waardoor ik een breed taalbegrip en vocabulaire ontwikkelde, en op de middelbare school heb ik echt een hele poos iedereen te pas en te onpas verbeterd, op MSN en Facebook maar ook in het echt. Ik kon me gruwelijk ergeren aan reacties als boeie, we zitten niet in de Nederlandse les en heb het altijd doodnormaal gevonden om bepaalde stukjes taal gewoon goed te doen. Ik ging enorm in de judging-modus als ik een fout aantrof in een boek en dat kon zelfs mijn leesplezier vergallen. Maar inmiddels is het anders. Ik heb mij een aantal dingen gerealiseerd:

  1. Sommige mensen zijn nu eenmaal wat minder goed in taal: dat ligt niet per se aan hen, dat is gewoon zo. En iedereen maakt fouten. Ja, ook ik. Hoewel je er wel altijd zorg voor kunt (proberen te) dragen dat dat zo min mogelijk gebeurt.
  2. Je komt inderdaad behoorlijk krengerig en vooral betweterig over als je maar blíjft verbeteren, en ik ben absoluut geen krengerig persoon. Dat is gewoon niet leuk, voor die persoon niet (het is toch een soort vernedering) maar ook voor mijzelf niet.
  3. Eigenlijk doet het er niet toe. Ik bedoel, natuurlijk is het belangrijk dat mensen goed Nederlands kunnen schrijven (en spreken) maar uiteindelijk is dat wat je te vertellen hebt toch belangrijker. Bovendien kun je je beter opstellen als iemand die altijd bereid is te helpen met taaldingen en ervan genieten als mensen daar ook echt voor naar je toe komen! En een laatste argument: er zijn simpelweg belangrijkere dingen waar ik me druk over kan maken.

Taaltrollen

Boekenwurm én taaltrol

Het is volgens mij vrij gebruikelijk dat je door veel te lezen een goed taalgevoel krijgt en dus ook snel op typo’s (taalfouten) en grammo’s (grammaticafouten) gaat letten. Bovendien leest het gewoon fijn als een boek goed verzorgd is, want we weten allemaal wel dat er flink wat eindredactie overheen gaat en dat dat ervoor moet zorgen dat alle fouten verdwijnen, dus dan is het gewoon slordig als er nog ergens een d staat in plaats van een t of een leesteken mist. Plus: staat een boek vol taalfouten, dan wordt het ook een stuk onbegrijpelijker. Maar het lijkt mij vrij logisch dat je als fervent lezer ook meer let op het taalgebruik van anderen, omdat dat taalgevoel er dan gewoon in gebakken zit. Dat lijkt mij een logische redenering.

Boekenwurm maar geen taaltrol

Toch hoeft het natuurlijk niet voor alle lezers te gelden. Soms wordt het gewoon niet belangrijk gevonden, en dan snap ik ook best dat je liever ergens anders op focust. Of misschien ben je er zelf ook niet zo goed in, dan is het ook moeilijker om echt oog te hebben voor fouten. Ik denk wel dat je een soort van boekenwurm móet zijn om een taaltrol te kunnen zijn: die fascinatie voor taal en conventies komt meestal toch voort uit boeken of ander leesvoer. En misschien zijn sommige boekenwurmen ook wel taaltrollen, maar kiezen ze ervoor om – net zoals ik eigenlijk doe – daar niet echt iets mee te doen.

Ik denk toch dat elke boekenwurm het wel een beetje in zich heeft, dat taalgevoelige en perfectionistische. Maar ik denk dat het veel uitmaakt of je jezelf als een taaltrol beschouwt of dat je daar door anderen voor wordt ‘’uitgemaakt’’: er is een verschil tussen keihard corrigeren en vriendelijk op een fout wijzen, er is een verschil tussen aangeven dát iets fout is en waaróm het fout is. En er is zeker een verschil tussen opgefokt raken over fouten als they’re en their en het met een zucht weer laten gaan. Maar hé: door taaltrollen wordt de schoonheid van goed taalgebruik behouden. Dat dan weer wel.

Beschouw jij jezelf als een taaltrol?

You may also like...

20 Comments

  1. Ik maak in mijn blog posts vaak ook kleine spelfouten, omdat ik heel enthousiast ben met schrijven en dan zoveel mogelijk zo snel mogelijk eruit wil gooien omdat ik bang ben dat ik het vergeet ofzo haha. En ben veel te slecht in de na-controle, geef ik eerlijk toe. Maar gister las ik dan een recensie van iemand, daar viel me echt de mond van open. Er missen gewoon complete woorden om zinnen af te maken enz. Wauw. De recensie las echt totaal niet prettig en het was eerlijk gezegd nogal beschamend. En dat is dan ook niet de eerste keer bij deze persoon bv. Ik zou het zelf bv. niet erg vinden als mensen me aan zouden spreken op mijn spelfouten, dan kan ik het aanpassen. Maar niet iedereen kan eerlijkheid waarderen haha.

    Ik ben echt geen schrijfwonder, want ik gebruik ook door mijn enthousiasme heel veel woorden als OMG en noem maar op hahaha.. Da’s iets wat bij mij hoort dus zo schrijf ik mijn recensies, want zo praat ik in het echt ook over boeken als ik je persoonlijk zou zien. En zoals ik al zei, spelfouten heb ik ook doordat ik te snel wil schrijven, maar ik wil mezelf hier echt in gaan verbeteren. Maar bij sommige mensen ben ik echt geschokt hoor :O Maarja, eerlijkheid is niet iets wat iedereen kan waarderen dus ik zeg er dan weer niks van haha.

    1. Je eigen stijl is natuurlijk prima! Maar wat je beschrijft, wow inderdaad! Dat is wel heel erg.

  2. Ik maak in mijn blog posts vaak ook kleine spelfouten, omdat ik heel enthousiast ben met schrijven en dan zoveel mogelijk zo snel mogelijk eruit wil gooien omdat ik bang ben dat ik het vergeet ofzo haha. En ben veel te slecht in de na-controle, geef ik eerlijk toe. Maar gister las ik dan een recensie van iemand, daar viel me echt de mond van open. Er missen gewoon complete woorden om zinnen af te maken enz. Wauw. De recensie las echt totaal niet prettig en het was eerlijk gezegd nogal beschamend. En dat is dan ook niet de eerste keer bij deze persoon bv. Ik zou het zelf bv. niet erg vinden als mensen me aan zouden spreken op mijn spelfouten, dan kan ik het aanpassen. Maar niet iedereen kan eerlijkheid waarderen haha.

    Ik ben echt geen schrijfwonder, want ik gebruik ook door mijn enthousiasme heel veel woorden als OMG en noem maar op hahaha.. Da’s iets wat bij mij hoort dus zo schrijf ik mijn recensies, want zo praat ik in het echt ook over boeken als ik je persoonlijk zou zien. En zoals ik al zei, spelfouten heb ik ook doordat ik te snel wil schrijven, maar ik wil mezelf hier echt in gaan verbeteren. Maar bij sommige mensen ben ik echt geschokt hoor :O Maarja, eerlijkheid is niet iets wat iedereen kan waarderen dus ik zeg er dan weer niks van haha.

    1. Je eigen stijl is natuurlijk prima! Maar wat je beschrijft, wow inderdaad! Dat is wel heel erg.

  3. Ik zie het vaak wel bij anderen, maar zeg er niet altijd iets van. Zelf maak je ook wel eens fouten en ik ben het met je eens dat niet iedereen even goed is in taal of geïnteresseerd is in lezen.

  4. Ik zie het vaak wel bij anderen, maar zeg er niet altijd iets van. Zelf maak je ook wel eens fouten en ik ben het met je eens dat niet iedereen even goed is in taal of geïnteresseerd is in lezen.

  5. Ik ben zeker een taaltrol. Maar op het internet verbeter ik nooit mensen (al blijf ik me er aan ergeren) en in real life alleen bij mensen die me kennen en van wie ik weet dat ze het niet erg vinden.

    De laatste tijd houd ik me wat meer in, maar ik ben blij te merken dat mijn vrienden ondertussen ook vrolijk iedereen verbeteren, terwijl ze twee jaar geleden telkens mijn rollende ogen moesten aanzien nadat ze WEER hadden gezegd: “Ik ben beter als jou.” Ofzo.
    Taaltrol? Ja. Maar ik blijf proberen goed in te schatten wie het kan hebben en tegen wie ik beter mijn mond kan houden, uit respect. En omdat ik niet wil dat mensen me een krengerige, betweterige nerd vinden, natuurlijk!

    Spel- en taalfouten in boeken kunnen mij helemaal uit de flow halen. Meestal lees ik er eerst overheen, om daarna mijn ogen te voelen worden aangetrokken door de fout als door een enorme magneet. Ik kan er gewoon niets aan doen! Wel vind ik dat in boeken, die als het goed is grondig worden gecontroleerd door mensen die daarvoor zijn opgeleid, foutloos zouden moeten zijn. Maar dat is mijn mening.

    1. Ha, een hoop herkenbaarheid! Ik probeer het ook echt in te schatten en voel me wel enorm trots als mensen geen fouten meer maken dankzij mij. En inderdaad, je wordt er gewoon als een magneet naartoe getrokken als er een fout in een boek staat, zo irritant!

  6. Ik ben zeker een taaltrol. Maar op het internet verbeter ik nooit mensen (al blijf ik me er aan ergeren) en in real life alleen bij mensen die me kennen en van wie ik weet dat ze het niet erg vinden.

    De laatste tijd houd ik me wat meer in, maar ik ben blij te merken dat mijn vrienden ondertussen ook vrolijk iedereen verbeteren, terwijl ze twee jaar geleden telkens mijn rollende ogen moesten aanzien nadat ze WEER hadden gezegd: “Ik ben beter als jou.” Ofzo.
    Taaltrol? Ja. Maar ik blijf proberen goed in te schatten wie het kan hebben en tegen wie ik beter mijn mond kan houden, uit respect. En omdat ik niet wil dat mensen me een krengerige, betweterige nerd vinden, natuurlijk!

    Spel- en taalfouten in boeken kunnen mij helemaal uit de flow halen. Meestal lees ik er eerst overheen, om daarna mijn ogen te voelen worden aangetrokken door de fout als door een enorme magneet. Ik kan er gewoon niets aan doen! Wel vind ik dat in boeken, die als het goed is grondig worden gecontroleerd door mensen die daarvoor zijn opgeleid, foutloos zouden moeten zijn. Maar dat is mijn mening.

    1. Ha, een hoop herkenbaarheid! Ik probeer het ook echt in te schatten en voel me wel enorm trots als mensen geen fouten meer maken dankzij mij. En inderdaad, je wordt er gewoon als een magneet naartoe getrokken als er een fout in een boek staat, zo irritant!

  7. Tikfouten en fouten in moeilijke woorden vind ik helemaal niet erg. Maar bij verkeerd gebruik van ma en maar en na en naar moet ik soms echt even weg klikken. Ik weet dat ik ook niet altijd foutloos schrijf, al doe ik mijn best. Daarom geef ik meestal geen commentaar.

  8. Tikfouten en fouten in moeilijke woorden vind ik helemaal niet erg. Maar bij verkeerd gebruik van ma en maar en na en naar moet ik soms echt even weg klikken. Ik weet dat ik ook niet altijd foutloos schrijf, al doe ik mijn best. Daarom geef ik meestal geen commentaar.

  9. Oh ja, ik ben een taaltrol. Nou maak ik zelf ook wel eens een foutje (en dan vind ik het fijn als ik op die fout gewezen word), en er zijn fouten waar ik zo overheen lees. Op internet zeg ik er, net als Jet, meestal niets (meer) van; alleen bij bloggers waarvan ik weet dat ze het kunnen waarderen stuur ik even een berichtje als er erg ‘slordige’ fouten in een post staan, maar verder houd ik mijn mond en klik ik als het echt te erg is snel weg. Mensen in mijn directe omgeving zeg ik er vaak wel wat van.

    ‘Ma’ voor ‘maar’, ‘na’ voor ‘naar’ en ‘me’voor ‘mijn’ en zo zijn trouwens fouten waarbij ik niet eens verder lees, maar waar ik ook niets van zal zeggen. Dat zijn namelijk het soort fouten waarbij mensen er echt niet tegen kunnen als je ze verbetert, varierend van ‘boeie, het is geen school/werk’ tot ‘@#$@#% taaltrol hoe durf je @#%#%# grrrr aaargh bluhhh *meer oerwoudholbewonergeluiden*’.

    Dat onderzoek waar je naar verwijst is trouwens verkeerd overgenomen door de media. Het zijn niet de taaltrollen die minder sociaal zijn/gevonden worden, maar de mensen die fouten maken die eerder als minder prettig in de omgang beoordeeld worden. Op de een of andere manier was dat omgedraaid, omdat de taaltrollen dus geen zin zouden hebben in interactie of zo xD

    1. Echt? Wat apart joh! Dat verandert de zaak ook wel weer meteen haha! En inderdaad, ma en na vind ik echt verschrikkelijk, dat is gewoon pure luiheid…

  10. Oh ja, ik ben een taaltrol. Nou maak ik zelf ook wel eens een foutje (en dan vind ik het fijn als ik op die fout gewezen word), en er zijn fouten waar ik zo overheen lees. Op internet zeg ik er, net als Jet, meestal niets (meer) van; alleen bij bloggers waarvan ik weet dat ze het kunnen waarderen stuur ik even een berichtje als er erg ‘slordige’ fouten in een post staan, maar verder houd ik mijn mond en klik ik als het echt te erg is snel weg. Mensen in mijn directe omgeving zeg ik er vaak wel wat van.

    ‘Ma’ voor ‘maar’, ‘na’ voor ‘naar’ en ‘me’voor ‘mijn’ en zo zijn trouwens fouten waarbij ik niet eens verder lees, maar waar ik ook niets van zal zeggen. Dat zijn namelijk het soort fouten waarbij mensen er echt niet tegen kunnen als je ze verbetert, varierend van ‘boeie, het is geen school/werk’ tot ‘@#$@#% taaltrol hoe durf je @#%#%# grrrr aaargh bluhhh *meer oerwoudholbewonergeluiden*’.

    Dat onderzoek waar je naar verwijst is trouwens verkeerd overgenomen door de media. Het zijn niet de taaltrollen die minder sociaal zijn/gevonden worden, maar de mensen die fouten maken die eerder als minder prettig in de omgang beoordeeld worden. Op de een of andere manier was dat omgedraaid, omdat de taaltrollen dus geen zin zouden hebben in interactie of zo xD

    1. Echt? Wat apart joh! Dat verandert de zaak ook wel weer meteen haha! En inderdaad, ma en na vind ik echt verschrikkelijk, dat is gewoon pure luiheid…

  11. Ik herken mezelf hier zo in, Melissa! Ik schrijf ook altijd veel te snel. Als ik recensies/artikelen van mezelf terug lees, zie ik ook dat er zinnen niet kloppen of dat er woorden ontbreken. Het zal me dus niet verbazen als dit over mijn blog gaat, oeps!

    1. Haha nee hoor, don’t worry! Ik heb het geschreven zonder een specifieke blog in gedachten 🙂

  12. Ik herken mezelf hier zo in, Melissa! Ik schrijf ook altijd veel te snel. Als ik recensies/artikelen van mezelf terug lees, zie ik ook dat er zinnen niet kloppen of dat er woorden ontbreken. Het zal me dus niet verbazen als dit over mijn blog gaat, oeps!

    1. Haha nee hoor, don’t worry! Ik heb het geschreven zonder een specifieke blog in gedachten 🙂

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

[instagram-feed]