Zie me, hoor me – Martine Glaser

De spreekkamer van Ward – ik noemde hem toen natuurlijk nog meneer Leedman – lag op de tweede verdieping van het smalle grachtenhuis. De eerste trap was echt indrukwekkend, een en al grijsgewolkt marmer en zo breed dat we gemakkelijk naast elkaar naar boven hadden kunnen gaan, maar dat deed ik natuurlijk niet: ik bleef netjes achter hem lopen. Uit respect, zal hij wel gedacht hebben. nou, mooi niet, ik wilde gewoon zien wat voor vent het was. Wat voor sokken hij droeg. Of zijn schoenen afgetrapte zolen hadden. Of hij nog soepel en zonder gehijg naar boven kwam. Als hij jonger was geweest, had ik waarschijnlijk ook naar zijn lijf gekeken – van die uitgezakte types, daar ben ik meteen klaar mee.

Eerste indruk

Uitgeverij Clavis plaatste onlangs een Facebook-oproep voor bloggers om op de perslijst te zetten. Natuurlijk reageerde ik daar meteen op, want ik vind de boeken die ze uitgeven altijd erg uniek: prachtige omslagen en de verhalen hebben altijd iets heel bijzonders. Ik mocht meteen een boek uitkiezen om als eerste aan te vragen en te recenseren en ik koos voor Zie me, hoor me: een contemporary roman gemixt met historische elementen, leek me heel interessant. En interessant was het zeker.

Waar het over gaat

Het leven van Audrey lijkt perfect, maar heeft zo zijn gebreken. Jazeker, ze woont in een kast van een huis en heeft meer dan genoeg geld en dure spullen tot haar beschikking. Jazeker, ze heeft een relatie met de knapste en populairste jongen van school: Alexander, de zoon van een beroemd plastisch chirurg. Jazeker, ze heeft uitstekende carrièremogelijkheden. Maar tegelijkertijd worstelt ze met onvoorstelbare dingen. Zo heeft haar broertje het syndroom van Down waardoor Audrey nauwelijks contact met hem kan maken, bevalt het haar niet dat haar stiefmoeder zo ongelooflijk gelovig is en heeft ze zelf ook steeds meer moeite met de kerk, net als met het feit dat haar moeder stierf bij haar geboorte en dat ze nooit echt een klik heeft gehad met haar vader.

Maar bovenal worstelt Audrey met heftige nachtmerries en onverklaarbare visioenen. Met de hulp van haar psychiater Ward en hypnosetherapeut Ellie ontdekt ze langzaam maar zeker de waarheid over Maite, het meisje dat in het Spanje van de zeventiende eeuw leefde en met wie Audrey een bijzondere connectie lijkt te hebben…

Wat ik ervan vond

Je komt over het algemeen niet vaak een boek tegen dat echt vanaf de eerste tot de laatste bladzijde ontzettend spannend is, dat je helemaal in zijn greep houdt en meesleept in een angstaanjagende draaikolk van gebeurtenissen. Zie me, hoor me is absoluut zo’n boek: het begint midden in het verhaal, wanneer Audrey voor het eerst een sessie heeft met haar psychiater, en daardoor wordt meteen duidelijk dat er van alles aan de hand is waar je méér over wilt weten. Glaser sleept je mee, door de hoofdstukken en bladzijden heen, door de sessies met hypnose, door Audreys gedachten en nachtmerries en visioenen, door de verschrikkingen van haar thuissituatie, en het laat je niet meer los.

Audrey is een hoofdpersoon die je meteen aanspreekt vanwege haar sterke karakter: ze is geen meisje dat alles maar een beetje over zich heen laat komen, integendeel: ze heeft hele felle denkbeelden en meningen en de manier waarop ze in het leven staat klinkt door in alles wat ze doet, zegt en denkt waardoor je echt een band met haar krijgt. Tenminste, totdat je doorkrijgt dat ze eigenlijk best een kreng is… en toen ik dat eenmaal doorhad, ergens in de laatste 150 bladzijden, vroeg ik me af wanneer ze zou gaan veranderen. Dat ze zich op een bepaalde manier moest gaan ontwikkelen door de connectie met Maite stond als een paal boven water, maar de uiteindelijke ontwikkeling kwam wel erg uit de lucht vallen. Ineens maakte ze keuzes die ik echt niet meer begreep en het was net alsof er een heel stuk uit haar gedachtegang miste, jammer genoeg. Daar staat tegenover dat de andere personages, voornamelijk Ward, Ellie, Anna en Audreys vader, net als Audrey erg interessant zijn en op een heel eigen manier hun bijdrage leveren aan het verhaal. Vooral de onderlinge relaties tussen de personages vond ik boeiend.

Glaser heeft gekozen voor een hele bijzondere verhaallijn die ze met haar sfeervolle schrijfstijl waar veel dreiging in zit goed weet neer te zetten. Langzaam maar zeker ontdekken we meer over Maite, haar leven en haar connectie met Audrey, maar de opbouw is niet helemaal waterdicht. Tot de laatste 80 bladzijden is het vooral Audrey die aan het woord is, met af en toe hele korte stukjes over Maite. Daardoor leer je haar niet heel goed kennen en is het nogal verwarrend om de puzzelstukjes van haar leven in elkaar te passen: de chronologie is niet duidelijk en het mist een stukje sfeer omdat je vooral bezig bent met hoe alles zich verhoudt tot Audrey. Dat zorgde ervoor dat ik me in het laatste deel een beetje afvroeg wat ik nou eigenlijk aan het lezen was: ik voelde niet echt een band met Maite. Door de focus op haar raak je bovendien het contact met Audrey helemaal kwijt en daarom komt het einde ook zo uit de lucht vallen.

De relatie tussen Audrey en haar vroegere ik of haar zusje uit het verleden of haar alter ego of wat dan ook is erg sterk, maar wat het precies is wordt niet uitgelegd. Het was waarschijnlijk beter geweest als Glaser ervoor had gekozen om Maite in het hele verhaal meer ruimte te geven, bijvoorbeeld in eigen hoofdstukken. Dan waren ongetwijfeld de thema’s ok nog beter uit de verf gekomen, hoewel die nu al erg sterk zijn. Behoorlijk treffende vragen komen voorbij: hoeveel macht heeft de kerk vandaag de dag nog, hoe ver mag de hulp van een psychiater gaan, wat doet het met een meisje als ze denkt gek te worden en wat weten we eigenlijk écht over het verleden en de gewone mens van toen, die eigenlijk net als wij was? Die thema’s spraken mij erg aan en ik ben er ook door aan het denken gezet. Vooral de koppeling van mensen zoals Maite naar de huidige maatschappij vond ik echt enorm sterk en het maakte het verhaal helemaal af.

Conclusie

Zie me, hoor me is een ijzersterke roman met een goede spanningsboog die belangrijke thema’s uit het verleden aanhaalt en deze verbindt met waar wij eigenlijk in de eenentwintigste eeuw mee bezig zijn. Het is jammer dat de verhaallijn van Maite niet helemaal uit de verf komt, want dat had het verschil kunnen maken tussen vier en vijf boekjes.

Titel: Zie me, hoor me
Auteur: Martine Glaser
Uitgeverij: Clavis
Aantal bladzijden: 302
Verschenen: maart 2015
Genre: young adult roman
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |

Uitgeverij Clavis, bedankt voor het recensie-exemplaar!