Yes we can, again!

Na weken van intensieve campagnes was het gisteravond (voor ons vanmorgen vroeg) eindelijk zover: de langverwachte uitslag van de presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten van Amerika. Hoewel ik het niet erg gevolgd heb, stuitte ik hier en daar toch wel op nieuwsberichten, vooral rond de tijd van de ‘finale’ tussen Obama en Rommey. Al vanaf Obama’s eerste regeerperiode vond ik hem een sympathiek persoon en hoewel hij fouten heeft gemaakt, heb ik altijd gevonden dat hij zijn taken goed heeft vervuld en de situatie in Amerika en de wereld in ieder geval niet achteruit heeft doen gaan. Het feit dat hij de eerste zwarte president was, vond ik bovendien vanaf het begin meteen heel goed voor de emancipatie van minderheidsgroepen. Met zijn leus Yes we can wilde Obama duidelijk maken dat een volk heel veel kan bereiken, als de mensen maar samenwerken en ervoor gaan – dat is tenminste hoe ik het altijd heb geïnterpreteerd.

Ik hield me eerst niet zo bezig met de Amerikaanse verkiezingen, want tenslotte waren er net Tweede Kamerverkiezingen geweest en de vorming van het nieuwe kabinet leek me belangrijker. Maar toen ik ontdekte dat Obama weer in de race zat voor herkiezing en het moest afleggen tegen een Republikein met enorm rechtse, conservatieve en scherpe opvattingen, ging ik het toch volgen. Het is namelijk zo dat ik helemaal niets – echt totaal niets – ophad en heb met Rommeys standpunten. Zwangerschap na verkrachting is de wil van God? Ouders mogen hun kinderen afstraffen als ze niet luisteren? Ik kreeg echt de rillingen van die ideeën. Zoals iemand op een forum zei: als Rommey president was geworden, zouden vrouwen alleen nog maar het aanrecht hebben en alle homo’s weer in de kast opgesloten worden. Obama is altijd veel meer voor gelijkheid geweest en dat bleek wel toen hij zich vóór het homohuwelijk uitsprak.

Ja, ik ben wel blij dat Obama herkozen is en another four years over de wereld mag gaan regeren. Hopelijk lukt het hem om de economie weer nieuw leven in te blazen, om de gezondheidszorg een oppepper te geven en einde te maken aan een aantal conflicten in de Derde Wereld of in landen als Griekenland. En heel veel mensen zijn dat met mij eens, ook beroemdheden: grote namen als Mike Tyson, Anna Wintour en Scarlett Johansson hebben Obama hun steun gegeven. Yes, we can!