Jeetje, alweer de vijfentwintigste editie van de schrijfwoensdag: ik verbaas me er wel over hoeveel ik erover te zeggen heb! Hopelijk hebben jullie er iets aan: ik vind het in ieder geval erg leuk om te doen! Vanaf volgende week gaan we het ietsje anders aankleden: ik volg nu op school ook de cursus Creatief Schrijven en dat is ontzettend leuk, want we mogen niet alleen allerlei soorten teksten schrijven maar ook op verschillende manieren. Daar komt nog wel eens iets voorbij waar ik zelf nooit aan heb gedacht en dat is heel leuk om te ontdekken! Ook ga ik eens wat meer kijken naar websites en boeken over schrijven om te zien of ik daar nog inspirerende ideeën uit kan halen, zowel voor mezelf als voor jullie. Het leek me wel leuk om dit nieuwe paadje in te leiden met een column: een vooroordeel dat veel mensen hebben tegen schrijven is dat ze ”het toch niet kunnen.” Vinden ze. En ik zal het maar meteen zeggen: dat is klinkklare onzin.

Aanleg of training

Weet je wat het punt is? Het hangt heel erg af van je eigen visie op het schrijven. Voor iemand die zichzelf niet in staat acht tot schrijven, zal het ook veel moeilijker zijn om het te leren en iemand die zich heel erg focust op het leren schrijven heeft misschien niet in de gaten dat hij er al van zichzelf aanleg voor heeft. Deze twee gaan vrijwel altijd hand in hand. Je kunt zeker geboren worden als schrijver, maar dat betekent nog niet dat je in een handomdraai een bestseller tevoorschijn kan toveren. Ook als je er al van nature goed in bent, moet je nog veel leren. Er zijn altijd nog dingen die je kunt leren en verbeteren. Vanzelfsprekend ook, want schrijven is allesbehalve makkelijk: er komt ongelooflijk veel techniek en oefening bij kijken.

Het is net als met het schrijfonderwijs op de middelbare school (waar ik het bij vakdidactiek veel over heb gehad): veel mensen denken dat schrijven alleen maar bestaat uit verhalen, maar het gaat ook (en misschien wel vooral) om het in elkaar kunnen zetten van zakelijke teksten, brieven, artikelen, samenvattingen enzovoorts. Dat kun je leren: als je weet aan welke regels je je moet houden en hoe je het kunt aanpakken om er jouw eigen twist aan te geven, dan ben je al een heel eind. Zo is het ook met het schrijven van fictie: je kunt van nature al goed zijn met woord- en zinsconstructies, maar pas als je iets weet over technieken, foefjes en stijlen zul je écht goed kunnen schrijven.

Maar dat was de vraag niet…

Klopt, dat was de vraag niet. De vraag was: kan iedereen schrijven? Veel mensen zouden zeggen: nee. Ik zeg: ja. Iedereen kan schrijven, maar… er is natuurlijk altijd een leuke maar. Niet iedereen kan een schrijver zijn. Er zijn maar weinig mensen, echt maar weinig mensen, die goed genoeg schrijven om een schrijver te zijn, die het schrijven serieus genoeg nemen en ook echt het schrijverschap aankunnen. Maar: iedereen kan schrijven. Ook degenen die nooit eerder hebben geschreven en er van huis uit niets mee hebben, kunnen het: als ze geduldig genoeg zijn, het graag genoeg willen en hard genoeg hun best (willen) doen kunnen ze het leren. Je zou echter wel kunnen zeggen dat de bestsellerauteurs van tegenwoordig toch wel een soort gave hebben. Niet zozeer een gave om te schrijven, maar meer de gave om een schrijver te zijn: ze zijn geboren als schrijver, ze zijn ervoor in de wieg gelegd, zelfs als ze dat pas op latere leeftijd ontdekken. Laat dat je echter absoluut niet tegenhouden: ook de mensen die wel gepubliceerd worden en wier boeken gelezen worden, zijn gewoon schrijvers, schrijvers die het hebben geleerd. Bovendien: zelfs als je nooit een bestsellerlijst haalt of zelfs maar nooit gepubliceerd wordt is het altijd nog het allerbelangrijkste dat het je passie is en dat je er liefde in stopt en uit haalt. Dat is namelijk het voedsel van dat schrijven!