Als mijn haar nog erger gaat kroezen, scheer ik mijn hoofd kaal. Of ik steek mijn haar in de fik. Wat het makkelijkst is. Ik staar naar mijn spiegelbeeld in de vijver en ga met mijn handen door deze plaag van mijn bestaan. Even lijk ik mijn kastanjebruine krullen in bedwang te hebben. Maar zodra ik mijn handen laat zakken, springt mijn haar weer alle kanten op. Ik wijs met de ongelakte nagel van mijn vinger naar het water. ‘Ik heb de pest aan die kop.’‘Tella!’ roept mijn moeder achter me. ‘Waar kijk je naar?’ Met een ruk draai ik me om en hou een handvol haar vast. Bewijsstuk A. ‘Prachtig,’ zegt ze. ‘Dat heb jij me aangedaan,’ zeg ik. ‘Nee, die krullen heb je van je vader.’ Mama leunt tegen de deurpost van ons monsterlijke huis en er verschijnt een soort grijns op haar gezicht. ‘We zijn hier nu al bijna een jaar. Wanneer dringt het eindelijk eens tot je door dat dit ons thuis is?’
Eerste indruk
Ik moet zeggen dat ik behoorlijk sceptisch was over deze boeken, want de Hunger Games-gelijkenis had wat mij betreft niet groter kunnen zijn: een race op leven en dood door een aantal ecosystemen, een onmogelijke liefde die onderwijl opbloeit? Hm. Maar helaas ben ik toch erg gevoelig voor die sensatieteksten op de omslag, en dus werd ik ook weer gegrepen door Nog beter dan de Hongerspelen! Ik was erg benieuwd of het boek erin zou slagen origineel te zijn of dat het, zoals ik verwachtte, een slap aftreksel zou zijn van Suzanne Collins’ meesterlijke trilogie.
Waar het over gaat
Tella is zeventien en is een jaar geleden vanuit Boston verhuisd naar Montana met haar ouders en haar broertje Cody. Ze kan het nog altijd niet als thuis beschouwen, vooral omdat ze zich stierlijk verveelt en helemaal niemand kent. Maar haar houding verandert wanneer ze wordt uitgenodigd om deel te nemen aan de Zwavelloop, een race door vier verschillende ecosystemen met als hoofdprijs een Medicijn waarmee ze Cody kan genezen. Zonder er verder nog over na te denken, meldt Tella zich aan en weet een Pandora te bemachtigen, een genetisch gemanipuleerd dier dat de deelnemers helpt en beschermt tijdens de wedstrijd. Als meisje dat zich nooit ergens druk om heeft hoeven maken, is de primitieve levensstijl tijdens de wedstrijd behoorlijk wennen. Al snel sluit ze zich aan bij een groepje andere Deelnemers, maar iedereen heeft zo zijn eigen beweegredenen en geheimen. Vooral Guy, de jongen die Tella toch wel erg aantrekkelijk vindt…
Wat ik ervan vond
Water en Vuur is typisch zo’n boek waar je in begint met een gevoel van ‘’ik zie wel wat er gebeurt’’ en voor je het weet heb je al vijftig bladzijden gehad. Ik werd enorm verast door iets wat ik alleen maar kan beschrijven als de Engelse term fast pace: het leest ontzettend vlot en makkelijk door, en daardoor is het een boek dat gewoon heel fijn leest. Tegelijkertijd is het, zodra de plot een beetje op gang komt, ook een enorme pageturner: de auteur blijft nergens te lang hangen, het wordt niet langdradig en de spanning stijgt juist met het hoofdstuk. Er is geen echte leestrigger omdat het soms wel een beetje eentonig blijft, maar op momenten dat je wél aan het lezen slaat, vlieg je echt door de pagina’s heen.
Ook het verhaal heeft me aangenaam verrast. Ik verwachtte dus iets wat duidelijk op The Hunger Games gebaseerd was, maar dat viel me heel erg mee. Ten eerste vind ik het leuk dat dit geen echt dystopisch verhaal is: het speelt zich af in de gewone eenentwintigste eeuw, zonder dat er echt sprake is van onderdrukking door de overheid. Ik kreeg vooral een futuristisch gevoel van het boek, door de grote rol die genetische ‘’vooruitgang’’ speelt in de setting. De manier waarop dieren gefokt en gemodificeerd worden, lijkt me iets wat best realistisch gezien zou kunnen gebeuren. Verder is er geen sprake van grote technologische vooruitgangen, waardoor het allemaal heel echt en modern aanvoelt. En wat The Hunger Games betreft: ja, er zitten vooral in het begin wel wat elementen in die te maken lijken te hebben met deze franchise. De veer als het symbool van afkomst, de verboden liefde in de wedstrijd, en het algehele idee van de race. Maar verder is het eigenlijk gewoon heel origineel en heel goed!
Het verhaal zit namelijk knap in elkaar: het lijkt best een beetje voorspelbaar, maar hoe verder je komt in de wedstrijd en hoe beter je vooral de personages leert kennen, hoe interessanter het wordt. Er zitten af en toe heel verrassende wendingen in die ik echt niet had zien aankomen: het zijn geen shockers, maar leuk genoeg om geïnteresseerd te blijven. De personages zijn niet allemaal even prominent aanwezig, maar ze zijn wel allemaal goed uitgewerkt en hebben een heel eigen verhaal en persoonlijkheid waardoor ik tijdens het lezen echt wilde weten of ze het zouden redden. Het zijn mensen die je gewoon echt voor je kunt zien en van wie je op een gegeven moment gaat snappen hoe ze in elkaar zitten, en dat is een hele mooie ervaring. Ook Tella vond ik een boeiend personage: ze heeft echt een drive en een diepere laag, hoewel dat af en toe niet zo lijkt en ze ook haar irritante momenten heeft. Vooral Harper en Caroline zijn echter fascinerend.
Scott heeft een sterke schrijfstijl die je helemaal meesleept in de wereld van het verhaal: het speelt zich heel levendig voor je ogen af en alles is tot in de puntjes uitgewerkt, waardoor het gewoon klopt. En dat is knap, want er hadden ook veel dingen verwarrend kunnen zijn die dat juist helemaal niet zijn. Het boek heeft bovendien echt een soort fel sfeertje, de gebeurtenissen zijn soms behoorlijk wreed en heftig en het is duidelijk dat wat hier gebeurt niet helemaal zuiver is. Er zijn wel wat vragen die onbeantwoord lijken te blijven, maar ach… daar hebben we een tweede deel voor!
Conclusie
Water & Vuur is goed geschreven, spannend en ook nog eens intrigerend. Het is geen boek dat de hitlijsten kan halen, maar leest fijn weg en het verhaal is erg goed.
Titel: Water & Vuur (Fire & Flood)
Auteur: Victoria Scott
Serie: Fire & Flood #1
Uitgeverij: Leopold
Verschenen: september 2014
Aantal pagina’s: 352
Genre: young adult, science fiction
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |
Ik heb het boek ook al klaar staan om het te gaan lezen.
Dit boek had vanaf het begin mijn aandacht al getrokken. Misschien dat ik heel cliché ben, maar het verhaal trok me heel erg (en ik ben een Hunger Games fan, haha). Ik heb het nog niet gekocht/gelezen, maar dat wil ik binnenkort zeker gaan doen!
Ik heb dit boek net meegenomen uit de bibliotheek. Ben er erg benieuwd naar!
Ik ben nu heel erg benieuwd naar dit boek! Om eerlijk te zijn had ik er nog niet van gehoord, maar het klinkt erg goed.
Dit boek ligt hier op de stapel! Ongelezen weliswaar, dus, het wordt tijd! X