Wat ik tegen Taylor Swift zou zeggen

Als je me op Instagram volgt, heb je het misschien wel meegekregen: ik deed mee aan de prijsvraag van Ziggo om een meet & greet te winnen met Taylor Swift. De bedoeling was om een kort filmpje te maken waarin je uitlegt wat je tegen Taylor zou zeggen als je haar zou mogen ontmoeten. Ik wilde natuurlijk dolgraag winnen, want de rolstoeltickets voor het concert waren echt heel snel uitverkocht (waarschijnlijk omdat het er niet zo veel waren) en daar baalde ik flink van, want nou ja, ik hoef jullie niet te vertellen hoe dol ik ben op Taylor.  Helaas won ik niet (duh, anders had ik het echt wel van de daken geschreeuwd hier en overal) maar het heeft me wel op een idee gebracht: als ik Taylor niet face 2 face kan vertellen hoe geweldig ik haar vind, dan maar via een blog!

Haar muziek

Ik ben geen fan van het eerste uur, dat moet ik toegeven: Love Story was het eerste liedje dat ik hoorde en toen was ik gewoon helemaal verknocht, omdat het zo sprookjesachtig en romantisch en dromerig was. Volgens mij was dit ergens toen haar Fearless-album net uit was. Ik merkte al snel dat ik niet al haar muziek leuk vond: het countrygenre is namelijk niet zo heel erg mijn ding omdat de melodieën anders zijn dan je gewend bent en meezingen vaak lastig is, haha. Maar ik merkte al wel meteen dat haar muziek echt iets doet: er is een quote die het perfect beschrijft. Taylor Swift sings about stuff girls go through, but don’t talk about. End at klopt ook gewoon: ze verwoordt wat jonge meisjes voelen en denken en waar ze mee zitten en daarom is ze zo’n prachtig rolmodel. Tenminste, dat was het vooral met haar eerste twee albums: Fifteen bijvoorbeeld vind ik zo’n mooi nummer omdat het ontzettend herkenbaar is voor elk meisje dat vijftien is geweest (inclusief ikzelf, aangezien ik op mijn vijftiende voor het eerst verliefd werd).

Ik vind sowieso gewoon de thema’s van haar eerste twee albums supermooi: ze zijn zo herkenbaar. Tim McGrew gaat over verliefd zijn op een beroemdheid, You Belong With Me over verliefd zijn op iemand en dat diegene je niet ziet staan, Teardrops On My Guitar over verliefd zijn op iemand met wie je goed bevriend bent en dat niet durven toegeven, Picture to Burn over hoe je je voelt als de jongen op wie je verliefd was je bedriegt (eh tja, daar weet ik ook wel iets vanaf). Love Story gaat over het dromen van perfecte liefde wat iedereen doet en over verliefd zijn op een jongen die niet zo in de smaak valt bij je omgeving, Fearless over de kracht van echte liefde en White Horse over de pijn van een gebroken hart. The Best Day vind ik ook zo mooi, over hoe close de relatie met je ouders kan zijn. En The Way I Loved You over hoe aantrekkelijk liefde kan zijn als je helemaal niet bij elkaar past, maar wel verliefd bent.

Speak Now & Red

Vanaf Speak Now ben ik echt fan geworden: toen kwam ze met de tour naar Rotterdam en dat was het eerste concert waar ik naartoe ging, dat was zó geweldig. De nummers op dat album vind ik bijna allemaal super omdat ze gewoon heel leuk klinken, maar ook weer vanwege de thema’s. Hoogtepunt vind ik toch wel Mean, waarin ze voor het eerst écht uithaalt naar mensen die haar vroeger gepest hebben. Het leuke hieraan vind ik dat ze nog gelijk heeft gekregen ook: ze woont in een big old city (New York) en is big enough so they can’t hit her (ze is de best verdienende artiest van het moment). Sparks Fly, Mine en Enchanted vind ik heerlijke nummers omdat ze gaan over de magie van verliefd zijn en Speak Now vind ik vooral erg grappig, haha. Back to December vind ik ook erg mooi omdat dat een nummer is over een relatie die verbroken is door haar eigen schuld en dat ze daar de verantwoordelijkheid voor neemt.

Met Red vond ik het geweldig dat ze zich begon te ontwikkelen. De muziek was anders, meer rock-pop en minder country, meer flitsend en minder lief. Van dit album vind ik heel veel nummers heel tof. I Knew You Were Trouble over een foute jongen sloeg precies de spijker op zijn kop over mijn eerste verkering, voor Begin Again kreeg ik een zwak omdat het weer zo’n mooi thema is over opnieuw beginnen na een gebroken hart (en oké, vanwege de muziekvideo in Parijs en de magie daarvan), 22 vind ik heerlijk omdat het gaat over jong en gelukkig zijn, wat ik ook ben. All Too Well vind ik zo’n prachtig oprecht nummer over pijnlijke herinneringen aan liefde en Everything has Changed – samen met Ed Sheeran – heeft mijn hart gestolen omdat het gaat over dat bijzondere moment dat je verliefd wordt (en de video is ZO SCHATTIG). O ja, en dan nog We Are Never Ever Getting Back Together: dit vind ik echt een briljant nummer omdat ze hier uithaalt naar iedereen die zegt dat ze zo vaak gedumpt is door zelf een jongen te dumpen en de eer echt aan zichzelf te houden. Ik kan het niet goed uitleggen, maar vind het een supertof nummer haha. Dan heb je nog Girl At Home, wat ik een ijzersterk nummer vind omdat ze hierin opkomt voor andere meisjes, en The Lucky One over beroemd zijn en niet weten of je wel de juiste keuze hebt gemaakt.

1989

En toen kwam 1989. O MIJN GOD. Ik ben nog nooit zo dol geweest op Taylor als ik ben sinds dit album. Niet alleen vind ik het geweldig dat ze zich weer op een heel nieuwe manier heeft geëvolueerd… de muziek is ook gewoon super. Mijn absolute favoriet is natuurlijk Shake it Off, waarin ze de spot drijft met iedereen die kritiek op haar heeft door gewoon heerlijk zichzelf te zijn. Shake it Off heeft mij ook geholpen: als het niet zo geweldig gaat, luister ik naar dat nummer en dan kan ik het gewoon loslaten. Gewoon… van me af schudden!

Blank Space is er ook zo eentje, waarin ze de kritiek op haar ‘’vele relaties’’ heel erg uitvergroot door zich voor te doen als een mannenverslindster. Welcome to New York is gewoon een heerlijk nummer over de liefde voor een stad en Out Of The Woods is weer zo fijn herkenbaar omdat het gaat over dat grijze gebied waar je relatie op een gegeven moment in terecht kan komen, als je niet wet hoe het verder moet (herken ik ook wel een beetje). En dan is er nog Bad Blood… dát is pas een powernummer. Gaat over stukgelopen vriendschap en jeetje, de video is zo geweldig! Om heel eerlijk te zijn heb ik niet zo heel veel met de andere nummers op het album: Clean vind ik wel heel mooi (over weer jezelf zijn na een break-up) en ook I Know Places, over vluchten voor media-aandacht, vind ik mooi. Maar voor de rest gaat het mij toch vooral om de hoofdnummers.

Bron beeld: Metro Nieuws

Taylor als persoon

Maar het allermooiste aan Taylor vind ik niet haar muziek, maar gewoon hoe ze als persoon is. Ze heeft geen sterallures, is niet standaard, geen kindsterretje. Ze komt uit een liefdevol nest, haar ouders zijn met haar naar de grote stad verhuisd zodat ze carrière kon maken en ze is gewoon… gewóón. Ze is zo heerlijk normaal. Ze is gewoon een meisje dat verliefd wordt, vrienden maakt en vrienden kwijtraakt, jong is, uitzoekt wat haar gelukkig maakt en dat doet en zich ontwikkelt en volwassen wordt en dat klinkt door in haar muziek en schijnt door in haar imago. Veel sterren hebben een bepaald imago waar ze aan vasthouden, ook omdat dat verkoopt, maar Taylor is niet bang om zich te blijven ontplooien. Veel fans zeggen dat ze de oude Taylor met haar countrymuziek, krullen en cowboylaarzen onder glitterjurkjes leuker vonden, maar ik vind het juist zo super dat ze zich steeds blijft ontwikkelen en zichzelf steeds opnieuw uitvindt! Nieuwe kapsels, nieuwe kledingstijlen, nieuwe manier van doen en dus ook nieuwe muziek, en dat vind ik heerlijk. Gewoon omdat ze zo fijn zichzelf is.

En nog zoiets: ze heeft maling aan wat men over haar zegt. Ze leest niets over zichzelf op internet of in de bladen en met haar muziek drijft ze zelfs de spot met wat de paparazzi zeggen en schrijven. Iemand heeft haar wel eens gevraagd waarom ze over haar exen schrijft en toen zei ze iets in de trant van: Ik schrijf over wat mij bezighoudt, goed en slecht – dus als je mijn hart breekt, houdt dat me bezig en dan schrijf ik daarover. Vind ik echt geweldig! Ze staat gewoon ergens voor en is bereid daarvoor te vechten. Ik bedoel, ze is gewoon zo principieel dat ze haar muziek van Spotify haalde en Apple op de knieën kreeg met het betalen van artiesten tijdens de gratis proefperiode van Apple Music: het maakt haar geen sikkepit uit wat men ervan vindt, zij doet waar zij zich goed bij voelt en dat vind ik geweldig. Ze is een rolmodel in hoe ze is, wat ze doet en laat en waar ze over zingt en dat is gewoon geweldig.

Taylor en haar fans

En last but not least… ze is een fantastisch rolmodel, maar ze is ook geweldig voor haar fans. Elke maand duikt er wel een paar keer iets op internet op over dat ze geld heeft gedoneerd of een fan heeft verrast of advies heeft gegeven. Tijdens haar optredens geeft ze tussen de nummers door advies of anekdotes en op Instagram of Tumblr of waar dan ook reageert ze soms gewoon op fasn die het moeilijk hebben. Ze regelt tickets of andere dingen voor andere fans en ze is gewoon… zo lief. Ze is gewoon de perfecte vriendin, ze is dol op haar ouders en haar broer en haar vriendinnen, ze is een kattenvrouwtje, ze is heerlijk gek en tegelijkertijd ontzettend sterk en stoer. Ze zingt niet alleen maar over exen en verkering: zoals ze het zelf zegt, ze zingt over romantiek en dat hoeft niet per se over verkering te gaan want het gaat ook over liefde voor het leven, voor jezelf en voor de mensen om je heen van wie je houdt. Ze zet geweldige shows neer en is gewoon fantastisch. Gewoon fantastisch.

Ik denk dat ik wel een uur bezig zou zijn als ik dit allemaal tegen haar zou zeggen haha, maar het is gewoon ook fijn om te weten waarom ik haar geweldig vind en om daarover te kunnen schrijven.

Vind jij Taylor ook leuk? Of ben je fan van een andere artiest?