Wanneer stop ik met een boek?

Ik hoor wel eens van mensen dat ze nooit stoppen met een boek, dat ze het altijd willen uitlezen omdat het altijd nog beter kan worden of omdat ze het gewoon zonde vinden. Daar kan ik me wel iets bij voorstellen: misschien moet het boek gewoon even op gang komen, dat kan natuurlijk. Maar toch ben ik juist geen fan van doorlezen als je een boek eigenlijk niks vindt. Sterker nog, ik heb er geen problemen mee om te stoppen met een boek, want ik vind het heel vervelend om tegen mijn zin te blijven lezen. Het moet tenslotte leuk zijn en leuk blijven! Maar wat moet er precies gebeuren voor ik stop met een boek? Want dat doe ik natuurlijk niet zomaar.

Het spreekt me na 20 bladzijden niet aan

Ik wil een boek wel altijd een eerlijke kans geven, dus ik stop niet na twee bladzijden of een enkel hoofdstuk, want soms moet je er gewoon even aan wennen. Ik heb een keer gelezen dat 20 bladzijden voor uitgevers ook een soort uitgangspunt is: in de eerste 20 bladzijden moet de actie of het conflict op gang komen, anders haken mensen af. Het kan heel goed zijn dat ik me vergis en dat het een ander aantal is, maar ik vind het wel fijn om dit een beetje als streven aan te houden. Soms ga ik ook uit van 50 bladzijden, maar dan neem ik ook echt een besluit. Twijfel ik dan nog, dan ga ik meestal verder, want twijfel betekent toch dat er nog iets in zit dat me wel aanspreekt.

Het doet me gewoon niets

Ik vind dat er een verschil is tussen niet aangesproken worden door een boek – dan is het je ding gewoon niet – en op geen enkele manier geráákt worden door een boek. In dat laatste geval ben ik aan het lezen zonder dat de zinnen of het verhaal of de personages me iets doen, zonder te snappen waar het nou over gaat en zonder het beginnetje van een positieve of negatieve mening in me te voelen borrelen. Ja, dan stop ik er gewoon mee, want dat heeft geen zin.

Mijn hoofd staat er niet naar

Dit heb ik ook al een paar keer meegemaakt: ik ben een boek aan het lezen en ik vind het best een boeiend boek, maar toch is er iets waardoor ik niet kan blijven lezen. Er zitten grote tussenpozen in het lezen en op een gegeven moment laat ik het gewoon liggen. Meestal is dat dan niet aan het boek te wijten, maar is er gewoon iets waardoor mijn hoofd niet naar dat boek staat. Ik moet er echt een beetje voor in de mood zijn zeg maar: ik moet zin hebben in een bepaald genre en mezelf lekker hebben gemaakt voor een boek en soms blijkt dan dat ik eigenlijk helemaal geen zin heb in dit boek. Dan leg ik het weg en begin er een tijdje later opnieuw in.

Er is een ander boek

Haha, dit klinkt een beetje alsof ik een relatie heb met een boek, maar dat er een ander is waar ik verliefder op ben. Maar ja, zo is het soms wel: dan ben ik bezig in een boek en het is een fijn boek, niets aan de hand, maar… dan zie ik een boek in de boekhandel liggen of er komt een bestelling binnen of ik zie plots een boek in de kast staan en ja… dan wil ik liever dat boek lezen en moet het huidige boek helaas wijken. Eigenlijk hebben wij boekenwurmen een best grillige geest, en daar zijn die arme boeken dan weer de dupe van.

Het is gewoon een slecht boek

Oké, dus we hebben de boeken die me niet aanspreken… we hebben de boeken die me niets doen… en dan hebben we natuurlijk nog de ronduit sléchte boeken. Oef. Meestal doe ik hier niet te moeilijk over: als ik me vanaf zo ongeveer de eerste bladzijde al aan alles erger, van het taalgebruik tot de personages en van het verhaal tot de thema’s, dan kap ik ermee, want dan zit ik mezelf tijdens het lezen gewoon echt in de weg. Kan best dat iemand anders het boek dan super vindt, maar aan mij is het dan duidelijk niet besteed. Ik bedoel, ik ga niet blijven lezen als ik weet dat ik het boek dan een superslechte recensie moet geven omdat ik het zo stom vond. En dan geniet ik ook niet van het lezen.

Wanneer stop jij met een boek?