Vivian ‘Niets wat we doen is veilig. Maar dit is het risico waard. Je hebt hier je hele leven op gewacht. Bij iedere vallende ster heb je een wens gedaan, bij elk schip dat de haven binnenvoer heb je gebeden dat het dat magische schip met de mysterieuze Caraval-spelers zou zijn. Jij wil dit nog liever dan ik.’
Het Zwarte Hart 2.0.
De Caraval-serie van Stephanie Garber is sinds een paar jaar dé hype in het YA-fantasygenre: het verhaal over een mysterieus soort circusachtig spel heeft lezers wereldwijd in haar ban en die hype herleeft weer nu het eerste deel in een nieuw jasje is gestoken – nu onder de titel Caraval in plaats van Het Zwarte Hart – ter ere van de verschijning van het vervolg Legende. Ook bij mij stond het boek al tijden hoog op mijn lijstje en op een gegeven moment begon het boek met zijn prachtige omslag zó aan me te trekken dat ik besloot de sprong te wagen. En ik landde niet in een magische leeservaring, maar op een keiharde bodem van teleurstelling.
Wat je ook over Caraval hebt gehoord, het is niets in vergelijking met de werkelijkheid. Het is meer dan zomaar een spel of een voorstelling. Het komt dichter bij magie dan alles wat je ooit in deze wereld zult tegenkomen.
Hoge inzet
Caraval vertelt het intrigerende verhaal van de twee zussen Scarlett en Tella, die al hun hele leven met de toorn van hun tirannieke vader moeten leven. Scarlett is van kleins af aan geobsedeerd door Caraval, het magische spel van een zekere Meester Legende waarbij niets is wat het lijkt. Ze droomt van deelname aan dat spel, droomt van ontsnappen – ook al durft ze weinig aandacht te besteden aan het daadwerkelijk wagen van die sprong. Maar wanneer Tella, veel roekelozer dan Scarlett, van huis wegloopt, heeft ze geen keus meer: ze moet haar zus zien terug te vinden en dat leidt haar naar Caraval. Naar magie, mysterie, bondgenoten die ook vijanden zouden kunnen zijn… en antwoorden die misschien niet eens bestaan. De inzet is hoog, maar heeft Scarlett überhaupt een keus?
Duister sprookje
Mijn verhouding met Caraval was al meteen toen ik begon heel complex. Ik werd eigenlijk constant heen en weer geslingerd tussen ‘’o wauw dit is bijzonder’’ en ‘’ehhhh’’ en ik wist niet echt welk gevoel nou de overhand moest krijgen. Het was een beetje net zoals bij De beer en de nachtegaal, een boek waarmee ik later begon maar dat ik ook niet uitlas: het ene moment was het heel boeiend en tof en dan weer een hele tijd saai. En tja, dat werkt eigenlijk gewoon niet voor mij. Het toffe moet dan toch de overhand hebben, anders wint het saaie.
‘Welkom, welkom bij Caraval! De grootste show te land of ter zee. Binnen zullen jullie meer wonderen aanschouwen dan e meeste mensen in hun hele leven zien. Je kunt magie drinken uit een kopje en dromen in een flesje kopen. Maar voordat je onze wereld daadwerkelijk betreedt, moet je onthouden dat het allemaal een spel is. Wat er achter dit hek gebeurt, kan beangstigend of opwindend zijn, maar laat je nergens door voor de gek houden. We zullen je ervan proberen te overtuigen dat het echt is, maar alles is show. Een fantasiewereld. Dus hoewel we willen dat je wordt meegesleept, moet je oppassen dat je je niet te ver laat meeslepen. Dromen die waarheid worden, kunnen prachtig zijn, maar ze kunnen ook omslaan in nachtmerries als je er niet uit ontwaakt.’
Sfeertje
Begrijp me niet verkeerd, ik was in het begin echt wel geboeid. Het voelde als een soort duister sprookje met een heel bijzonder sfeertje: de band tussen Scarlett en Tella, de manier waarop hun vader hen behandelde en de rol die hun oma speelde in het verhaal vond ik absoluut uniek en vooral vet intrigerend. Ook de knetterende spanning die op zeker moment ontstaat tussen Scarlett en mannelijke hoofdrolspeler Julian vond ik heel vermakelijk.
Spel
Wat ik goed vond aan het boek, is dat het spel in alles doorklinkt: hoe het Scarlett met zichzelf confronteert, hoe het een rol speelt in wat er tussen haar en Julian is, hoe het kleurrijke personages op haar pad brengt en hoe het steeds intenser en vreemder wordt naarmate het boek vordert. Het intrigeerde me zeker, vooral omdat het echt wel elementen van magie en mysterie en alles had.
Een nieuwe zilveren golf van opwinding overspoelde Scarlett. Dit was Caraval. Zij had zich dit vaker voorgesteld dan ze over haar eigen bruiloft had gedroomd. Zelfs al kon ze het zich slechts veroorloven om één dag te blijven, ze vermoedde nu al dat het moeilijk zou worden om weg te gaan.
Schrijfstijl
Maar uiteindelijk… uiteindelijk kon ik er gewoon niet in komen en kwam ik er dus ook niet doorheen. De schrijfstijl was zó langdradig en traag: het schilderachtige ervan vond ik mooi, maar tegelijkertijd lukte het me nauwelijks om alles wat werd beschreven echt voor me te zien. Mijn gedachten bleven afdwalen en het was echt… het voelde alsof ik constant maar aan het wachten was tot het beter zou worden, tot HET GROTE MINDBLOWING MOMENT zou komen. En dat kwam niet. Van anderen hoorde ik dat het echt wel de moeite van het verder lezen waard was, maar op zeker moment was al mijn motivatie om het boek op te pakken gewoon weg. En dan is het wel een beetje klaar voor mij.
Tranen brandden in Scarletts ogen. Ze probeerde zichzelf er weer van te overtuigen dat het maar een spel was. Maar dit was niet het spel dat ze had verwacht.
Conclusie
Wat ik van Caraval heb gelezen voor ik ermee kapte, vond ik echt goed: het was intrigerend en sfeerrijk en het zat goed in elkaar. Maar de schrijfstijl maakte het voor mij enorm moeilijk om er echt door meegesleept te worden en ervan te genieten. Ik ga het nog wel een keertje opnieuw proberen, want het boek heeft me in zekere zin wel voor zich gewonnen – anders zou het niet nu nog door mijn hoofd spoken, wat het in zekere zin nog wel doet. Maar voor nu hoef ik even niet zo nodig aan dat spel mee te doen.
Titel: Caraval (Caraval)
Serie: Caraval #1
Auteur: Stephanie Garber
Vertaald door: Selma Soester
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff
Verschenen: oktober 2018 (eerdere editie: september 2016)
Aantal bladzijden: 400Genre: young adult fantasy
Beschikbaar als: hardcover, ebook
Voor liefhebbers van: Erin Morgenstern
Leeftijdsadvies: 15+
Recensie-exemplaar: nee
ISBN: 9789021022703
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |
Misschien moet je je wagen aan Meester Legende… Die is wat vlotter omdat het vertelt wordt vanuit Tella.
Misschien moet je je wagen aan Meester Legende… Die is wat vlotter omdat het vertelt wordt vanuit Tella.
Dan moet je toch echt eerst deze uiten hebben.
Dan moet je toch echt eerst deze uiten hebben.
Waar ben je precies gestopt? Ik vond dit een van de beste boeken die ik in januari heb gelezen. Het vervolg schijnt wel een stuk intenser te zijn en meteen ook goed op stoom te komen. Alleen kan je dat denk ik niet lezen als je deze niet uit hebt. Ik was echt zo’n Naïeve trut die alles geloofde, maar niets is wat het lijkt te zijn.
Waar ben je precies gestopt? Ik vond dit een van de beste boeken die ik in januari heb gelezen. Het vervolg schijnt wel een stuk intenser te zijn en meteen ook goed op stoom te komen. Alleen kan je dat denk ik niet lezen als je deze niet uit hebt. Ik was echt zo’n Naïeve trut die alles geloofde, maar niets is wat het lijkt te zijn.
Ik heb Caraval uitgelezen maar ik vond het de hype echt niet waard. Het heeft echt een aantal maanden geduurd voor hij uit was en het voelde echt aan als een worsteling. Wat dus niet zou mogen. Ik wou dat ik hem DNF had verklaard, maar oké ik snap ongeveer wel waar de hype vandaan komt.
Ik heb Caraval uitgelezen maar ik vond het de hype echt niet waard. Het heeft echt een aantal maanden geduurd voor hij uit was en het voelde echt aan als een worsteling. Wat dus niet zou mogen. Ik wou dat ik hem DNF had verklaard, maar oké ik snap ongeveer wel waar de hype vandaan komt.