Waarom 2015 een goed jaar gaat worden

Ik postte een paar dagen geleden al mijn blog met voornemens annex doelen voor 2015, maar ik ben daar helemaal niet meer zo tevreden over. Natuurlijk wil ik dolgraag mijn propedeuse halen en mijn kamer een metamorfose geven, maar ik vind het geen voornemens en ook geen echte doelen. Het zijn namelijk dingen die ik niet misschien ga doen, nee, het zijn dingen die gewoon gaan gebeuren. Die P ga ik gewoon halen, mijn kamer gaat op de schop en ik ga mijn haar afknippen en ik ga die 70 boeken lezen dit jaar. Niets proberen, het zijn dingen die vaststaan. En goede voornemens zijn toch meestal dingen waar je aan gaat proberen te werken. Gisteren las ik deze blog van Lisanne over dat haar enige voornemen is om zichzelf, in haar woorden, bij te slijpen. Door die blog ben ik me gaan realiseren dat dat eigenlijk precies is wat ik ook moet en wil doen dit jaar, maar dan in andere woorden: aan mezelf werken.

Keurslijf

2014 is een jaar geweest waarin ik ben gegroeid, al besef ik dat nu mer dan vorig jaar. Alleen al door mee te doen aan de Happy Challenge leerde ik heel veel over hoe ik in elkaar zit en dat heeft echt veranderd hoe ik dingen ben gaan zien en doen. Ook doordat ik mezelf min of meer de ”diagnose” chronisch gelukkig gaf, veranderde er iets: ik kon daar kracht uit halen, maar anderzijds werd het ook een soort keurslijf. Want tja, ik heb mezelf nu eenmaal chronisch gelukkig verklaard, dus dan moet ik ook gewoon zoveel mogelijk genieten en gelukkig zijn, toch? Ik merkte dat sommige mensen die op mijn blog reageerden, het enorm knap van me vonden dat ik altijd probeerde gelukkig te zijn. En eigenlijk, eigenlijk is dat helemaal niet zo. Natuurlijk is dat niet zo: ik ben niet altijd gelukkig. Niemand is altijd gelukkig. Zeker, ik ben ontzettend blij met alles wat ik kan, met hoe leuk ik mijn studie vind en alles waar ik van kan genieten en dat zorgt er allemaal voor dat ik gelukkig ben. Maar ik ben echt niet altijd gelukkig. Zeker niet nu het niet zo goed gaat qua gezondheid. Soms ben ik gewoon het tegengestelde van gelukkig, en dan is ook genieten moeilijk. Want genieten doe ik heel graag, maar ik kan het niet altijd.

Het zijn allemaal dingetjes. Ook door mijn tweede blog Happiness in the Making in het leven te roepen, gebeurden er eigenlijk twee dingen: enerzijds vond ik het ongelofelijk fijn om te kunnen schrijven over alles wat mij gelukkig maakt en om op die manier ook anderen te helpen en te inspireren: ik zal er niet over liegen dat ik er zelf ook gelukkig van werd als mensen reageerden dat ze echt iets aan de posts hadden. Maar zoals je misschien wel begrijpt, bleef ik hierdoor wel in het keurslijf zitten. Want tja, iemand die een blog heeft over gelukkig zijn en genieten, moet zelf natuurlijk wel het goede voorbeeld geven… het is niet voor niets dat die site al een tijdje op non-actief staat.

Geest uit de fles

En toen, afgelopen najaar, kwam de geest uit de fles. Anne schreef daar een bijzonder mooie post over en ik vind het ook goed passen bij mijn situatie. Het ging namelijk slechter met mijn gezondheid en door prestatiedruk en de lat hoog willen leggen luisterde ik niet meer goed naar mijn lijf, waardoor ik instortte en er zelfs even sprake van was dat ik zou moeten stoppen met mijn studie – gelukkig hebben we fantastische manieren gevonden om me weer op de rit te krijgen en daar ben ik onwijs blij mee. Maar die geest kwam wel uit de fles: door alles wat teveel was geweest en alles wat niet goed ging, trok ik het gewoon helemaal niet meer. En nu is het heel lastig om die geest weer terug in die fles te krijgen. Zolang het niet goed gaat met mijn gezondheid lukt dat niet, want helaas is die geest mijn welzijn. Zolang mijn welzijn in de fles zit betekent het dat alles (naar omstandigheden) goed gaat, maar is de geest uit de fles dan gaat het dus niet goed. En dat is vooral lichamelijk, maar ook geestelijk. Zoals die prestatiedruk, de lat te hoog willen leggen, normaal willen functioneren ondanks dat dat niet gaat… de druk dat het goed met me moet gaan, dus. Gelukkig gaat het nu al een stuk beter dan afgelopen najaar en is het me gelukt om die fricties grotendeels los te laten, maar moeilijk is het nog wel. Want het is nu eenmaal zo dat lichaam & geest met elkaar moeten samenwerken en zolang het lichamelijk niet lekker gaat, zit ik ook gewoon minder fijn in mijn vel, maak ik me sneller druk en is positief zijn wat lastiger.

2015

En dat is precies waar ik in 2015 mee aan de slag wil gaan. Ik ben van nature iemand die ergens voluit voor gaat als ik erin geloof en door alles wat ik in 2014 over mezelf heb geleerd en door reflectie op 2014 heb ontdekt, denk ik dat ik nu al veel sterker aan 2015 kan beginnen. De voornemens die ik beschreef blijven gewoon lekker staan, maar dat zijn nu ”gewoon” mijn plannen voor het komende jaar. Mijn echte voornemen is om dit jaar aan mezelf te gaan werken. Dat ga ik niet doen door allerlei psychische zelfanalyses of dat soort dingen, maar door gewoon bewuster bezig te zijn met hoe ik ben en hoe ik denk. Ik heb namelijk ontdekt dat wat ik écht wil, heel eenvoudig is: mezelf gelukkig maken. Dat ik gelukkig ben, komt door alles wat ik heb en kan, alles wat goed is in mijn leven en alles waar ik dankbaar voor ben. Ik wil de dingen doen waar ik blij van word, ik wil studeren en stagelopen, lezen en schrijven en bloggen en series kijken en leuke uitstapjes maken en paardrijden en mensen inspireren en genieten van de allerkleinste dingetjes en momentjes. Ik wil eerlijk zijn tegen mezelf en weten wanneer het niet gaat (en daar ook aan kunnen toegeven) maar ook de discipline opbouwen om wél te doen wat ik kan omdat ik weet dat ik me daar ook weer goed van ga voelen. Ik wil me niet druk maken of tegen dingen opzien, maar gewoon mijn beste beentje voorzetten en kijken hoe de dingen lopen. Ik ben niet chronisch gelukkig, maar wel gelukkig.

Ik hoop dat ik het kan bereiken om eind 2015 zowel lichamelijk als geestelijk weer lekker in mijn vel te zitten, en wat er verder ook mag gebeuren (misschien wel helemaal niets) alleen al door bezig te zijn met mezelf bijslijpen, zoals Lisanne het zegt, zal het een mooi jaar worden. Daar kan ik namelijk alleen maar sterker uit komen. En denk ook alsjeblieft niet dat ik hier heel erg mee in mijn hoofd zit of tegen het depressieve aan zit door dit alles, juist niet. Het doet me juist heel erg goed om dit allemaal te beseffen en te typen en ermee bezig te zijn, want nou ja, het doet me gewoon goed!

Bring it on, 2015: you’re gonna be awesome!