Waar mijn hart vol van is: week 42

Ik ben nooit goed geweest in het bijhouden van een dagboek: het dagelijkse schrijven vergat ik simpelweg of ik had er geen zin in. Tegenwoordig schrijf ik alleen in een dagboekje als ik echt ergens mee zit en het kwijt moet, als ik bijvoorbeeld niet lekker in mijn vel zit. Voor mijn blog vind ik het echter heel fijn om een dagboekrubriek bij te houden: ik kan op die manier van me afschrijven hoe het gaat én ik vind het fijn om jullie op de hoogte te houden! Dat wilde ik eerst doen in de vorm van de Sunday’s Happiness-rubriek, maar… die heb ik geschrapt. Het idee vond ik superleuk, maar er ging gewoon teveel tijd en energie zitten in het maken van de lijstjes en foto’s en het voelde niet natuurlijk. Dus dit is een nieuwe poging:. in deze rubriek lezen jullie wekelijks hoe het met mij gaat, wat er speelt in mijn dagelijks leven én waar mijn hart vol van is. Met andere woorden: wat mij gelukkig maakt, van blogposts tot boeken. Sunday’s Happiness meets Happy & Happening dus!

Maandag 12 oktober: verkopen en teleurstelling

Maandag was wel een beetje een gekke dag. Ik was erg moe – ik weet het, moet eerder gaan slapen – voelde me nogal slap en had weer last van mijn peesontstekingen. Terwijl ik aan de slag ging met het in elkaar zetten van oefenmateriaal en een toets ontleden voor stage, had ik wat boeken te koop staan in een Facebook-groep die ik weg wilde doen omdat ik de Nederlandse equivalenten wil kopen. Er kwamen een hoop reacties op, hartstikke leuk, en uiteindelijk heb ik een mooie deal kunnen sluiten met iemand die twee van de boeken heeft gekocht en mij in ruil daarvoor al haar Nederlandse equivalenten opstuurt. Ik heb wel besloten dat ik het niet nog een keer ga doen, want het hele gedoe met prijsschattingen, verzendkosten en het verzenden zelf levert me gewoon teveel stress op. Ik doneer mijn boeken voortaan wel aan de kringloopwinkel of de schoolbibliotheek.

Intussen kreeg ik mail van mijn stagebegeleider dat ze ziek was en dat ik mijn zorgvuldig voorbereide les dus niet zou kunnen draaien. Ik was enigszins teleurgesteld dat ze mij niet had gevraagd om voor haar in te vallen, hoewel ik dit ook wel weer snap: zo goed ken ik de leerlingen nog niet en als ze een epilepsieaanval of absence krijgen weet ik niet wat ik moet doen. Mijn begeleider zei dat haar collega me wel zou opvangen en dat ik dan met leerlingen individueel aan de slag zou kunnen. Prima, maar het zorgde er allemaal wel voor dat ik een beetje uit mijn ritme was. Intussen mailde ik met wat mensen over de transitieavond van donderdag om onderwerpen en strategieën te bepalen – ik ben een beetje nerveus in positieve zin! – en werkte ik aan mijn blog. Een beetje een off-day dus, het liep allemaal niet zo lekker.

Dinsdag 13 oktober: fijne stage en pas op de plaats

Dinsdag ging eigenlijk gewoon wel goed! Ik voelde me beter, had minder last van mijn pezen en op stage ging het uiteindelijk prima. Ik heb tijdens het eerste lesuur uitgebreid zitten praten met de docent die me opving over van alles en nog wat: wat er allemaal komt kijken bij lesgeven aan BBL-niveau, het eindexamen en schoolexamen, lesgeven aan anderstaligen… enorm interessant en ik heb er een hoop van geleerd. Daarna ben ik met twee meiden aan de slag gegaan met hun sectorwerkstukken: het was eigenlijk gewoon gezellig en ik heb ze volgens mij echt wel wat tips kunnen geven om het goed aan te pakken. Bovendien heb ik ook alweer heel veel geleerd door alleen maar te observeren hoe ze te werk gingen, en het naar huis gaan met een gevoel dat ik wat meer inzicht heb in hoe ik dingen kan aanpakken is zo fijn!

Eenmaal thuis was ik wel weer behoorlijk moe, dus ben ik lekker een paar uurtjes op de bank gaan liggen met een boek en besefte meteen dat ik dat echt vaker moet doen. ik ben weer een beetje geneigd mezelf voorbij te racen en juist die momentjes van rust pakken wanneer ik merk dat ik er zin in en behoefte aan heb, kunnen ervoor zorgen dat dat niet gebeurt. Het dreigde allemaal een beetje te veel te worden: veel taken voor school, twee blogs met een planning die ik strak wil houden… ik heb echt even met het wijsvingertje naar mezelf gezwaaid en dat was best fijn. School? Gewoon doen wat ik kan, en de planning flexibel houden. Bloggen? Wanneer ik er zin in heb, prima als er een dag of langer niets online komt. En verder echt lekker veel rust nemen, pauzes inbouwen, vroeg in bed kruipen en ook vroeg de lamp uit… kortom, de balans niet uit het oog verliezen!

Woensdag 14 oktober: pijn en studeren

Dinsdagavond kreeg ik weer meer last van mijn peesontstekingen en woensdagochtend stonden we op het punt de dokter te bellen voor een spoedafspraak – zoals ons gezegd is: bellen als je last hebt – maar uiteindelijk toch niet gedaan. Ik vind het heel lastig om in te schatten of de pijn heftig genoeg is om ernaar te laten kijken, want ik weet dat het soms gewoon niet aanwezig genoeg is en dat ze dan niets kunnen vinden. Ik weet ook dat ik er echt een keertje wél mee naar de dokter moet gaan, maar ik ben ook bang dat dat gewoon niets oplevert, dat het niet heftig genoeg is om te bepalen wat het is of dat ze er niets aan kunnen doen of überhaupt niet kunnen vaststellen wat het is. En dan wordt het steeds minder aanlokkelijk om te gaan, maar ja… in onzekerheid blijven zitten over wat het is en de hele dag pijn hebben is ook niet fijn. Dus nu heb ik het voornemen om toch gewoon een keer te gaan, anders kom ik er helemaal niet meer vanaf.

Verder was het eigenlijk heel saai, grijs weer buiten, dus ik ging ’s ochtends lekker in bad, hulde me daarna in een fijn huispak – op woensdag mag dat, heb ik met mezelf afgesproken – en ging met een kop thee aan de studie. Ik las een aantal teksten voor canonliteratuur en was daar vrij snel mee klaar, dus toen ging ik lekker met mijn blog aan de slag. De pijn in mijn pezen bleef weg, ik had redelijk wat energie en het ging eigenlijk allemaal wel lekker dus dat was fijn!

Donderdag 15 oktober: stage en transitie

Mama was jarig, yay! Als cadeautje neem ik haar samen met Laura (mijn zus) begin november mee naar het toneelstuk van Eline Vere, helemaal leuk dus. Donderdag was verder nogal een drukke dag: ik wilde eigenlijk nog studeren, maar heb dat uiteindelijk niet meer gedaan omdat ik gewoon aanvoelde dat dat ‘m niet ging worden. plannen vind ik nog steeds best lastig, maar ik heb nu beseft dat ik best een beetje rustig aan kan doen: ik heb namelijk nog drie volle weken tot de tentamens en dat is echt lang genoeg om alles samen te vatten en de opdrachten af te krijgen. Relaxed!

Begin van de middag ging ik even naar de hogeschool voor een gesprek met R., mijn stagebegeleider. We hebben het even in het algemeen gehad over hoe het gaat, hoe de stage bevalt, wat ik allemaal kan doen en wat ik lastig vind en welke plannen er zijn voor het verdere verloop van de stage en mijn ontwikkeling. Daarna kwamen we al heel snel tot de afspraak dat ik iets later dan de gewone deadline de opdracht van blok één inlever (die bestaat uit een lesvoorbereiding plus analyse en reflectie, een persoonlijk ontwikkelingsplan, logboek en feedback van mijn begeleider op stage) en dat we voor de rest van het jaar te zijner tijd gewoon kijken hoe en wat, aangezien ik alle tijd mag nemen die ik heb. Ook superfijn!

’s Middags ging ik, na het besluit dat ik niet meer ging studeren, lekker een paar uurtjes op bed liggen om mijn boek uit te lezen en gewoon wat te relaxen, want daar had ik echt wel een beetje behoefte aan: mijn lijf doet steeds raar waardoor ik niet echt veel energie heb. En ’s avonds moest ik weer op pad: naar mijn oude middelbare school en stageschool van vorig jaar voor de transitieavond waarover ik eerder al vertelde! Ik ga misschien nog een uitgebreid artikel schrijven over alle hersenspinsels die zijn losgekomen tijdens deze avond, maar het was in ieder geval erg interessant. En gezellig sowieso, omdat ik weer even kon bijkletsen met mijn begeleiders van vorig jaar, de andere oud-leerlingen en wat andere mensen. Daarna ben ik bij het tafeltje gaan zitten waar mensen konden komen praten over assertiviteit in het hbo, een naar mijn mening erg belangrijk onderwerp. Hoewel we niet het drukst bezochte tafeltje hadden – en dat hoefde van mij ook helemaal niet haha – heb ik wel het idee dat ik echt wat ideeën heb kunnen aanvoeren over hoe die assertiviteit ontwikkeld kan worden n hoe de transitie daarmee verbeterd kan worden. En ik hoop natuurlijk dat ik de leerlingen en ouders die kwamen praten ook echt een beetje heb kunnen helpen, dus… ja, het was leuk! En vermoeiend, dus ik ben eenmaal thuis lekker naar bed gegaan.

Vrijdag 16 oktober: Valencia en colleges

Vrijdag moest ik wat eerder naar school voor een gesprek met mijn studiebegeleider M. en mijn begeleider van vorig jaar over de studiereis naar Valencia die ik vorige week al noemde. Ik zou daar heel erg graag mee naartoe willen, maar na het gesprek en na overleg thuis hebben we toch besloten dat het ‘m niet gaat worden. enerzijds omdat het te belastend zou zijn, het programma te intensief en alles gewoon te vermoeiend. Anderzijds omdat het bijna niet te regelen valt: de docenten die meegaan en de studenten weten gewoon niet goed genoeg hoe ze met mij en mijn kwetsbaarheid moeten omgaan en wat ze moeten doen als er iets gebeurt. Bovendien krijg ik geen studiepunten omdat ik niet kan bijdragen aan de gezamenlijke organisatie – dat zou teveel worden voor mijn rooster – en valt het na de tentamens, een week die ik normaliter goed kan gebruiken als vrije periode. Het is zeker jammer, maar ik denk wel dat het beter is zo. Ik zou ook niet willen dat het op welke manier dan ook verkeerd gaat.

Na dit gesprek had ik nog gewoon college: eerst een nogal saaiig hoorcollege canonliteratuur over Vanden lande van overzee en andere culturen in de middeleeuwen. Daarna groepsdynamica en daarbij ging het over diversiteit: we hadden een invaldocent en die pakte het heel actief aan, waardoor we eigenlijk allemaal wakker werden geschud: we moesten echt actief met elkaar in gesprek en kennismaken en zo, en dat gaf ook echt inspiratie voor hoe we het in onze lessen kunnen aanpakken. Eigenlijk jammer dat zij de rest van de colleges niet ook verzorgt. Ze liet bovendien nog een filmpje zien van het Racisme Experiment van BNN, en dat heeft me héél erg gefascineerd en aan het denken gezet. Hier ga ik binnenkort ook nog uitgebreid iets over schrijven, want het raakte me echt enorm.

Eenmaal thuis ging ik in bad, werkte nog eventjes aan wat dingen voor mijn blog, pakte mijn tas in voor het weekendje Parijs (YAAAAYY!) en ging lekker op bed met een kop thee de eerste liveshow van K3 zoekt K3 kijken!

Zaterdag 17 oktober: Paris, tu es trop belle!

Zaterdagochtend héél vroeg (rond een uur of 7) vertrokken we met de auto naar Parijs! Ik heb de reis grotendeels slapend doorgebracht en vroeg in de middag kwamen we aan in het hotel. Ik was liever op vrijdagavond al weggegaan omdat we dan zaterdag de hele dag in de stad zouden hebben gehad, maar uiteindelijk hebben we nog en hartstikke leuke middag gehad, niets gemist. We logeerden in het Pullman-hotel in Bercy, hadden een hele fijne kamer en ook Bercy Village bleek ontzettend leuk:  het is eigenlijk een soort kleine passage met allerlei leuke restaurantjes en winkels gevestigd in voormalige wijnkelders, waar het zo in de namiddag en ’s avonds onwijs gezellig is! Zeker een aanrader als je nog op zoek bent naar een hotel. De service is ook geweldig.

Nadat we eenmaal gesetteld waren, gingen we zo halverwege de middag de stad in. met de metro welteverstaan, en dat bleek niet zo’n goed idee: het was niet de eerste keer, maar mán wat een gedoe is het om je als rolstoelgebruiker in een metrostation te begeven zeg! Ik overdrijf niet als ik zeg dat het zoeken naar liften ons echt heel veel tijd en kilometers lopen heeft gekost, des te meer reden om te besluiten dat we de volgende dag gewoon lekker met de auto zouden gaan. En uiteraard mocht het de pret niet drukken: die eerste middag hebben we het ouderwets fijn gehad in Parijs. We wandelden naar het Île de la Cité, over Pont Neuf en langs de Seine naar de Notre-Dame, koffie bij een crêperie tijdens een plensbui, daarna door de joodse wijk Le Marais om het Place des Vosges te bewonderen (helaas was het Victor Hugo-museum al dicht), over Place de la Bastille door mooie straten en over bruggen naar het Gare Lyon, om daar weer de metro terug naar het hotel te pakken. Even een kop thee drinken, uitrusten en bijtanken – lees: genieten van de wifi in het hotel! – en weer naar het o zo leuke Bercy Village om te eten bij een leuk Spaans restaurantje: Chez Bruno heeft overheerlijke gazpacho! Daarna was het wel zo rond half elf en tijd om te gaan slapen: helaas was de hotelkamer wat te warm naar onze smaak, maar met de herinnering aan een heerlijke dag was dat niet erg.

Zondag 18 oktober: Paris part II

Zondag was ik erg moe, maar zijn we uiteraard toch lekker op pad gegaan. Met de auto dit keer, want het gedoe met de metro had zoveel tijd en energie gekost dat we dat echt niet meer wilden. Uiteraard genoten we eerst van een overvloedig en ontzettend lekker ontbijt mét een fijne kop thee en zondig lekkere croissants. Daarna zetten we koers naar het Place des Vosges voor een tweede bezoek, met als doel het Victor Hugo-museum! Erg fascinerend, en vooral kudos voor de lift! Vervolgens was de wijk Saint-Germain aan de beurt, in het bijzonder het Panthéon. Bijzonder indrukwekkend, en dankzij papa kon ik ook de crypte bezoeken. Hoewel ik de graven eigenlijk niet heel mooi vond, als je kijkt naar wat voor personen erin liggen (Hugo, Dumas, Rousseau, Voltaire, Braille, Zola om maar een paar te noemen). Daarna naar Boulevard du Montparnasse voor een lunch bij Le Select, helaas bleek de superlieve en –gezellige chat du café Mickey te zijn overleden… meh. Daarna naar het mooie Hôtel des Invalides, hoop gedoe met liften maar uiteindelijk wederom dankzij pap toch het praalgraf van Napoleon kunnen bewonderen: wauw! Echt heel mooi, en dan te bedenken dat het niet bepaald een fijn mannetje was.

Daarna nog een stukje wandelen: over de luxueuze Pont Alexandre III (waar een scène van Midnight in Paris is opgenomen) met de Eiffeltoren in de rug door parken en langs paleizen annex musea naar het Place de la Concorde om me even voor de geest te halen hoe het was toen de guillotine daar stond. Weer terug over de brug richting het Hôtel en de Dôme en met de auto weer naar het hotel. ’s Avonds zijn we nog naar Bercy Village gegaan voor het avondeten en een drankje om het goed af te sluiten, want de volgende dag zouden we tegen de middag naar huis gaan. Inmiddels voelde ik me echt ontzettend moe en had ik bovendien nogal last van mijn buik, dus zo blijkt maar weer dat zo’n weekendje heel fijn maar toch ook heel erg uitputtend is…

Lichtpuntjes

♥ Frisse lucht inademen ♥ Het zonnetje op mijn gezicht ♥ Phoebe die ’s avonds in bed bij me op schoot komt liggen ♥ Een paar uur bijtanken op de bank ♥ Lezen in de bus ♥ Nieuwe inzichten over het lesgeven ♥ Lessen leren over mezelf ♥ Lekker in bad gaan ♥ Plannen maken voor Parijs ♥ Een boek dat me helemaal meesleept ♥ Het Youtube-kanaal van Karlie Kloss ♥ Studietaken kunnen afstrepen op mijn planning ♥ Ideeën voor hoe ik mijn vrije tijd in de herfstvakantie ga invullen ♥ De wetenschap dat mijn tentamens gewoon goed gaan komen ♥ Een goed gevoel over stage hebben en houden ♥ Interessante colleges ♥ De aankondiging van het Katy Perry-spelletje ♥ Mooie Blik vol Geluk-wijsheden ♥ Echte Franse croissants ♥ Mensen kijken in Parijs ♥ Aardige hotelmedewerkers ♥ Lekker slapen in het hotelbed ♥ Me goed kunnen voortbewegen op de hotelkamer ♥ De schoonheid van Parijs ♥ Me Frans voelen ♥

Lezen en kijken

♥ Ik las deze week Boy 7 van Mirjam Mous uit: superspannend boek, ben er compleet door verrast! ♥ Daarna sloeg ik de laatste bladzijde om van Wacht op mij, het vervolg op Als ik blijf van Gayle Forman: ik moet zeggen dat ik het eerste deel toch wat mooier vond, maar dat komt door de focus. Een uitgebreider stuk over beide boeken volgt nog! ♥ Ik zette wat nieuw leesvoer op mijn reader en ontving mooie recensie-exemplaren! ♥ Ik begon in Tulpen en terpentijn van Nina Siegal, een soort kruising tussen De schilder en het meisje van Margriet de Moor en Het huis aan de Gouden Bocht van Jessie Burton: nu al erg mooi! ♥ Ook begon ik in Zigeunergebroed van Pat van Beirs, een boek dat ik eerst nog moest toevoegen op Goodreads en dat nogal langdradig en verwarrend begon ♥

Mooie blogposts

♥ Column van Meester Bart over onzichtbaar ziek zijn: hij heeft het vooral over kanker, maar ik vind het ook erg treffend voor chronisch zieke jongeren ♥ Hoe ga je om met ambities als je chronisch ziek bent? Simone geeft hele sterke tips! ♥ Uit een terugval komen: Dagmar schrijft over CVS/Fibromyalgie, maar het geldt voor mij ook ♥

Hoe was jouw week?