Waar mijn hart vol van is: persoonlijke update

Ik ben nooit zo’n fan geweest van ‘’sorry voor de stilte ik ben er weer’’-blogjes. Echt niet: ik vind sowieso dat je je als blogger nooit zou moeten verontschuldigen. Het is immers jouw blog en dat mag je lekker op jouw manier doen: daarom vond ik het ook best een goed idee van mezelf om eventjes niet te bloggen. Even op tijd de rem intrappen in plaats van gas terug moeten nemen door de hectiek van de tentamens. En dat wás ook best fijn. Maar… here’s the thing. Mijn blog is mijn kindje. Ik wil er aandacht aan geven, ervoor zorgen, er tijd en liefde in investeren want dat vind ik allemaal heerlijk om te doen. En daarom voelt zo’n blogbreak altijd een beetje raar. Maar soms heb je juist een break nodig om je focus weer terug te krijgen. IK LEEF NOG, JONGENS! EN IK BEN TERUG!

Gaat alles wel goed met je?

Je weet dat je écht lang geen blogpost online hebt gezet als je een mailtje krijgt van een bezorgde lezer: gaat alles wel goed met je? En dat vond ik zo lief! Sowieso vind ik jullie heel tof omdat jullie zijn blijven reageren en geduldig zijn gebleven. En ja: het gaat allemaal goed! De tentamens hebben er alleen voor gezorgd dat ik even extra goed op mezelf moest passen. De laatste weken ben ik vooral veel aan het leren geweest, en intussen moest ik ook nog een hoop lessen voorbereiden en geven en opdrachten afmaken. Dat vergde allemaal nogal wat van mijn energie… dus vandaar dat ik bij wijze van me-time liever in bed kroop met een boek, een serie of spelletjes of gewoon allemaal. En dat was wel heel lekker, want daardoor kon ik me écht goed focussen op het leren – en ben ik mezelf niet voorbij gehold.

En hoe is het nu dan?

Maar het gaat goed! De tentamens zijn inmiddels achter de rug, de opdrachten zijn ingeleverd… nu is het natuurlijk wachten op cijfers. En dat is altijd een beetje spannend, want ik ben er vaak toch een tikkeltje onzeker onder. Maar het feit dat ik nu in ieder geval weer even kláár ben, is vooral heel erg fijn. De laatste weken heb ik alles op een wat lager pitje gedaan behalve het studeren, en dan merk je dat je het toch ook wel mist om tijd te maken voor het bloggen of schrijven of wat dan ook. Oh, het luxeprobleem van tijdindeling…  ik merk gewoon dat ik het fijn vind om een vaste structuur te hebben. Zo’n periode van rustig aandoen zorgt ervoor dat ik besef hoe lekker het is om dingen op mijn eigen tempo te doen…. maar dan wil ik ze ook wel doen. Dat is het een beetje. En dat kan nu weer!

Wrap-up oktober

Door het even niet bloggen is ook de wrap-up van oktober erbij ingeschoten. Terwijl het wel een hele mooie maand was! In oktober besefte ik juist dat het soms ook gewoon goed mag gaan: er hoeven niet altijd elke maand bijzondere dingen te zijn, als het gewoon goed gaat mag dat ook gevierd en gezegd worden. In september deed ik bijvoorbeeld wat meer sociale dingen, maar in oktober waren er meer ‘’gewone’’ lichtpuntjes en die zijn ook zo fijn! Misschien wel het fijnste.

Hoogtepunten van oktober

• Ik ben op de manege op een andere pony gaan rijden: het nieuwe paardje bleek nog iets te jong en te nieuw dus nu heb ik een pony die eigenlijk bij het manegemeubilair hoort en zó leuk is! Ze heet Penotti (geweldige naam haha), is ontzettend lief, luistert keigoed naar mijn aanwijzingen en ze vormt ook veel meer een uitdaging voor me. En ze is zo leuk om op te rijden! Plus: ik kan weer op de gewone manier op- en afstijgen en dat geeft elke week zo’n goed gevoel!
• Ik ging naar een evenement met schrijfster Marieke Nijkamp (This is where it ends – 54 minuten) en dat was echt heel leuk. Ze was ontzettend aardig, heel erg open over het boek en het schrijven en het was zo gezellig om gewoon met haar en de andere lezers daar te kletsen. En: ik was er alleen, iets wat ik al een tijdje niet meer heb gedaan maar het was wél heel fijn!
• Ik ging op een nieuwe manier bloggen: beter uitgewerkt en georganiseerd én ik heb een hele lading nieuwe ideeën bij elkaar gesprokkeld!
• Op stage gaat het echt heel goed. Ze hebben speciaal voor mij een opritje geregeld zodat ik de docentenkamer in kan komen en dat vind ik zo tof! Maar daarnaast voel ik me er ook heel fijn: de lessen gaan goed, ik krijg hele fijne feedback van mijn vakcoach, de groepen zijn leuk, er ontstaat echt een band met die kinderen én ik heb het gevoel dat ik ook echt dingen voor elkaar krijg met de NT2-leerlingen: ik word er gewoon steeds bedrevener en natuurlijker in en dat vind ik echt heel fijn <3 Krijg ik ook megaveel energie van.
• Ik bracht tijd door met een hoop lieve mensen: met mama naar de stad en naar de Erasmus Experience (aanrader, echt leuk!), er kwam familie voor mama’s verjaardag, ik richtte mijn boekenkast opnieuw in met boekenvriendinnetje Joelle, ik ging met zus- en zwagerlief naar de luxebioscoop (Miss Peregrine’s Home for Peculiar Children, yay!) en daarna naar de kermis om vervolgens te eindigen met kipnuggets om elf uur ’s avonds én ik ging uit eten met mijn oude klasgenoten: nog steeds een hele fijne groep en het was heel leuk samen =D
• Ik schreef stukjes voor Tolknet en Brave Dutchies!
• … en toen belandde ik in een herfstdip. Weinig energie, vervelende pijntjes hier en daar, slecht slapen – dat was niet zo leuk. Maar het ging gelukkig vrij snel weer over en ik merk wel dat ik de laatste tijd beter heb geleerd om voor mezelf te zogen, want dankzij rust en compromissen met mezelf kon ik nog wel steeds productief zijn! Lang leve persoonlijke groei, hihi.

En nu is het dus alweer november! Voelt best een beetje gek. Ik moet toegeven dat het gedoe met Trump me ook best wel bezighoudt, maar dat is ook logisch. In ieder geval kan ik weer naar een nieuw ritme toewerken. Het nieuwe blok begint over twee weken en zoals het er nu naar uitziet heb ik dan best een gunstig rooster, dus des te meer tijd om te rusten én leuke dingen te doen én bij te blijven met school! Wat het bloggen betreft ga ik nog een beetje spelen met hoe vaak er iets online komt. Ik hoop dat het lukt om een om de dag-ritme aan te houden, maar misschien wordt het meer een ‘’soms even wel en soms even niet’’-ritme. Maar ach. Ik vind het bloggen zo fijn omdat het me in staat stelt te stuiteren over wat me blij maakt en waar mijn hart vol van is… en dat is precies de focus waarmee ik vanaf nu ga bloggen. Niets forceren, gewoon mijn vingers over het toetsenbord laten gaan en kijken wat voor moois er tevoorschijn komt <3

En hoe gaat het met jullie allemaal?