Ik moet iets bekennen: van die blogposts met weekoverzichtjes of fotodagboeken, die sla ik meestal over. Gewoon omdat het me niet zo interesseert: ik volg een blog vooral voor de persoonlijke touch en de kleine wissewasjes die een blogger in het dagelijks leven ervaart, beschouw ik niet als persoonlijke touch. Veel leuker vind ik het als bloggers op een originele manier schrijven over wat ze bezighoudt, zoals Dagmar doet in haar Op de thee-rubriek. Zoiets wilde ik ook: ik wil niet elke week een overzicht plaatsen van wat ik allemaal doe, want dat vind ik saai om te schrijven, maar ik wil jullie wel op de hoogte houden. Vandaar deze rubriek, waarin ik zo af en toe zal vertellen over waar ik allemaal mee bezig ben en wat er bij mij leeft!
Balans, blijf hier!
Het eerste weekend van de herfstvakantie gingen we naar Parijs en hoewel we het daar heerlijk hadden, kwam ik thuis met oververmoeidheid en alle gevolgen van dien: last van mijn darmen, peesontstekingen en gewoon compleet uitgeput. Dat heeft me doen beseffen dat ik momenteel helaas een periode heb dat ik niet bepaald ruim in mijn energie zit: ik ben veel sneller moe en dan ook écht moe, ook gewoon na college of stage. En dat is lastig, want een paar maanden geleden ging dat, zo heb ik het gevoel, eigenlijk veel beter. Toen kon ik best een weekendje naar Brussel en daarna gewoon weer verder met school… nu heb ik eigenlijk de helft van mijn herfstvakantie op bed gelegen terwijl ik van alles had willen doen voor mijn blog en voor school.
De balans dreigt dus af en toe door mijn vingers te glippen. Ik heb dagen dat ik echt heel weinig tot absoluut geen lepels heb: dan neem ik me voor om vaker een dutje te doen of me een paar uur op bed te nestelen met een boek, of om gewoon eens een middagje te Netflixen in plaats van te bloggen. Maar de volgende dag kan ik alweer bruisen van de energie en me weer top voelen, en ja… dan kan het gebeuren dat het licht pas rond twaalf uur uit gaat en ik langer dan vier uur blijf werken. Gelukkig word ik er wel steeds beter in om te signaleren wanneer ik teveel hooi op mijn vork dreig te nemen en dan kan ik het ook wel een halt toeroepen door even mijn mindset te veranderen. Maar makkelijk is het niet!
Bloggen op een laag pitje
Het bloggen heb ik daarom ook even in de wacht gezet: ik vind het vooral belangrijk dat ik voor school en stage kan doen wat er gedaan moet worden, zeker met de naderende tentamens in het achterhoofd, en dat ik daarnaast goed voor mezelf kan zorgen. Jazeker, bloggen telt voor mij ook als ontspanning omdat ik het heerlijk vind om te doen, maar na een middag studeren geef ik er toch de voorkeur aan om met een boek op de bank te kruipen of een poosje in bed gewoon lekker spelletjes te spelen op mijn iPad. Ook het blogs lezen schiet er dan gewoon bij in, aangezien ik dit graag combineer met het schrijven van artikelen.
Maar ik begin wel steeds meer te beseffen dat het oké is: ik stop liever tijd en energie in echt goede artikelen waar ik dagen later nog trots op ben en ik weet inmiddels ook dat mijn blog wel weer komt en juist enorm groeit qua kracht na zo’n periode van (halve) afwezigheid, want dan kan ik er juist weer voller voor gaan. Met The Book Review vind ik het wel lastig, want dat beschouw ik toch meer als een zakelijke blog dus die wil ik wel graag bijhouden. Ook daarvan weet ik echter dat het niet erg is: de recensies die ik dan uiteindelijk publiceer, zijn juist sterk en het gaat erom dat ik er plezier in blijf hebben, dus dat zit wel snor. Ik blijf bovendien lekker lezen en recensie-exemplaren ontvangen!
Trouwjurken en midgetgolf
Vorige week was het herfstvakantie en hebben we twee keer een heel leuk uitstapje gehad: eigenlijk hadden we halverwege de week ook een high tea moeten hebben (we = ik, mama, oma en Laura) maar toen voelde ik me zo beroerd dat dat niet doorging. Vrijdag was echter wel heel erg leuk: mijn ouders en ik plus haar beste vriendin annex ons vroegere buurmeisje zijn met Laura meegegaan naar Amsterdam om haar trouwjurk te shoppen! Echt een ontzettend leuke ervaring, heel anders en toch ook weer niet in vergelijking met Say Yes tot he Dress en het was gewoon heel leuk om te doen. De winkel had allemaal vintagejurken, precies wat Laura ook wilde, en uiteindelijk is ze helemaal geslaagd – maar de jurk ga ik niet omschrijven want de Verloofde mag het nog niet weten en je weet maar nooit of hij dit toevallig leest. Maar het was echt super, het helpen met jurken uitzoeken, het zien dat ze jurken past die ik had gevonden, gewoon het hele plaatje… het had iets magisch, iets sprookjesachtigs. En dan zien hoe gelukkig ze is met de uiteindelijke jurk… zo’n moment van heel veel zussenliefde!
Zaterdag hadden we ook een uitje: aangezien de onderneming van papa binnenkort vijf jaar bestaat, had Laura iets leuks geregeld for old time’s sake: midgetgolf! Ik weet nog wel dat we dat vroeger vaak op campings deden en het is dus echt een beetje jeugdsentiment voor ons. We gingen naar Crazy Golf, waar je golfbanen hebt met als thema de jungle en helemaal in het donker, maar wel heel ruim en breed en dus goed te doen met de rolstoel. Het was heel erg leuk: ontzettend hilarisch en vooral vermoeiend. Ik heb een paar keer bijna iemand zijn ogen uitgestoken toen ik mijn golfclub triomfantelijk omhoog stak na een goeie put (als dat tenminste zo heet) en het was echt heel leuk! Zeker aan te raden als je een keer iets wilt doen dat lekker luchtig en leuk is.
Ik wil weer schrijven!
Ja, dit is tegenwoordig enigszins een dingetje. Dat schrijven. Ik heb al sinds april geen letter meer op papier gezet met mijn historische roman en ik weet niet goed waardoor het komt. Het is net alsof ik mijn interesse in het schrijven gewoon ben verloren en dat is ook niet zo gek als je kijkt hoe belangrijk het bloggen voor mij is geworden. Daarnaast ben ik ook helemaal niet meer zo bezig met de Tudor-geschiedenis: ik vind het nog wel heel interessant en sowieso is mijn liefde voor geschiedenis niet verdwenen, maar het is allemaal wel heel erg op de achtergrond geraakt. Nu weet ik wel dat ik graag weer wil schrijven, omdat ik weet hoe fijn ik dat vind en dat ik er goed in ben, maar ik ben ook wel een beetje bang dat het tegenvalt, niet meer lukt of niet meer leuk is. En daar komt nog bij dat doorgaan met de historische roman niet zo makkelijk is: ik zou dan eerst alles weer willen doorlezen en voor het onderzoek dat erbij komt kijken heb ik simpelweg geen tijd, niet als ik ook nog wil schrijven en bloggen.
Dus… wat ik wil gaan doen, is met iets compleet nieuws aan de slag. Een soort New Adult, al heb ik nog nooit een boek in dat genre gelezen. Het is een beetje The fault in our stars-achtig en ik heb allerlei scènes in mijn hoofd zitten, alleen kan ik mezelf er nog niet toe zetten er echt mee aan de slag te gaan. Misschien ga ik een poging wagen met Nanowrimo. Misschien ga ik het dit keer gewoon heel anders aanpakken. Ik weet het nog niet, maar ik wil wel graag weer gaan schrijven.
Leren differentiëren
Op stage gaat het lekker: ik ben momenteel vooral lessen aan het verzorgen waarin ik probeer om beter te leren differentiëren aangezien dat erg belangrijk is bij klassen waar leerlingen heel verspreid bezig zijn op hun eigen tempo en niveau. Het is lastig, want daardoor loopt het niet altijd lekker en ik ben er ook achter gekomen dat deze leerlingen veel individuele ondersteuning of begeleiding in kleine groepjes nodig hebben. Dat vind ik ook leuk en dat kan ik ook goed, maar ik moet mij natuurlijk ook kunnen ontwikkelen op klassikaal-frontaal gebied en dat wil ik ook het liefste. Alles wat ik leer van de lessen die ik geef en wat ik zie bij mijn begeleider neem ik dus weer mee in mijn eigen reflecties, en ik vind het in ieder geval bijzonder boeiend om van deze leerlingen en deze school te leren!
Heb de moed om het allerbeste voor jezelf te willen
Deze wijsheid komt uit het Blik vol Geluk en ik probeer me er zo goed mogelijk aan te houden. Want het beste voor mij is eigenlijk gewoon vooral doen wat het beste voelt: relaxen, niet meer doen dan noodzakelijk is en vooral niet te veel willen. Lekker bezig zijn met school en wanneer het kan met bloggen, lekker lezen en series kijken en een beetje utteren met schrijven. Maar vooral: het beste voor mij is om te doen wat mij gelukkig maakt, en aangezien ik me momenteel zeker gelukkig voel, ben ik vast goed bezig!
Hoe gaat het met jullie?
Mooie gezellige blog Vivian met van alles wat. Je moet gewoon lekker doen, wat je zelf leuk vind,wel jammer, dat je zoveel energie hebt gestoken in je historische roman, om er nu mee te stoppen, maar ja zo iets gebeurd soms Liefs Oma
Ga je meedoen met Nano? In verband met het schrijven!
Anouk onlangs geplaatst…Doe-het-zelf: textielkaart
Wat een super mooie insteek: heb de moed om het beste voor jezelf te willen. Ik ben daar zeker bewuster mee bezig, luister meer naar mijn lichaam en probeer het beste eruit te halen.
Tof dat je trouwjurken mee ging shoppen. Blijft prachtig<3
Sas onlangs geplaatst…True or false
Ik post zelf elke twee weken een foto-update. Op die manier krijgen mensen ook een idee van wat ik naast lezen nog doe vermits ik doorgaans enkel boekgerelateerde blogposts schrijf.
Het is zo jammer wanneer je lichaam even alles in het honderd doet lopen. Al helemaal wanneer je leuke plannen in het vooruitzicht hebt. Gelukkig is een High Tea iets wat je later nog eens kan proberen én heb je niet de zoektocht naar de ideale trouwjurk moeten missen.
Dat heb ik twee keer mogen meemaken toen vriendinnen op zoek gingen én ik vond het heel leuk om met hen mee te gaan. Mijn eigen trouwjurk werd door mijn moeke gemaakt dus dat was een heel andere ervaring. Maar wel minstens even leuk om het zo stap voor stap te zien groeien.
zwartraafje onlangs geplaatst…Lyrics about books …
Ik heb ook lange tijd een fotodagboekje gedaan, maar ik merkte dat ik meestal niet echt iets noemenswaardig te delen had en als ik dat wel had, voelde ik meestal niet de behoefte om dat op het internet te doen.
Jouw insteek en die van Dagmar vind ik ook wel heel tof.
Annelies onlangs geplaatst…RECENSIE | Portret van een vrouw – Jojo Moyes