Waar mijn hart vol van is: februari

Wat een gekke maand is februari geweest! Veel enerverende momenten en ontwikkelingen, maar ook weer veel lichtpuntjes en leuke dingen. Veel emotie, maar ook vrolijkheid. Het was de maand waarin ik duidelijkheid kreeg over mijn studie en stage en dat écht moest beginnen te verwerken, maar het was ook een maand van afspreken met vriendinnen en op vakantie gaan. Een maand van zoeken en vinden, van afleiding en confrontatie. Er is een hoop gebeurd!

Nieuwe studiesituatie

Begin van de maand werden er definitieve besluiten genomen over mijn studie en stage. Tijdens een heel prettig gesprek met mijn studie- en stagebegeleider werden we het erover eens dat het halen van de stages niet gaat lukken omdat ik de klassenmanagement-competentie nooit goed genoeg zal kunnen beheersen omdat ik niet goed genoeg orde kan houden. Alle andere dingen aan het docentschap gaan goed, maar klassenmanagement moet de basis vormen van een goed leerklimaat en dat krijg ik niet voor elkaar, dus daarom lukt het niet. Ik kan dan ook geen diploma halen: wel kunnen ze me een cijferlijst geven met daarop alle behaalde resultaten zodat ik de opleiding toch op een positieve manier en met een bewijs kan afronden. Geen makkelijk besluit, maar het geeft me ook rust om het te hebben genomen.

Gestopt met stage

Ik heb er na het gesprek voor gekozen om te stoppen met stage: een optie was om het schooljaar af te maken door het geven van begeleiding, maar het voelde beter om helemaal te stoppen zodat ik mijn focus echt kon verleggen. Die laatste dagen waren heel heftig, maar op een positieve manier: ik kreeg veel steun van collega’s én van leerlingen en ben met veel lieve woorden, knuffels, herinneringen, cadeautjes en vooral een trots en goed gevoel weggegaan. Ik laat het achter me in de wetenschap dat ik deel heb uitgemaakt van een prachtige school, een heel sterk team en een echt mooi groot geheel, dat ik iets heb bereikt en betekend en dat het een bijzondere en waardevolle periode is geweest. Dat pakt niemand me meer af, ook deze tegenslag niet.

Weer aan het studeren

Vlak na mijn afscheid op stage ben ik weer het studentenleven in gestapt: ik volg nu weer vakken van jaar 4 en zie mijn eigen ‘’oude klasje’’ weer twee keer per week: dat vind ik onwijs fijn en ik geniet ook echt weer van de vakken. In het begin was het een beetje gek omdat ik steeds een soort ‘’oh, ik kan dit niet meer in de praktijk brengen’’-gevoel had, maar dat is weggezakt. Nu studeer ik met een mentaliteit van ik kan dit hoe dan ook gebruiken om mezelf te verrijken en vast ook in mijn volgende avontuur. Verder voelt het eigenlijk helemaal niet anders, maar dat komt ook doordat ik mezelf nog steeds een docent voel. Ik ben alleen nog op zoek naar een geschikte manier om docent te zijn.

Verwerken

Deze maand heeft als vanzelfsprekend ook enorm in het teken gestaan van het verwerkingsproces en dat is nog absoluut niet afgerond. Ik heb goede dagen waarop ik het allemaal heel zonnig inzie en vol enthousiasme onderzoekjes doe naar nieuwe mogelijkheden, maar er zijn ook dagen dat ik me wat treuriger en vooral gefrustreerd voel omdat ik het allemaal zo graag wil, maar het niet lukt. Soms zijn er huilbuien, soms helpt het om er juist even helemaal niet mee bezig te zijn. En elke dag gaat het een stukje beter. Ik ben veel bezig met het ontdekken, verkennen en afwegen van allerlei opties en dat voelt heel fijn. En soms is het gewoon nog zwaar. Het hoort er allemaal bij.

Leuke dingen!

Een flinke emotionele rollercoaster dus, kun je wel zeggen. Maar er waren ook veel leuke dingen en lichtpuntjes! Zo kocht ik allerlei toffe stationery, speelde ik voor het eerst in mijn leven piano bij zuslief Laura thuis, was ik een fijn middagje bij oma, heb ik veel geblogd en nieuwe muziek ontdekt, vind ik mijn nieuwe vakken superleuk, waren er veel dagen dat ik me best wel goed en licht voelde en kreeg ik veel troostrijke poezenknuffels en fantastische steun van de allerliefste mensen om me heen. En er waren nog meer hoogtepunten!

Naar Soldaat van Oranje

Samen met mama ging ik naar Katwijk voor de musical Soldaat van Oranje, nog voor mama’s verjaardag. Het was voor het eerst dat ik met mijn rollator naar het theater besloot te gaan en dat ging supergoed, geeft altijd zo’n kick! De voorstelling was ook echt geweldig: ik vond het supervet hoe je de show in wordt getrokken door het bewegende podium, de zintuiglijke effecten en het decor. Onvergetelijk!

Afspreken met lieve vriendinnetjes

Begin van de maand kwam Maaike langs voor een blogdate en dat is gewoon altijd heel erg leuk: lekker kletsen over boeken, bloggen, het leven, studies, politiek… en lachen natuurlijk. Heel veel gelachen. <3 En later in de maand sprak ik met lieve boekenvriendin Joelle af voor een hoognodige bijkletsmiddag, want hoe leuk events ook zijn… het is toch het meest chill om gewoon met een kop thee te praten over van alles en nog wat.

Naar een boekenevent in Zwolle

ZWOLLE?! Yep, Zwolle. Eigenlijk veel te ver achteraf, maar het was wel heel leuk! Er werden twee nieuwe boeken gepresenteerd, er was een toffe quiz, ik kocht veel te veel nieuwe boekies en het was supergezellig met de keileuke mensen die er waren. Zo’n avond waarop je gewoon even helemaal niet denkt aan nare dingen en soms is dat precies wat je nodig hebt!

Naar de Audrey Hepburn-tentoonstelling

’s Avonds een vent, ’s ochtends een vent… that’s me! De dag nadat ik naar Zwolle was geweest, ging ik ook nog even lekker met Laura en twee vriendinnen naar de Audrey x Givenchy-tentoonstelling in Den Haag. Ook dat was superleuk! Hele mooie foto’s en natuurlijk schitterende kleding, en het fotohokje met Audrey-thema maakte het hélemaal af. Vond ik echt keileuk!

 Op vakantie!

Oh, en toen ging ik ook nog even op vakantie! Eind februari vertrok ik samen met mijn ouders voor een kleine week naar het heerlijke Zuid-Spanje. Binnenkort lees je daar nog véél meer over, maar het was écht heel erg fijn. Lekker even weg. Heel veel zon. Heel veel verrukkelijk eten en heel veel fijne uitstapjes. Had ik echt nodig en heb ik echt van genoten!

Hoe ging het met de februari-uitdaging?

Mijn 30 Day Challenge voor februari was om een maand lang een dagboek bij te houden: ik voorzag dat dat nog wel eens heel fijn kon zijn door die emotionele rollercoaster waarin ik terecht was gekomen. En dat klopte! Ik ben begonnen met een schriftje, maar na een paar dagen geswitcht naar een Word-document en daar staan inmiddels al bijna tienduizend woorden in. Ik vond het echt heerlijk om gewoon van me af te schrijven, mijn vingers zijn regelmatig over het toetsenbord gevlogen met mijn verstand op nul: er kwamen zelfs gedichtjes uit. Ik moet toegeven dat ik het niet elke dag heb gedaan, maar dat vind ik ook niet zo heel belangrijk: waar het mij om gaat, is dat ik heb ontdekt hoe fijn dit is en dat ik er afgelopen maand enorm veel aan heb gehad. En: dat ik het erin houd!

Challenge voor maart?

Ik heb besloten om in maart even geen uitdaging te doen: ik wil proberen om de dingen van januari en februari (spelletjes spelen en een dagboek bijhouden) deze maand toe te blijven passen en intussen alles gewoon een beetje op zijn beloop te laten. Ik wil deze maand graag beginnen met een nieuw schrijfproject – een nieuwe roman –  dus misschien dat ik daar nog wel een challenge aan verbind, maar in ieder geval komt er in april weer eentje!

Hoe was jouw februari?