Vind ik leuk! – Lena Miller

Zodra ik mijn kamer binnenkom, zie ik dat er iemand aan mijn laptop heeft gezeten. Het scherm staat open en de screensaver laat vrolijke foto’s van mij en mijn vriendinnen over het beeld dansen. Er is er een van mij en Ayla wiebelend op skates. Daarna komen Wieke en Charlotte in de sneeuw, met dikke mutsen op en sjaals om. En er is een oude foto van mijn moeder en mij op vakantie, haar zonverbrande wang tegen de mijne gedrukt. Hij is niet helemaal scherp, want ik had hem gescand van de foto die een tijdje beneden in een lijstje heeft gestaan.

Hoe ik bij dit boek kwam

Lena Miller, de schrijfster van dit boek en hoofd van uitgeverij Qwerty, stuurde mij onlangs een mailtje met de vraag of ik Vind ik leuk! wilde lezen. Ik had nog nooit van haar het boek of de uitgeverij gehoord en twijfelde eerst een beetje of het wel wat voor mij zou zijn, want het leek me een vrij kinderlijk boek en daar knap ik gemakkelijk op af. Toch wilde ik het erop wagen, want het verhaal sprak me stiekem best aan en zeker het sociale media-thema. Ik begon zonder echte verwachtingen, hoog of laag, en dat pakte goed uit!

Waar het over gaat

Kiki heeft het niet makkelijk: haar vader heeft nauwelijks aandacht voor haar, de jongen die ze leuk vindt ziet haar niet echt staan, ze mist haar weggelopen moeder en haar lerares Engels heeft een hekel aan haar. Zelfs haar vriendinnen Ayla, Charlotte en Wieke hebben zo hun eigen problemen en eigenlijk is het sociale netwerk Hashtag haar enige bron van troost. Kiki brengt daar graag tijd op door, omdat de sfeer er positief en ongedwongen is. Ze kan haar geluk dan ook niet op wanneer ze ontdekt dat er iets in haar Hashtag-instellingen is veranderd, waardoor plots alles wat ze erop zet, ook echt uitkomt. Maar algauw komt ze erachter dat dat niet alleen maar leuk is…

Wat ik ervan vond

Laat ik maar met de deur in huis vallen: ik ben aangenaam verrast door dit boek, en dan vooral door de schrijfstijl! Die is helemaal niet kinderlijk zoals ik vreesde, maar juist heel vlot en vrolijk. Het heeft iets luchtigs, het is fris en grappig en oprecht goed geschreven en uitgewerkt: je kunt merken dat Lena Miller niet zomaar een schrijfster is die haar eigen boek bij haar eigen uitgeverij heeft uitgebracht: ze weet echt wel wat ze aan het doen is! Haar schrijfstijl zorgt ervoor dat het verhaal een heel realistisch en kleurrijk beeld geeft van het jong zijn, de struggles die daarbij horen van verliefdheid en vriendschap en stomme leraren en nog stommere ouders; tegelijkertijd gaat het ook over de zorgeloosheid van dat jong zijn, van de ontdekkingsreis door allerlei inzichten en fouten die je naar volwassenheid moeten leiden. En dat is zo leuk om over te lezen!

Sociale media

Wat ik echter het leukste vind aan het verhaal, is de thematiek die helemaal over sociale media gaat. Het is geen prekerig verhaal geworden, maar juist heel origineel en toegankelijk uitgewerkt: het gaat over ouders en sociale media, over hoe spannend en fijn een nieuw ontdekt netwerk kan zijn, over de groepsdruk die je ervaart op internet en sociale media, digitale etiquette, het faken van oplossingen en positiviteit op je profiel, de troost en ongeremdheid die het je biedt, over hoe je graag cooler wilt lijken… het zijn hele actuele kwesties die worden beschreven vanuit een heel oprecht en herkenbaar perspectief. Maar het zet je ook echt aan het denken, en dat is nog best confronterend. Daarnaast heeft Miller er haar eigen sausje overheen gegoten: ze relateert sociale media aan zoiets klassieks als Pride & Prejudice van Jane Austen en dat zorgt voor een heel leuk, creatief effect!

Personages

Ook de personages vond ik leuk om over te lezen, omdat het verhaal je echt in hun hoofd laat kruipen. Ik heb me kostelijk vermaakt met Kiki’s vader en zijn liefde voor vogels die uiteindelijk ook echt ergens op bleek te slaan. Ik vond de verdwijning van haar moeder heel mooi beschreven en ook Kiki’s vriendinnen kon ik echt leren kennen. Daarnaast is Kiki een leuke verteller: heel authentiek en daardoor enorm herkenbaar. Het verhaal is zo realistisch dat je haar heel goed begrijpt in haar manier van denken en doen.

Niet helemaal geloofwaardig

Een minpunt vind ik wel de geloofwaardigheid van het verhaal. Dat is ook waar ik al een beetje bang voor was, want tja… als je gaat schrijven over social media-updates die uitkomen, begeef je je wel een béétje op glad ijs. Ik snap absoluut wat Miller in gedachten had, maar ik denk dat deze plot een net wat andere richting had moeten krijgen. Het is namelijk af en toe een beetje té fantasierijk en soms ook een beetje te warrig: van sommige dingen snapte ik niet zo goed wat nou eigenlijk het doel ervan was en ik vind het jammer dat je er uiteindelijk niet achter komt hoe het nu precies zit. Daarnaast hoopte ik op een wat sterkere ontwikkeling van Kiki, maar dat blijft een beetje uit. De uitgekomen statusupdates laten wel mooi het contrast tussen schijn en werkelijkheid zien en ze zijn zeker vermakelijk, maar een beetje té.

Conclusie

Vind ik leuk! is een verrassend leuk boek: het is erg goed geschreven en de thematiek rondom sociale media en het verschil tussen schijn en werkelijkheid komt via sterke plotwendingen mooi uit de verf. Het had voor de geloofwaardigheid op een iets andere manier uitgewerkt mogen worden, maar dat doet niet af aan de kwaliteit van dit boek.

Titel: Vind ik leuk!
Auteur: Lena Miller
Uitgeverij: Qwerty
Verschenen: november 2016
Aantal bladzijden: 256
Beschikbaar als: paperback
Genre: jeugdroman, contemporary
ISBN: 9789492492005
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |

Uitgeverij Qwerty, bedankt voor het recensie-exemplaar!