Vertel me drie dingen – Julie Buxbaum

733 dagen nadat mijn moeder is overleden, 45 dagen nadat mijn vader zich heeft laten strikken door een vreemde die hij op internet heeft leren kennen, 30 dagen nadat we vervolgens ineens naar Californië zijn verhuisd, en slechts 7 dagen nadat ik ben begonnen als derdejaars op een splinternieuwe school waar ik helemaal niemand ken, ontvang ik een e-mail. Dat klinkt misschien raar, een anonieme mail die zomaar in mijn postvakje verschijnt, en dan nog wel ondertekend met het bizarre alias ‘Iemand Niemand’, maar mijn leven is de laatste tijd zo vreemd geworden dat niets me meer kan choqueren. Zo lang heeft het me gekost – 733 hele dagen waarin ik me allesbehalve normaal heb gevoeld – om deze belangrijke levensles te leren: blijkbaar kun je immuun worden voor rare dingen.

Eerste indruk

Vertel me drie dingen is één van de weinige boeken dat ik met volle overtuiging heb gekocht door alle super-enthousiaste reacties van boekbloggers En ook al vind ik het tegenwoordig fijn om zonder verwachtingen met een boek te beginnen, toch merkte ik dat ik nogal wat van dit boek verwachtte: het leek me superschattig, leuk, ontroerend… zo’n boek dat gewoon 5 sterren waard is omdat het geen grote minpunten heeft. Maar al heel snel werd duidelijk dat dat ‘m niet echt ging worden… te hoge verwachtingen of gewoon pech?

Waar het over gaat

Jessie is net verhuisd naar een nieuwe stad met een nieuwe school als ze mails begint te krijgen van Iemand Niemand, een anonieme medeleerling die haar tips en een luisterend oor biedt. Dankzij hem wordt alles voor Jessie iets makkelijker, maar alsnog heeft ze weinig vrienden en lijkt er thuis niemand voor haar te zijn. Ze mist haar moeder, haar beste vriendin en eigenlijk alles… maar het Iemand Niemand-raadsel wordt steeds interessanter…

Wat ik ervan vond

Je hebt van die boeken die je leest en waarmee je je eigenlijk prima vermaakt, maar die je uiteindelijk dichtslaat met een was dit het nou?-gevoel. Boeken die eigenlijk niet echt bijzonder zijn. Boeken waarbij je niet verder komt dan gewoon leuk als je je probeert af te vragen wat je er nou van vindt. Leuk. Niet geweldig, niet superslecht, gewoon leuk. Meestal zijn ze dan ook een beetje teleurstellend, en Vertel me drie dingen is precies zo’n boek. Helaas.

Vriendinnenmateriaal

In het begin vond ik het vooral leuk hoe Buxbaum haar hoofdpersoon Jessie had uitgewerkt: een fijne romantica, dol op boeken en films en series en het romantische gedoe daarin, en ook heel oprecht en treffend in haar gedachten en gevoelens over haar moeder. Jessie is eigenlijk een soort buurmeisjestype dat je graag als vriendin zou willen hebben: een beetje stoer en vooral gevoelig. Datzelfde gevoel had ik bij de andere meisjes: Scarlett, Dri en Agnes zijn echt vriendinnenmateriaal en door die levendige personages krijgt het verhaal ook iets gezelligs, bijna.

Onverwachte diepgang

Sowieso vind ik het leuk hoe de schrijfster de personages heeft uitgewerkt: ze hebben allemaal iets eigens waardoor je ze voor je ziet en ze eigenlijk wel zou willen kennen. Bovendien komt er af en toe een onverwachte diepgang om de hoek kijken, bijvoorbeeld in de manier waarop Theo en Rachel zijn uitgewerkt. Het zijn personages over wie je graag leest en dat is zeker fijn. Leuk is ook dat het verhaal zo modern is, met verwijzingen naar Snapchat, hashtags en Instagram.

Onbeduidend

Toch moet ik eerlijk bekennen dat het vooral die personages zijn die dit boek leuk maken, want ik had af en toe echt moeite om erdoorheen te komen. Op sommige punten zijn er zoveel flashbacks, zit er zo weinig vaart in het verhaal en duurt Jessies monoloog zo lang dat het gewoon sáái wordt. Er zijn wel wat fijne, leuke momentjes, maar veel dingen vergeet je snel en ik vroeg me tijdens het lezen echt af waar het nou eigenlijk over ging. Het voelde soms zo onbeduidend, zo… suffig.

Wie is Iemand Niemand?

Wat het verhaal vooral leuk maakt, is de mailwisseling tussen Jessie en Iemand Niemand. Daardoor leest het boek heel vlot: de mails met gekke onderwerpregels en daarna de IM-gesprekken zijn echt leuk om over te lezen. Soms komt de humor een beetje te geforceerd grappig over, maar het is wel leuk om te zien hoe hun band steeds echter wordt én hoe je bij jezelf gaat nadenken wie IN dan kan zijn. Veel stukjes zijn wel wat voorspelbaar of liggen er té dik bovenop.

Conclusie

Ik vind het erg jammer, maar dit boek heeft me teleurgesteld. Het was leuk, ik heb me ermee vermaakt en het had zo zijn momenten… maar het was gewoon niet speciaal. De personages zijn goed uitgewerkt en als je toe bent aan een luchtig boek dat gewoon leuk is, kun je je er zeker mee vermaken. Maar meer dan ‘’gewoon een leuk boek’’ is het niet, jammer genoeg.

Titel: Vertel me drie dingen (Tell me Three Things)
Auteur: Julie Buxbaum
Vertaald door: Lia Belt
Uitgeverij: De Fontein
Verschenen: mei 2016
Aantal bladzijden: 352
Beschikbaar als: paperback, ebook
Genre: young adult contemporary
ISBN13: 9789026139628
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |