‘Ik wil de prins zijn.’
‘Dat kan niet, jij bent een meisje.’
‘Als ik een broek draag en mijn haar afknip, ben ik de prins. Jij doet de prinsessenjurk aan en we plakken mijn haar op jouw hoofd. Dan ben jij de prinses.’
Sprookjes met een Nederlandse twist
Als er één trend is die in de afgelopen jaren het YA-landschap heeft overgenomen, dan is het wel de sprookjeshertelling. Assepoester, Doornroosje, Rapunzel, Belle en het Beest: allemaal zijn ze inmiddels al een paar keer onder handen genomen door auteurs die er allerlei soorten sausjes en kruidjes doorheen gooien: van personages die queer zijn tot een veel feministischer verhaallijn, van een Oosterse setting tot een fictief koninkrijk: in sommige verhalen is niet eens meer het originele sprookje te herkennen, terwijl andere daar juist op voortborduren. Jammer genoeg is het in Nederland nog niet echt doorgedrongen, en daarom was ik ook zo enthousiast over deze verhalenbundel van Dutch Venture Publishing: na de thema’s paranormal romance (Magisch), winter (Wonderland) en (gender)queer personages (Brave New Love) is er nu een verzameling korte verhalen van Nederlandse bodem met sprookjesthema. Maar… het was niet helemaal wat ik ervan had verwacht.
Negen levens – Miranda Peters
Davina woont sinds de dood van haar vader bij haar stiefmoeder en -zussen, die haar nauwelijks als familie behandelen. ’s Nachts sluipt ze het huis uit om in de slechtste wijk van de stad een oogje in het zeil te houden, maar dat brengt haar vaker in de nesten dan haar lief is. Wanneer haar vroegere beste vriend na jaren van afwezigheid opeens weer opduikt, weet Davina niet wat ze met zichzelf aan moet: moet ze haar hart volgen? Of accepteren dat sprookjes niet bestaan?
Negen levens is een leuke, speelse versie van Assepoester waarin Peters het sprookje met een paar kleine twists een heel ander smaakje geeft. Davina is een lekker stoere chick die niet zomaar even acuut voor haar ‘’prins’’ onderuit gaat, en tegelijkertijd is die prins ook best een goed uitgewerkt personage waar ze best voor onderuit zou mogen gaan. Ook de toverfee die haar naar het bal dirigeert zorgde voor een leuke verrassing in de plot, en er zit een vernuftige link in met de animatiefilm. Leuke opener die nog wel even blijft hangen.
Ontvlochten – Cathinca van Spundel
Rosalyn zit al langer dan ze zich kan herinneren opgesloten in een toren, gevangen gehouden door een fey die gefascineerd is door haar muziek. Ze is blind, maar weet wel dat ze ernaar verlangt de buitenwereld en het leven daar te ervaren, maar haar bewaakster zal dat nooit toelaten. Tot er op een dag een vreemdeling de toren betreedt die alles voor Rosalyn zou kunnen veranderen…
Dit was absoluut mijn favoriete verhaal! Het is duidelijk gebaseerd op Rapunzel en het leuke is dat je de Disneyfilm erin herkent terwijl er ook veel van de originele achttiende-eeuwse tijdgeest in zit en de auteur er ook wat mythologie in vervlochten heeft met de fey. Het is goed geschreven, heel levendig en filmisch, met heel veel details die de sfeer en de tijd echt tot leven wekken en sommige dingen, zoals Rosalyns achtergrondverhaal, vond ik echt goed gevonden. Daarnaast vond ik het heel tof dat in zo’n klein en kort verhaal ook het perspectief van de fey die haar gevangen houdt vrij uitgebreid aan bod komt. Op het eind was het ook nog verrassend spannend. Erg geslaagd en perfect passend.
De grote boze wolf – Jen Minkman
Vida is gewend aan het leven in haar kleine, van de buitenwereld afgesloten en door een donker bos omzoomde dorpje. Ze is opgegroeid met het verhaal van de Wolven, die mensen ophalen en meenemen naar de vergetelheid zodra ze de pensioenleeftijd hebben bereikt, zodat de staat niet meer hoeft te zorgen voor de mensen die geen geld meer kunnen verdienen. Vida heeft dat altijd geaccepteerd, totdat het haar eigen oma is die met de Wolven mee moet… en dan begint ze te twijfelen aan het hele systeem en aan wat er buiten haar dorpje eigenlijk is – of niet is.
Ik denk dat ik dit het meest fascinerende verhaal vond uit de bundel: het is een soort dystopische versie van de film Red Riding Hood en het is ontzettend interessant. Zodra je eenmaal door hebt wat die Wolven precies zijn en wat ze doen, wil je alleen nog maar meer weten, en je voelt echt de sfeer van dat kleine, benauwende gehucht waar misschien wel van alles gebeurt wat het daglicht niet kan verdragen. Het is spannend en erg origineel, met een interessant sci-fi-tintje en een hele hoop potentie voor een volledig boek.
Bevroren – Marijke F. Jansen
In het ijsdorp van de zussen Elsanna en Gherardie wordt elk jaar een onvoorstelbaar groot offer gebracht om de yeti’s in de bergen tevreden te houden. Elk jaar opnieuw wordt er geloot wie dat offer moet brengen, en dit jaar trekt Elsanna aan het kortste eind. Terwijl ze in het reine probeert te komen met wat haar te wachten staat en wat dat betekent voor haar toekomst, gebeurt er iets vreselijks: haar beste vriend, die ook voor Gherardie meer betekent dan ze wil toegeven, verdwijnt – en hij zou zomaar eens in groter gevaar kunnen zijn dan ze beseffen.
Dit verhaal is me, merk ik, het minste bijgebleven. Ik moest er enorm in komen: het duurde lang voor ik goed begreep wat ik nou eigenlijk aan het lezen was en aan welk sprookje ik het moest linken. Tegelijkertijd was ik wel geboeid, en toen ik eenmaal doorhad dat het een hertelling van Frozen gemixt met De Sneeuwkoningin moest voorstellen, kwamen er steeds meer wendingen die eigenlijk wel heel goed in elkaar bleken te zitten. Er is voor gekozen om het perspectief van Gherardie in vrij vers te schrijven en dat geeft het een extra intrigerend laagje. Niet het beste verhaal, want daarvoor is het een beetje te veel tegelijk, maar ook zeker niet het slechtste.
Online – Suzanne Peters
Rozanne mag van haar ouders geen telefoon en al helemaal niet op sociale media. Ze heeft daar nooit vragen bij gesteld, maar nu is er Adar: de klasgenoot die ze stiekem héél leuk vindt en met wie ze best meer contact zou willen hebben. Dankzij hem weet ze toch aan een mobiel te komen, maar dan krijgt ze een vriendschapsverzoek van iemand die ze helemaal niet kent. Iemand die háár – en haar ouders – wel kent…
Dit vond ik echt het minste verhaal. Ik vond de schrijfstijl erg oppervlakkig en niet fijn lezen en vond het verhaal ook niet echt sterk in elkaar zitten: het voelde houterig, te herhalend, met veel onnodige stukjes en ook een aantal overdreven dramatische momenten. Wat ik wel leuk vond, is dat het een best originele versie van Doornroosje is, waarbij sociale media het spinnewiel is en iemand uit het verleden van de hoofdpersoon een soort Malafide. Tof idee, maar de uitwerking was minder.
Conclusie
Er was eens is een toffe, vlot leesbare verhalenbundel met vijf hertellingen van bekende sprookjes, waarvan er eigenlijk maar eentje echt teleurstelt. De auteurs slagen erin een interessante en verrassende twist te geven aan de geliefde verhalen: vooral Cathinca van Spundel en Jen Minkman overtuigen met hun verhaal. Jammer genoeg is het allemaal net niet origineel genoeg: de verhalen an sich zijn vermakelijk en boeiend, maar je blijft uiteindelijk toch achter met het gevoel dat je eigenlijk liever hertellingen van minder bekende sprookjes óf originele verhalen had gehad, zoals in de vorige bundels.
Titel: Er was eens: sprookjes voor young adults
Auteurs: Jen Minkman, Cathinca van Spundel, Suzanne Peters, Miranda Peters, Marijke F. Jansen
Uitgeverij: Dutch Venture Publishing
Verschenen: oktober 2019
Aantal bladzijden: 248
Genre: young adult verhalenbundel
Leeftijdsadvies: 13+
Voor liefhebbers van: Jen Minkman, Cathinca van Spundel, Suzanne Peters, Miranda Peters, Marijke F. Jansen
Beschikbaar als: paperback, ebook (Kobo Plus)
Recensie-exemplaar: ja
ISBN: 9789492585394
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |
Jammer dat het toch niet was wat je ervan had verwacht.
Jammer dat het toch niet was wat je ervan had verwacht.