Ik heb een tijdje een happinessblog gehad. Over mindstyle, happymaking, genieten en jezelf gelukkig maken: Happiness in the Making heette het. Ik vond het enorm leuk om ermee bezig te zijn, maar moest ermee stoppen omdat ik gewoon de tijd er niet meer voor had, omdat mijn gezondheid in een dip kwam waardoor ik mijn eigen geluksgevoel en daardoor de blogfocus een beetje kwijtraakte. Ik sprak toen met mezelf af dat ik de happymaking-artikelen wel voort zou zetten op mijn persoonlijke blog, maar eigenlijk doe ik dat maar heel af en toe. Op vakantie heb ik een hele stapel Happinez Magazines gelezen in de hoop wat inspiratie op te doen voor dat soort content, maar… eigenlijk werd ik er vooral heel moe van.
De zen-lifestyle
In onze huidige supersnelle wereld hebben we eigenlijk twee mensen: enerzijds de groep die vooral in het nu wil leven, heel erg bezig is met persoonlijke groei en je gevoel volgen en zelfinzicht, soms op het zweverige af. Anderzijds heb je de mensen die gewoon hun leven leiden, hun werk doen en al die andere dingen zonder er verder écht bij stil te staan. En ik hoor absoluut bij de eerste groep, want ik vind het fijn om aan mezelf te werken en mezelf echt gelukkig te maken. Maar dat zweverige… ook al heb ik dat een tijdje heel interessant gevonden, inmiddels is het niets meer voor mij. Beter gezegd: die zen-lifestyle is niets voor mij.
Wat is het dan?
Tja, goede vraag. Wat is een zen-lifestyle? Zoals ik het zie, is het een levensstijl waarin je veel bezig bent met vooral mindfulness en meditatie, maar ook met zaken als tijd, stress, positiviteit en geluksfilosofieën. Een levensstijl waarin je probeert om aan al het negatieve in jezelf een positieve draai te geven, het op te lossen. Waarin je streeft naar altijd, of in ieder geval zo vaak mogelijk, zén zijn. Relaxed. In balans. Eén met jezelf. En ik zeg niet dat er iets mis is met zo’n lifestyle, absoluut niet. Sterker nog: ik snap heel goed dat het fijn kan zijn en dat je er veel uit kunt halen. Maar ik heb geprobeerd naar die zen-lifestyle te streven. Om daar mijn geluk in te vinden. En dat werkt niet.
Te ingewikkeld
Eigenlijk is het allemaal gewoon heel erg ingewikkeld, té ingewikkeld. Er zijn oneindig veel dingen waar je bij stil kunt staan, waar je over na kunt denken, waar je op kunt reflecteren. Er zijn talloze manieren om te mediteren en mindful te zijn, ontelbaar veel yogadingen en ideeën en handvatten om een zen-lifestyle te vinden. En als het je niet ligt, als het niet écht iets voor jou is, dan gaat het al heel snel voelen als een keurslijf. Als iets wat je jezelf opdringt, als iets wat je móet doen. En echt, daar word je niet blij van. Het lost je problemen niet op, het zorgt er eigenlijk alleen maar voor dat je op honderd manieren naar je problemen leert kijken en dat je honderd oplossingen leert proberen en nou ja… dat is gewoon niet ideaal.
De happymaking-lifestyle
Nogmaals, ik snap heel goed dat het voor sommige mensen juist wél fijn is en wél goed werkt. Maar ik ben van mening dat er een lifestyle is die beter werkt: de happymaking-lifestyle. Minder spiritueel, minder gericht op ongrijpbare zaken als balans en innerlijke kalmte. Meer gericht op zaken als productiviteit, zelfontplooiing, timemanagement, zelfbewustzijn en succes. En het is eigenlijk gewoon supersimpel: de happymaking-lifestyle draait erom dat je de dingen puur op gevoel doet. Natuurlijk klinkt dat veel makkelijker dan het is, maar het gaat erom dat je van alles kunt doen om aan jezelf te werken, om jezelf te ontwikkelen en te verbeteren en zo meer zelfvertrouwen te krijgen. Het is een lifestyle die draait om doelstellingen, zelfreflectie, affirmaties, omdenken en nog veel meer andere praktische dingen waarmee je écht aan de slag kunt.
Maak het niet ingewikkelder dan het hoeft te zijn
Ik vind dat het probleem met de zen-lifestyle is dat het lijkt alsof alles er simpeler door wordt, maar dat het eigenlijk juist ingewikkelder wordt. Terwijl de happymaking-lifestyle er juist op gericht is dat je werkt aan de beste versie van jezelf! Dat motiveert enorm én je groeit er echt door. Het gaat er puur om dat je dingen doet die jíj fijn vindt, waar jíj je prettig bij voelt. Meditatie door aan jezelf te werken via allerlei schrijfsels en denkoefeningen. Een positieve mindset waarin je ook de mogelijkheden kunt zien van de dingen die je lastig vindt. Leren van jezelf én van andere mensen die waardevol voor je zijn. De tijd naar je hand zetten om er optimaal gebruik van te kunnen maken. Een lifestyle die ernaar streeft het beste uit jezelf te halen, in plaats van één met jezelf te zijn.
Jij bent de kapitein
Misschien klinkt het wel allemaal net zo zweverig als die zen-lifestyle, maar weet je wat mijn punt is? Je hoeft niet te streven naar die felbegeerde zen-lifestyle als het niets voor je is. Streef liever naar een manier van denken en leven die voor jóu werkt, die gebaseerd is op wat jíj wilt en op wat jíj kunt en op wat jíj waard bent – op jóu dus. Want jij bent de kapitein van jouw leven, jij moet bepalen welke koers je vaart. En of dat nou gaat om geluk of een girlboss zijn of balans of wat dan ook: als jij je er goed bij voelt, dan is het goed. En dat geldt voor alles. Alles. Dat wilde ik maar zeggen. Dat bedoel ik ook met de happymaking-lifestyle: een levensstijl die erop gericht is jou gelukkig te maken. Maakt niet uit hoe je dat verder vormgeeft: dat bepaal jij helemaal zelf.
Vind jij de zen-lifestyle fijn of juist de happymaking-lifestyle?
Beide niet. Om eerlijk te zijn heb ik gewoon helemaal niks met deze termen. Volgens mij is het ook echt iets van deze tijd om overal een labeltje aan te plakken.
Ik leef gewoon mijn leven zoals ik het doe. Zonder onder een bepaald label te vallen.
Zo simpel is dan geluk onlangs geplaatst…Even bijkletsen #5 | Vakantie
You go girl 🙂
Ik ben helemaal mee met je verhaal. Ik zit ook ergens tussenin. Wel bezig met persoonlijke ontwikkeling, maar wil niet helemaal meegaan met het zweverige. Mooi dat je het de happymaking lifestyle noemt.
Lies onlangs geplaatst…Ben ik misschien liever alleen?