Verfilming: Me Before You

Samen met Joelle ging ik afgelopen weekend eindelijk naar Me Before You, de verfilming van Voor jou van Jojo Moyes – mijn absolute lievelingsboek. Ik was best een beetje nerveus, want ja… hoge verwachtingen en heel veel emotionele diepgang en niet zeker weten of de film wel net zo mooi kan zijn als het boek en zo. Maar… ik ben tevreden! Het is een prachtige film, een echt goede vertolking van het boek en hij heeft van alles om tevreden over te zijn. Maar ik wilde er toch graag nog even diep in duiken om eens kritisch te kijken welke dingen nou anders zijn dan in het Moyes-meesterwerk. Pas op voor spoilers voor het boek én de film!

Wat ik van de film vond (in een notendop)

De film vertelt uiteraard het verhaal van Louisa Clark (Emilia Clarke, Game of Thrones) die de verzorgster wordt van Will Traynor (Sam Claflin, The Hunger Games) en hem probeert te helpen het leven weer wat zonniger in te zien – tot ze beseft dat hij zijn leven wil beëindigen én dat ze hopeloos verliefd op hem is. Zoals ik al zei vond ik het echt een mooie film: ik begin steeds meer in te zien dat het verfilmen van boeken echt niet zo makkelijk is en dat wij boekenwurmen er vooral blij mee moeten zijn als een boek mooi tot zijn recht komt in de film, want het kan meestal véél slechter. De personages die door Moyes zo levendig zijn neergezet, komen ook in de film heel eigenzinnig en mooi uit de verf. Het verhaal wordt heel sterk verteld, met veel mooie scènes en het geheel maakt een warme, indringende en echt meeslepende indruk. Oké, de film is niet zo emotioneel en misschien ook niet zo memorabel als het boek, maar het is wel echt heel mooi geworden. Tijdens het lezen merkte ik wel wat veranderingen op, maar het verraste me vooral hoe veel er nog in was gelaten – en daar werd ik blij van! Sowieso is het een film waar gewoon heel veel liefde met een lach en een traan in zit, en dat heeft een prachtig effect.

Noot: ik heb wat hulp gehad van dit Buzzfeed-artikel.

Belangrijke veranderingen in de film

1. Louisa’s jeugdtrauma mist | Een belangrijk onderdeel van Lou’s ontwikkeling in het boek was haar trauma met een (bijna-)verkrachting in de buurt van het kasteel, een oorzaak van haar problemen met emotionele hechting. Dit wordt helemaal niet genoemd of geïmpliceerd in de film en dat vond ik wel jammer, omdat haar persoonlijkheid er een stuk sterker door had kunnen zijn. Maar ik snap het wel, want voor de grote lijn heeft het geen echte impact.
2. Wills familieverhoudingen | Oké, in het boek speelde ze geen supergrote rol, maar ze was er wel degelijk: Wills zus die er een behoorlijk issue van maakt dat hij naar de Zwitserse kliniek wil. Ook haar had ik graag gezien, voor het extra laagje diepgang in de personages. En nu ik toch bezig ben over Wills familie: er lijken geen relatieproblemen te zijn tussen zijn ouders, zoals beschreven in het boek. Terwijl dat een héél realistisch stukje was van het hele verhaal rondom Wills handicap.
3. Patrick is minder vervelend | Ik wil graag een ander woord gebruiken voor ‘’vervelend’’ maar ik houd het netjes. In het boek is hij véél vervelender tegen Louisa en ook veel jaloerser, plus dat hij op het einde de informatie over Wills euthanasie aan de pers lekt. Dit is iets waarvan ik echt had gehoopt dat het erin zou zitten, ook weer vanwege die diepgang in de personages en de plot.
4. Geen zussenruzies | Iets wat vrij belangrijk was in het boek, waren de ruzies en meningsverschillen tussen Lou en haar zus Treena. Dit mist in de film: ze vormen juist een front tegen hun ouders en hun relatie is vol van zusterlijke liefde en vriendschap. Heel fijn om te zien en dus niet per se een negatieve verandering, maar het valt wel op.
5. Perspectieven en details | Een paar andere details zijn ook veranderd: Lou gaat niet bij de Traynors wonen, doet geen onderzoek naar dwarslaesie via chatrooms, ze zegt niet tegen Will dat ze van hem houdt en is nog niet zo ver in haar relatie met Patrick. Daarnaast werd het boek geschreven vanuit meerdere perspectieven: dit mist in de film, hoewel het wel gedaan had kunnen worden middels voiceovers bijvoorbeeld. Het had ook nog net iets toegevoegd.

Conclusie

De dingen die zijn veranderd, zorgen er vooral voor dat er net wat minder diepgang zit in de personages en de verhaallijn en dat is wel jammer. Maar het is positief dat veel andere onderdelen van de verhaallijn wél naar voren komen: Wills slechte periode en ziekenhuisopname, de paardenraces, Parijs, zijn voormalige beste vriend en ex-vriendin… allemaal dingen die best belangrijk waren in het boek en die ook echt terug zijn gekomen in de film – en wat mij als fan van het boek heel tevreden maakt. Ik denk dat Me Before You misschien nét iets meer had kunnen zijn. Dat het met nét wat meer toevoegingen, een nét iets ander tempo en een nét wat verlegde focus een film had kunnen worden die net zo mooi was als het boek. Want nu is het boek toch echt mooier, maar de film is ook mooi.

Heb jij Me Before You al gezien?