Verfilming | Everything, Everything

Toen ik vorig jaar Alles wat je lief is las, was ik meteen helemaal in de ban van het bijzondere verhaal: Maddy, het zieke meisje dat haar huis niet uit kan en desondanks verliefd wordt op haar buurjongen Olly, sloot ik direct in mijn hart en ik vond het verhaal zo mooi en verrassend dat ik er nog altijd met ontzag aan terugdenk. Niet lang nadat ik het boek had gelezen, kwam ik erachter dat de verfilming al in de maak was – en dat riep wel even een fangirl-reactie op! Want OMG, dit is eigenlijk gewoon het perfecte YA-boek om te verfilmen, romantisch en een beetje treurig… colour me excited! Toch was ik ook een beetje bang, want mijn verwachtingen waren ook weer niet héél erg hoog en het zou maar tegenvallen…

Let op: milde spoilers over de film!

Het verhaal

Everything, Everything is de verfilming van het boek van Nicola Yoon. De zeventienjarige Maddy (Amandla Strandberg, bekend van haar rol als Rue in The Hunger Games) heeft SCID, een zeldzame auto-immuunziekte waardoor ze allergisch is voor alles in de buitenwereld. Ze zit dus altijd thuis, gaat niet naar school en ziet alleen haar moeder en haar verpleegster Carla Maar dan krijgt ze een nieuwe buurjongen: Olly (Nick Robinson, bekend van Jurassic World en binnenkort de hoofdrolspeler in Simon vs the homo sapiens agenda). Hij is vastbesloten om contact te leggen met Maddy, en met succes. Maar Maddy weet dat ze hem nooit kan ontmoeten… of toch? Is ze bereid om haar gezondheid op het spel te zetten zodat ze een beetje van het leven – en de liefde… – kan proeven?

Is het goed verfilmd?

Oké, de eerlijkheid gebiedt me dat ik van tevoren probeerde om niet té veel te verwachten. De film werd namelijk gepromoot en zag er in trailers en scènefoto’s ook uit als een beetje een typische YA-romantische komedie, en dat kan ik ze niet echt kwalijk nemen. Het boek leent zich namelijk perfect voor een zwijmelwaardige Hollywoodfilm, en ik verwachtte niet echt dat de diepgang uit het boek prominent aanwezig zou zijn in de film.

Me Before You

En ik kreeg gelijk. De film deed me ergens denken aan de verfilming van Me Before You, en dat is zowel positief als negatief. Bij die film had ik namelijk ook het gevoel dat ik bij en na het kijken van Everything, Everything had: het boek is top verfilmd, ze zijn trouw gebleven en alle belangrijke scènes zitten er wel in, maar verder blijft het een beetje oppervlakkig. Er zit te veel Hollywood-glamour overheen om de diepgang echt naar voren te laten komen. Als je het vergelijkt met bijvoorbeeld The Fault in Our Stars, is dat zo’n zelfde soort film: ook heel trouw gebleven aan het boek, maar wél met meer diepgang door de details en het ijzersterke acteerwerk en de muziek. Bij Everything, Everything mist het allemaal net een beetje pit, het blijft nogal vlak.

Romantisch en grappig

Niet dat dat per se erg is: het is jammer voor de boekenfans die, zoals ik, Maddy’s struggles met haar ziekte prominenter vertegenwoordigd hadden willen zien, maar de film is zeker niet slecht. Integendeel: het is een hele fijne film om te kijken, zeker als je graag wilt zwijmelen en lachen. De belangrijkste humormomentjes uit het boek zitten er in – zoals Olly die een tulband behandelt en vervolgens begraaft – en daarnaast is de film oneindig romantisch, echt op swoonworthy af: er zitten een paar extra scènes in die de romance tussen Maddy en Olly extra mooi maken en dat is gewoon heerlijk om naar te kijken. Vooral hun avontuur buitenshuis is prachtig, idyllisch en oneindig romantisch, en ja, daar ben ik wel keihard voor gevallen. Vind ik ook helemaal niet erg.

Eigenheid

Wat ik heel leuk vind, is dat de filmmakers wel echt hun best hebben gedaan om de eigenheid van het boek te behouden. Dat is namelijk doorspekt met chatgesprekjes, tekeningen, lijstjes en andere dingetjes, en dat is gebruikt om de film een beetje flair te geven: in het boek verloopt Olly en Maddy’s contact vooral via de computer, maar in de film hebben ze daar een soort futuristische scènes van gemaakt waarin Maddy zich voorstelt dat ze echt met hem praat. Dat vind ik wel een heel sterke beslissing, want alleen maar chatgesprekjes in beeld brengen wordt ook saai. Het houdt de film bovendien fris en verrassend en maakt duidelijk hoe rijk Maddy’s verbeelding is.

Verschillen

Ook is duidelijk dat er is geprobeerd om de film iets extra’s te geven ten opzichte van het boek: zo zijn er twee personages – de dochter van Maddy’s verpleegster en Olly’s zus – die meer diepte hebben gekregen en dus ook meer screentime, en dat is wel heel leuk. Er zijn wat meer romantische scènes en grapjes toegevoegd en ook de muziek is erg tof. Verder blijft de film heel trouw aan het boek: Maddy is misschien iets meer geïsoleerd in de film (er wordt bijvoorbeeld niet gesproken over haar privéleraar) en de grote plottwist op het eind gaat in de film veel sneller, wat wel jammer is. Maar, dat is verwaarloosbaar als je ziet hoeveel er soms in andere verfilmingen wordt geknipt.

Conclusie

Everything, Everything is een goede boekverfilming. Het blijft trouw aan de inhoud en charme van het boek en het acteerwerk is niet van hoog niveau maar de twee hoofdrolspelers zijn zeker innemend. De romantiek en humor komen mooi uit de verf en ook de toevoegingen ten opzichte van het boek zijn leuk: het is een film die fijn is om naar te kijken en waarin het verhaal erg mooi verteld wordt, waardoor de film ook zeker de moeite waard is als je het boek niet hebt gelezen. Maar verder blijft het heel vlak en wordt het verhaal niet echt uitgediept, is het verhaal erg simplistisch weergegeven en heeft het gewoon geen wauw-factor. Het is beter om het gewoon te zien als een mooie feelgoodfilm – die ik zeker nog eens wil kijken als ik zin heb in een lief liefdesverhaal – dan als een boekverfilming.

Heb jij deze verfilming al gezien?