Het heeft even geduurd, maar eindelijk heb ik weer min of meer tijd om mijn blog bij te werken. Ik zeg min of meer, omdat de reden dat ik er tijd voor heb is dat ik vandaag zo moe was dat ik niet naar school kon: ik sliep gisteren om negen uur al en was vanmorgen om half elf pas weer wakker. Gelukkig wel met een heel wat beter gevoel dan gisteravond, toen ik gewoon zo moe was dat ik er buikpijn van kreeg en moest overgeven. En gelukkig heb ik vandaag toch het een en ander aan school kunnen doen, gelukkig heb ik voor mezelf een fijn planningssysteem ontwikkeld en gelukkig kan ik lekker vanuit mijn bed werken. Allemaal fijne dingetjes waar ik heel veel aan heb, omdat het de afgelopen weken best wel pittig is geweest en het ook nog steeds heel pittig is. Vandaag dus een update over hoe alles gaat!

School

Weten jullie nog dat ik laatst schreef dat ik twee vakken van deze periode had doorgeschoven naar volgend jaar en dat dat een beetje voelde als opgeven? Dankzij jullie superlieve en motiverende reacties ben ik dat gevoel kwijt, maar ook dankzij mijn ontdekkingen van de afgelopen weken: met die vakken erbij had ik het echt absoluut niet getrokken. Zo ergens halverwege de week ben ik gewoon bekaf en dan is het heel fijn om op de donderdag en vrijdag gewoon rond twaalven naar huis te kunnen in plaats van nog tot half vijf door te moeten gaan. Overigens gaat het wel heel goed, hoor: ik vind het nog steeds hartstikke leuk en gelukkig valt de hoeveelheid werk mee, het tempo kan ik in ieder geval goed bijbenen. Ik ben er nu eindelijk achter hoe ik écht efficiënt per dag kan plannen en dat werkt heel goed: ik zorg gewoon dat ik de dingen die het eerst af moeten ook het eerst afwerk en verder gaat het er vooral om dat ik per dag kijk wat wel en niet lukt. De ene dag gaat het gewoon beter dan de andere: er zijn dagen dat ik echt even een uurtje moet slapen voor ik weer energie heb – en dat is best wel even slikken, zeker als ik best veel op het programma heb staan – en dagen dat ik juist heel fit ben. Er zijn dagen dat ik om elf uur al het licht uit doe en dagen dat ik nog lekker even blijf lezen.

Het heeft allemaal best wat om het lijf: naast de vakken van het tweede jaar (o.a. praktische didactiek en effectief lesgeven en directe instructie) heb ik op de dinsdagavond van half zeven tot half negen ook nog een keuzevak (Bijbel & Koran, heel interessant) en moet ik ook nog twee vakken van vorig jaar inhalen: drama op dinsdagochtend en ICT-vaardigheden op de late dinsdagavond (van half negen tot tien) maar dat laatste is gelukkig maar twee keer per onderwijsperiode, dus dat is te overzien. Al met al hartstikke leuk, maar er blijft helaas gewoon geen tijd over voor andere dingen. Bloggen, schrijven… het schiet er allemaal een beetje bij in, maar op dit moment heb ik dat er graag voor over 🙂

Stage

De belangrijkste reden dat ik mijn energie en vrije tijd graag opoffer voor de dagelijkse drukte, is namelijk… mijn stage. Ik weet niet eens waar ik moet beginnen, maar ik heb het daar zo ontzettend naar mijn zin dat de rest allemaal niet uitmaakt. Het is gewoon zo, steeds als ik op een maandag of woensdag weer klaar ben is het vooral een jammer-gevoel omdat ik niet weg wil, haha. Ook wel een gelukkig-gevoel omdat ik moe ben en wil uitrusten, maar het is vooral een jammer-gevoel omdat ik de volgende dag niet wéér mag. Goed teken, toch? Ik weet nog hoe eng ik het vond om te beginnen, maar nu is het echt het meest vanzelfsprekende in de wereld om daar in die klassen te zijn, leerlingen te helpen en af en toe vóór de klas te staan om uitleg te geven of gewoon stukjes les te geven. Ik voel me er helemaal op mijn plek, wat ook grotendeels komt doordat mijn twee begeleiders me echt alle ruimte geven om dingen te doen en uit te proberen en te groeien, en dat geeft zo’n onwijs goed gevoel – ik bedoel, ik ben nog maar vier weken bezig en ik geef nu al les, dat is gewoon echt heel gaaf. Ik krijg er enorm veel energie van, en dat maakt het allemaal goed! Er komt binnenkort nog een uitgebreide blog over wat ik allemaal doe, dus stay tuned!

En verder…

Nou ja, ik denk dat jullie nu wel een aardig idee hebben van hoe het ongeveer gaat. Het is niet makkelijk, maar dat wist ik van tevoren en dat geeft ook niet, want het is wél heel leuk en het gaat wél heel goed. Maar mijn lijf heeft gewoon besloten om flink aan de bel te trekken als het even niet meer gaat: ik word heel gemakkelijk en vooral heel heftig ziek van de moeheid en dan moet ik gewoon even niks. Dan kruip ik maar gewoon lekker in bed met een grote kop thee en Modern Family, of de Kim Kardashian-game. Of met een boek, maar zelfs lezen schiet er momenteel een beetje bij in – kun je nagaan hoe druk ik het heb. Ik heb ook geen idee of ik de komende tijd veel zal kunnen bloggen, maar ik ga wel proberen om weer regelmatig updates te posten, want ik vind het ook gewoon fijn om zo mijn ei kwijt te kunnen over alles wat er gebeurt. Hopelijk blijven jullie lezen! <3