Vivian 
Ik zit bij Lucas in zijn atelier. Hij schildert en ik schrijf. Bijna iedere dag zitten we hier samen te werken. We praten weinig. Lucas werkt geconcentreerd, ik zit vaak maar wat voor me uit te staren. Toch krijg ik woorden op papier die zinnen of gedichten vormen. Voor het eerst in mijn leven voel ik me alsof ik een beetje ergens bij hoor. ’s Avonds kijken we samen een dvd of luisteren we naar muziek. We eten vaak samen. Maar in het weekend leiden we ieder ons eigen leven. Lucas en ik, we horen bijna bij elkaar.
Eerste indruk
Na de onmetelijke betovering van Het boek van Tess wist ik niet hóe snel ik aan het tweede deel moest komen: hoe zou het verder gaan met prachtige, authentieke Tess? Hoe zou haar rollercoaster van een leven zich verder ontvouwen? Op boekenblogs kwam ik al geëmotioneerde recensies tegen en dat was voor mij deels de reden waarom ik er niet meteen aan durfde te beginnen. Ik wist ook eigenlijk niet zo goed wat ik moest verwachten, want met Tess kan het alle kanten op – zoveel weet ik inmiddels wel.
Waar het over gaat
Tess begint haar leven langzaam weer een beetje op de rit te krijgen: haar hechte vriendschap met Lucas zorgt voor vastigheid, haar eerste boek is gepubliceerd en ze vermaakt zich prima met nieuwe vriendinnen en haar dagelijkse dingen. Maar dan gebeurt er iets verschrikkelijks met Lucas waardoor Tess’ hele wereld op zijn kop komt te staan: alle verdriet, woede en verwarring van haar leven tot nu toe komen eruit en ze weet niet meer hoe ze verder moet. Maar dan komt er iemand op haar pad die haar lijkt te kunnen redden. De vraag is alleen of ze dat wel wil.
Wat ik ervan vond
Ik weet nog steeds niet zo goed hoe ik mijn gevoelens bij dit boek onder woorden moet brengen. Ik heb het in één dag uitgelezen en misschien had ik het wat langzamer aan moeten doen zodat ik alles goed kon laten bezinken, maar dit is zo’n boek dat je helemaal overneemt. Het sluipt in je systeem en laat je niet meer los tot je het uit hebt, wat dan ook zo snel mogelijk moet gebeuren – en daarna blijft het nog heel lang na-echoën. Het is een boek dat oneindig veel met je doet en daar kun je je met geen mogelijkheid op voorbereiden.
Poëtisch
De schrijfstijl van Miriam Bruijstens is ontzettend uniek. Ze schrijft net als Tess gedichten en dat zie je terug in de manier waarop haar boeken geschreven zijn: de zinnen, het woordgebruik, de constructies, de indeling, alles is gewoon poëtisch en overal zit een diepere laag achter. Net als het eerste boek staat ook dit vervolg weer vol treffende citaten over jong zijn, over de liefde en het leven citaten die zó raak zijn dat je er gewoon een soort mentale klap van krijgt – net als gebeurt bij gedichten die echt heel erg mooi zijn. En dat wil wat zeggen uit de mond van iemand die verder nooit gedichten leest.
Hoofd en hart
In Het boek van Tess kreeg ik zó ontzettend veel bewondering voor Tess als personage, voor hoe authentiek en prachtig en integer zij is, voor hoe goed ze zichzelf kent en tegelijkertijd hoe verward ze eigenlijk is. En ik hoefde alleen maar de eerste alinea te lezen in Het tweede boek van Tess en BAM ze had mijn hart alweer veroverd. Het hele boek neemt je over, zoals ik al zei, maar Tess doet dat nog veel meer. Tess kruipt in je hoofd en domineert je gedachten zodat je alleen nog maar over het boek kunt nadenken en ze springt in je hart zodat alles wat zij voelt, jou ook raakt. Tess is een eindeloos uniek personage met haar manier van leven, haar gedachten en bezigheden en idealen, en toch is ze precies zoals wij allemaal zijn met haar kwetsbaarheid, haar rauwe emoties, haar beschadigingen en haar fladderende geest die alles en tegelijkertijd niets wil.
Intens verdrietig
De flaptekst belooft dat er iets verschrikkelijks gaat gebeuren, maar gek genoeg zat ik daar tijdens het lezen niet echt op te wachten. Ik genoot van de lichte sfeer van het verhaal, van de stukjes over Tess nieuwe vriendschap met Kira en Caro, van haar flirt met lieve, leuke Sam, van de harmonie in haar relatie met Lucas, van de hilariteit met haar vriendinnen en van haar ongeremdheid. Maar dan slaat het verhaal ineens een compleet andere koers in en ik geloofde het niet. Ik zat naar adem snakkend te lezen en al mijn andere gedachten tijdens het lezen vielen te pletter: ik kon alleen nog maar denken nee nee nee dit meen je niet dit kun je toch niet menen dit doe je mij en haar niet aan. Ik geloofde het niet. En vanaf dat moment ging ik pas echt met Tess meevoelen: haar verdriet en wanhoop waren mijn verdriet en wanhoop en hoewel ik geen traan heb gelaten – dat overkomt me sowieso maar bij heel weinig boeken – werd ik wel echt heel erg treurig en verdrietig. Ik weet niet wat ik had verwacht van dat verschrikkelijke, maar dit niet. Dit niet.
Eendimensionaal in positieve zin
Wat Het tweede boek van Tess zo sterk maakt is juist de loop die het verhaal neemt na die vreselijke gebeurtenis (het is echt heel moeilijk om niet te spoilen nu, verdorie). In het eerste boek waren er veel dingen tegelijk, gebeurde er van alles met allerlei personages, maar nu is het veel rustiger en meer eendimensionaal – in positieve zin, want doordat het verhaal zich eigenlijk alleen focust op Tess’ breakdown en haar herstel, zit er veel meer diepgang en intensiteit in en is het veel aangrijpender. Daarom vind ik de toevoegingen van gedichten en schrijfsels in dit boek ook wat minder geslaagd, omdat ik echt gewoon het verhaal wilde lezen en even niet zoveel maalde om de tussenstukjes.
Volmaakt
Ik vind het prachtig hoe Het tweede boek van Tess uiteindelijk loopt. De redding komt uit enorm onverwachte hoek en het is prachtig simpel: de échte betekenis van ware liefde en grenzeloos leven past perfect bij Tess en dan heb ik het nog niet over haar plotselinge, maar o zo oprechte ontwikkeling wanneer ze eindelijk alles van zich af lijkt te kunnen schudden. Het einde is gewoon volmaakt. Er is een soort epiloog, de twee laatste bladzijden, en die is magisch. Het zorgt ervoor dat Tess’ verhaal gewoon helemaal afgerond is, helemaal klaar. Helemaal perfect.
Conclusie
Het tweede boek van Tess is beter dan deel één. Het is heel erg anders, maar ook veel aangrijpender, emotioneler, diepgaander en prachtiger. Ik hoop eerlijk gezegd niet dat er nog een Het derde boek van Tess komt, want het verhaal is gewoon volmaakt nu. Je kunt dit boek trouwens in principe los lezen van het eerste deel, maar dat zou ik niet aanraden omdat je dan een hoop moois mist en veel minder van Tess begrijpt.
Hou mijn blog deze week nog even goed in de gaten, want er komt nog iets heel tofs aan rondom dit boek!
Titel: Het tweede boek van Tess
Serie: Tess #2
Auteur: Miriam Bruijstens
Uitgeverij: Clavis
Verschenen: maart 2016
Aantal bladzijden: 118
Genre: young adult/new adult roman
Beschikbaar als: hardcover, ebook
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |
