Week 36

Een nieuwe naam voor de rubriek! Ik merkte dat ik het leuk vond om de stukjes wat uitgebreider te maken, zodat er wat meer ruimte is voor hoe het gaat en hoe ik me voel en gedachten en zo, zoals echte dagboekfragmentjes. Afgelopen week was mijn laatste vakantieweek, dus ik heb nog even heerlijk kunnen genieten van de vrije tijd! Ik was echt heel sloom afgelopen week, als ik me voornam om een middag te gaan bloggen begon ik uiteindelijk pas om een uur of vier met het echte schrijven. Maar eerlijk gezegd vond ik dat helemaal niet erg, want ik heb juist ontdekt dat het bloggen op de manier die lekker voelt het beste werkt, dus dat gebruik ik als uitgangspunt. Klik snel verder om te weten wat ik allemaal heb gedaan afgelopen week!

Maandag 31 augustus

Maandagochtend werkte ik een beetje op een laag pitje aan mijn blog en ’s middags ging ik naar school voor een gesprek met mijn studie- en stagebegeleider. We hebben het even gehad over de stage van het komend jaar en hoe ik die ongeveer ga inkleden en verder vooral over de vakken. We leggen de focus op de afronding van het tweede jaar en pakken daarbij nog mee wat we mee kunnen pakken van het derdejaarsprogramma, maar alles wel op zo’n manier dat het te doen blijft. Het is nog even puzzelen met het rooster, maar waarschijnlijk heb ik in ieder geval op maandag en woensdag vrij, op dinsdagmiddag stage en dan donderdag en vrijdag colleges. Daarnaast heb ik voor mezelf bedacht dat ik mijn eigen projecten – bloggen, lezen, schrijven – echt wil laten functioneren als leuke dingen en niet als verplichtingen, zodat ik ervan kan genieten en het als vrije tijd kan doen: dat werkt namelijk het beste. Sowieso ben ik sinds mijn vakantie veel relaxter over het bloggen: het moet me energie geven en gelukkig maken en zolang het dat doet maakt het verder niet uit hoe systematisch of sporadisch ik het al dan niet doe! Volgens mij moet het wel goed gaan komen.

’s Middags schreef ik nog lekker wat stukjes voor mijn blog en ’s avonds keek ik een BBC-film, The Scandalous Lady W. O ja, en ik begon in een voor mij nieuw boek van Daniëlle Bakhuis: Wraak. Niet zo goed als Wat als…, maar wel een fijn leesboek.

Dinsdag 1 september

Dinsdagochtend moest ik naar de tandarts: ik geloof dat ik welgeteld twee minuten in de stoel heb gezeten, toen had ze het al gezien haha. Geen gaatjes (nog nooit in mijn leven een gaatje gehad) en schoonmaken zou ze niet doen omdat ik later die week naar de mondhygiëniste moest. Bij mama duurde het wel langer, want arme mams moest een wortelkanaalbehandeling ondergaan. Daarna zijn we nog even boodschappen gaan doen en weer naar huis gegaan, waar ik lekker de hele middag geklungeld heb met The Book Review en andere dingetjes. ’s Avonds las ik mijn boek uit.

Woensdag 2 september

Woensdag was eigenlijk gewoon een heerlijk relaxte dag die ik bloggend heb doorgebracht: ik schreef flink wat recensies voor The Book Review en werkte een beetje algemeen aan de site. Daarnaast ging ik eventjes met wat voorbereidingen voor school aan de slag.

Donderdag 3 september

Vandaag stond in het teken van Vivians Vocabulaire: ik schreef artikelen, las blogjes bij, begon met een paar nieuwe rubrieken… heerlijk! Er kwam een recensie-exemplaar binnen voor The Book Review en ’s middags ging ik naar de mondhygiëniste en boodschapjes doen. ’s Avonds keek ik voor het eerst Expeditie Robinson, een show die ik graag wilde proberen en al helemaal omdat er dit seizoen een blogger meedoet: de 19-jarige Teske. Ik ken haar verder niet, maar vind haar al wel meteen ontzettend leuk, dus… het programma zelf vind ik nog niet heel erg geweldig, maar wel vermakelijk. Ik blijf het dus nog wel eventjes volgen denk ik.

Vrijdag 4 september

Weer zo’n heerlijk relaxte dag! Eind van de ochtend kwam Anouk langs, omdat ze min of meer in de buurt as geweest en graag eventjes hoi wilde komen zeggen. We hebben een paar uur heerlijk zitten kletsen over van alles en nog wat, en daarna heb ik de hele middag aan mijn blog gewerkt. Bovendien las ik flink wat blogjes bij en mailde ik een nieuw rijtje bloggers over de Blog Gespot-rubriek, want mijn voorraadje is op! Oeps…

Zaterdag 5 september

Ik sliep bizar slecht, echt niet meer normaal gewoon. Eerst kwamen er allerlei ideeën bij me op over miniprojecten – zoals het aanleggen van een schrijfportfolio met voorbeelden van zo’n beetje alles wat ik heb gedaan – dus die heb ik rond één uur ’s nachts nog in mijn iPad gezet om ze niet te vergeten. En vervolgens lukte het gewoon echt niet: misschien kwam het door het niet hebben van een ritme, maar ik voelde me gewoon helemaal niet moe. Of in ieder geval niet moe genoeg… uiteindelijk sliep ik wel, maar toen droomde ik dat ik steeds wakker werd en allerlei dingen deed. Ik was dus niet zo fit toen ik echt wakker gemaakt werd, en ik had ook nog eens last van mijn pezen. Beetje naar.

Ik ging voor het eerst weer naar de manege sinds de zomervakantie en dat vond ik best een beetje spannend, want de pony waar ik ruim zeven jaar op heb gereden is met pensioen gegaan en ik moest dus voor het eerst op een nieuwe. Gelukkig viel het meteen heel erg mee: de pony die ik zonder twijfel had gekozen als ik zelf zou mogen kiezen, stond op het lijstje bij mijn naam! Hij heet Pinkeltje, is ongeveer net zo oud als Twanko en echt een heel erg lief paardje. Heel rustig, heel mak en echt heel lief, ik was meteen helemaal verliefd toen ik in de stal kennis ging maken! Het opstappen was wel even een dingetje, want hij is wat kleiner dus de stijgbeugel hing te laag om erin te kunnen glijden: uiteindelijk ben ik er achterwaarts op gaan zitten en dat werkte wel goed. Het rijden voelde ook wel heel erg anders: veel hobbeliger! Het ging wel echt goed, dus ik denk dat het wel goed gaat komen! in ieder geval klikt het al wel meteen met lieve Pinkel. Ik noemde hem zelfs al Twinkel. En Twinkeltje. Tja… te lang op Twanko gereden, haha.

Eenmaal thuis heb ik lekker een poosje op bed gelegen met een goed boek (Rode Koningin van Victoria Aveyard) om een beetje bij te komen. Ik ben de hele week behoorlijk sloom geweest en dat vond ik niet zo erg, omdat het nou ja, omdat ik gewoon kon doen waar ik zin in had en niet echt iets hoefde. Nu was ik echter voor het eerst weer echt moe van inspanning en indrukken, en ik moet zeggen dat dat ook best wel weer fijn voelde. Het geeft me het gevoel dat mijn ritme langzaam terugkomt en dat is fijn. Ik ben ook nog een beetje aan de slag gegaan met mijn stage: maandag heb ik namelijk een gesprek en dinsdag begin ik, dus dat gesprek wilde ik alvast voorbereid hebben zodat dat zondag niet hoefde. ’s Avonds keek ik met papa de eerste nieuwe aflevering van Grey’s Anatomy, een pracht van een aflevering met veel mooie scènes. Daarna vermaakte ik me met Devious Maids en een goed boek!

Zondag 6 september

Ik sliep opnieuw heel slecht en voelde me een beetje miserabel toen ik wakker werd: de pijn in mijn pezen was een stuk erger geworden en mede daardoor had ik zo’n slechte nacht gehad – hoewel ik het niet erg genoeg vond voor pijnstillers, had ik beter wel een paracetamol kunnen nemen. Ik deed dus maar lekker rustig aan: wat spelletjes spelen, een beetje lezen op blogs, een beetje Facebooken… ’s Middags ging ik naar Laura (mijn zus) toe omdat mijn ouders een jubileumfeestje hadden bij vrienden. We hebben het ontzettend gezellig gehad met kletspraatjes en vooral een spelletjesmarathon: na eerst Disney Triviant en het Verjaardagsspel (van Ik hou van Holland) zat de lol er goed in. we speelden ook nog een mij onbekend spel dat Tickets to ride heette en waarbij het gaat om treinsporen aanleggen door heel Europa. Echt een strategisch spel, je moet even doorhebben hoe het werkt maar daarna was het erg leuk. Toen mijn ouders weer thuiskwamen speelden we nog een keer het Verjaardagsspel en dat is echt zó hilarisch: je hebt een ‘’bom’’ die je om de beurt vasthoudt terwijl je vragen moet beantwoorden en die bom kan dus elk moment ontploffen, waardoor je met elke beurt zenuwachtiger wordt. Echt een spel dat slappe lach-grappig is. Toen we thuiskwamen was ik wel erg moe en kwam de pijn in mijn pezen en mijn rug – spierpijn van het paardrijden – weer bovendrijven, dus heb ik alleen nog even deze blog afgemaakt en ben darna lekker in bed gekropen om Zes seconden uit te lezen.

Hoe gaat het met mij?

Ik heb echt enorm genoten van de laatste vrije dagen en ben me gaan realiseren dat ik het heerlijk vind om te bloggen als ontspanning: het is een hobby en door het lekker relaxed en spontaan te doen, blijft het dat ook. Geen verplichtingen, geen druk, geen deadlines (die heb ik al genoeg). Gewoon lekker bloggen op de manier die goed voelt.

En sowieso… ook iets wat ik mij vandaag, of eigenlijk de hele week wel, bedacht: het gaat goed met mij! Ik weet niet precies waar het besef vandaan komt, maar ik voel me goed. Ik geniet met volle teugen van het doen wat ik leuk vind en ik merk steeds meer dat het waardevol is om te doen wat écht goed voelt. Voorbeeldje: steevast om acht uur naar bed gaan is fijn, maar stiekem is het nog veel fijner om gewoon te blijven bloggen tot ik dat heerlijke voldane gevoel heb. En bovendien… ik heb energie. Serieus, geen idee waar het vandaan komt, maar ik word uitgerust wakker en als ik ga slapen ben ik niet uitgeput. Natuurlijk, de dingen die ik overdag doe maken me moe, maar het is niet zo dat ik echt de enorme behoefte voel van rustmomenten. Ik zit lekker in mijn vel, ik voel me relaxed en goed… ik heb zin in wat het komende schooljaar me gaat brengen en ik heb er alle vertrouwen in dat het goed gaat komen en gaat lukken. Ik doe wat ik leuk vind, ik geniet en ik voel me gelukkig.

Het is precies zoals ik onlangs schreef als reactie op een andere blogpost: ik weet nog dat ik een tijdje terug niet zo lekker in mijn vel zat met onzekerheden en overstressed-heid, maar ik voel me nu zoveel beter en ik weet niet eens meer wat er toen allemaal door me heen ging. En dat betekent voor mij dat ik eroverheen gegroeid ben, dat ik er sterker door geworden is en dat het er niet meer toe doet, dat ik ervan heb geleerd. Tuurlijk, er zijn dagen en momenten dat ik niet happy ben om het een of ander. Maar niemand is 24/7 gelukkig, en ik was dat ook niet vóór mijn periode van onzekerheid. Waar het om gaat, is dat superfijne gevoel van gelukkig zijn dat ik nu weer terug heb, en dat koester ik. Dat koester ik echt. Vooral omdat het me in staat stelt om te bepalen wat goed voor mij is: op dit moment is dat vooral doen wat ik het liefste wil, vanaf volgende week is het vooral doen wat goed is voor mijn draaglast. Dat gaat helemaal goed komen.

Ik heb veel zitten wikken en wegen over een nieuw project dat ik heel graag wilde gaan doen. Enerzijds wil ik het graag op een nieuwe blog zetten om het lekker te kunnen inrichten en aankleden, anderzijds ben ik bang dat ik er a) te weinig tijd en puf en b) te weinig inspiratie voor ga hebben. Ik ben op zoek gegaan naar websites en blogs die me eventueel als columnist of gastblogger zouden willen hebben, maar het onderwerp is een beetje te specifiek. Ik heb uiteindelijk min of meer besloten dat ik er een af en toe-rubriek van ga maken voor Vivians Vocabulaire, één keer in de maand of zo. Wat het precies is blijft nog even geheim!

You may also like...

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

[instagram-feed]