The Tales of Beedle the Bard – J.K. Rowling, Albus Dumbledore and Hermione Granger

In het legendarische laatste deel van de Harry Potter-saga, De Relieken van de Dood (The Deathly Hallows) maakten we voor het eerst kennis met tovenaar Beedle the Bard en zijn sprookjes voor jonge heksjes en tovenaartjes. Het meest beroemde werk van zijn hand is uiteraard dat van de Three Brothers, maar ook The Wizard’s Hairy Heart en Babbitty Rabitty zijn populaire vertelsels. Van mijn zus en zwager, die op hun reis door Amerika ook een uitstapje naar The Wizarding World of Harry Potter (het HP-themapark, jaloersss) maakten, kreeg ik een speciaal vormgegeven editie van het sprookjesboek, slechts 120 pagina’s tellend. Ik was superblij, want deze sprookjes had ik altijd al eens willen lezen maar ik had mezelf er nog niet toe kunnen zetten om er een editie van te kopen. Eergisteren besloot ik het boekje mee naar bed te nemen en alle vijf de sprookjes las ik in één ruk uit. Vertaald door Hermione Granger, met commentaar van Albus Dumbledore en opgeschreven en gepubliceerd door niemand minder dan Joanne Rowling: de vertelsels van Baker de Bard – in het Engels.

Hermelien Griffel (Hermione Granger) kreeg Perkamentus’ (Dumbledores) editie van de sprookjes als erfenis na zijn dood en dat hielp haar, Harry en Ron om het mysterie van de relieken van de dood op te lossen en Voldemort te verslaan. Vijf sprookjes, zoals ze oorspronkelijk geschreven zijn door Beedle the Bard, voor het eerst uitgegeven rond de zeventiende eeuw. Nu vertaald door Hermione zelf en voorzien van commentaar van Dumbledore (uiteraard nog voor zijn dood). Het is maar een dun boekje, wat aanvankelijk een teleurstelling is: slechts vijf sprookjes, de die-hard HP-fans zullen ongetwijfeld op meer hebben gehoopt. Maar deze vijf sprookjes lees je in één ruk uit; het boekje leest heel lekker, het taalgebruik is dankzij Hermione gemakkelijk te volgen en wie in magie gelooft zal absoluut van de verhaaltjes smullen.

Het boekje bevat vijf verhaaltjes, vijf toversprookjes:
– The Wizard and the Hopping Pot: oer een tovenaar die geen Dreuzels wil helpen en verwijten naar zijn hoofd krijgt van de ketel van zijn vader, die dat wel deed.
– The Fountain of Fair Fortune: over drie heksen en een ridder die op zoek gaan naar de fontein van het eeuwige geluk. Dit verklaart veel over het geluksdrankje Felix Fortunatis!
– The Warlock’s Hairy Heart: over een tovenaar die zijn eigen hart in een kooitje stopt om maar niet verliefd te worden. Eén van de gruwelijkere sprookjes…
– Babbitty Rabitty and her Cackling Stump: over een koning die wil leren toveren van een charlatan en een heks die hem daarbij helpt, maar ervoor moet boeten.
– The Tale of the Three Brothers: het meest beroemd, over de drie broers die vroegtijdig met de Dood in aanraking komen en elk één wens mogen doen. Oftewel: het verhaal van de Relieken van de Dood!

Het boekje is heel erg leuk om te lezen, het leest heel fijn door en als je een echte fan bent van de wereld van Harry Potter, zul je dit nieuwe stukje ervan heerlijk vinden. Vijf sprookjes, elk met een moraal die door het commentaar van Albus Dumbledore – dat naar mijn mening vaak een beetje te langdradig en onduidelijk is – duidelijk wordt, alle vijf heel anders. De één gruwelijk en horrorachtig, de ander grappig en vermakelijk. Vol fantasie, erg leuk geschreven: je moet er hardop door lachen, leeft mee én begrijpt ineens veel meer van de tovenaarswereld. Ik kan er kort over zijn: een superleuk sprookjesboek, een meesterwerk van Rowling!