Vandaag is het Internationale Theaterdag! Dat wilde ik natuurlijk niet voorbij laten gaan op mijn blog, gezien het feit dat ik al van kleins af aan gek ben op de luxe, de glamour, het spektakel en de sfeer van het naar de schouwburg gaan, en dan vooral met musicals.Toevalligerwijs ben ik net vorige week naar de nieuwe The Sound of Music-productie geweest, toch wel dé klassieker als je aan musicals denkt, én is het dit jaar bovendien vijftig jaar geleden dat deze film in première ging. Tijd voor een eerbetoon aan one of my favorite things!
When the dog bites, when the bee stings, when I’m feeling sad… die tekst gaat nooit meer uit mijn hoofd. Als kind was ik echt gewoon helemaal verknocht aan de film en altijd als we hem keken, speelden mijn zus en ik mee met het herdersliedje (LEE OOOO LEEE OOO LEEOO LOOO) en met So long, farewell – vooral het einde konden we altijd zo leuk doen omdat we net Liesl en Gretl waren qua leeftijd en lengte, haha. En het is altijd gewoon heerlijk jeugdsentiment gebleven, ik kan niet eens een reden geven dat ik het zo leuk vind… gewoon de muziek, de humor, de romantiek (ik noemde kapitein Von Trapp altijd de prins in de huwelijksscène, herinneringen…) en later ook het verhaal en de betekenis daarvan. Inmiddels hebben we op vakantie in Oostenrijk zelfs de Sound of Music-tour gedaan in Salzburg en DAT WAS ZO GEWELDIG. Echt waar. Jeetje. Van keihard Do Re Mi zingen in de tourbus (met een gids verkleed als Oostenrijks meisje) tot de steps waar ze het liedje daadwerkelijk zingen… echt fantastisch.
De musical heb ik inmiddels twee keer gezien, een keer in de Efteling en afgelopen week dus. En hij is zo leuk! Het is één van de weinige musicals waarbij ik het niet erg vind dat de teksten Nederlands zijn, vermoedelijk omdat we vroeger altijd de Nederlandse cd draaiden en dat waren natuurlijk ook vertalingen. Do, daar start en stop je mee, Re, een hertje in het veld… ik zat met vrijwel alle nummers gewoon mee te mimen en vond het stiekem jammer dat ze niet vooraf hadden gezegd ”Geniet u vooral van de show en schroom niet om luidkeels mee te zingen!”Maar de musical was wel echt heel erg leuk. De perfecte mix tussen een nabootsing van de film en nieuwe, originele dingen: My favorite things werd bijvoorbeeld gezongen door Moeder Overste in plaats van de kinderen en de barones had maar liefst twee liedjes, waardoor ze enorm veel diepgang kreeg en dat maakte het heel interessant. Het acteerwerk was ook echt goed en de decors maakten het bovendien helemaal af. Gewoon een heerlijke familiemusical <3
Maar de film blijft toch het fijnste. Gewoon omdat het tijdloos en zo mooi is. En daarom een paar leuke filmpjes! Zoals deze van vijf jaar geleden, toen de cast voor het eerst sinds de première weer samen was om met Oprah Winfrey te praten… jammer genoeg zit hier niet het stuk in waarin Christopher Plummer ze met zijn fluitje naar beneden laat komen, maar goed.
En dit is ook zo mooi! Heel oud, maar nog steeds prachtig: Julie Andrews en de echte Maria von Trapp samen, enige tijd nadat de film in première was gegaan. Ik meen ergens te hebben gelezen dat Maria uiteindelijk niet zo blij was met de film omdat het meer fictie was dan feit (ze was bijvoorbeeld echt niet zo stapelverliefd op de kapitein en de Liesl/Rolf-romance is ook nooit gebeurd) maar dit is wel mooi.
Ik heb zo’n idee dat iedereen deze inmiddels wel kent, maar ik vind hem echt fenomenaal: lady Gaga’s The sound of music-tribute tijdens de Oscars. Normaal heb ik niets met Gaga, maar hier is ze zo klassiek en ingetogen en sterk dat ik dit wel mooi moet vinden.
Oké, hier heb ik met een hele grote grijns naar gekeken, dit is ZO LEUK! 12 ontzettend leuke broers en zussen die een moderne versie ten beste geven van My favorite things. En het kleinste meisje is echt té schattig voor woorden *smelt*
Ook heel mooi: deel één van de documentaire over 50 jaar Sound of Music. Julie Andrews is teruggegaan naar filmlocaties en er komen heel interessante dingen boven, superleuk!
En oooooh, hier kan ik eindeloos naar kijken. Had hier zo graag bij willen zijn om mee te doen haha!