The Illusionist (2006)

In de tijd van de geestelijk labiele Oostenrijkse kroonprins Rudolf is het cultureel welvarende Wenen in de ban van een goochelaar met ongekende krachten: een man met een aura van onafhankelijkheid en authenticiteit die zich Eisenheim de Illusionist noemt. Iedereen verwondert zich over zijn grenzeloos lijkende vermogens, iedereen bewondert en benijdt hem. Maar het leven als illusionist is verrassend gevaarlijk wanneer de autoriteiten gaan vermoeden dat de magie gebaseerd is op oplichterij en ketterse praktijken..Het enige redmiddel dat dan nog over is? Een verdraaid goede verdwijntruc.

Titel: The Illusionist
Jaar: 2008
Genre: kostuumdrama, fantasy
Cast: Edward Norton, Jessica Biel, Aauron Taylor-Johnson, Paul Giametti, Rufus Sawell e.a.
Regie: Neil Burger
Tagline: Nothing is what it seems.
Beoordeling: 4,5/5

Liefde en magie
Al sinds hij een jongen was uit een arm gezin, weet Eisenheim (Norton) dat hij bijzondere gaven heeft. Zijn adolescente ik (Taylor-Johnson) wordt al snel hevig verliefd op de rijke, jonge hertogin Sophie, maar vanwege het grote verschil in stand mogen ze niet bij elkaar zijn. Jaren en jaren later, wanneer Eisenheim een zeer succesvol magister is en met zijn kunsten volle zalen trekt in Wenen, komt hij haar plotseling weer tegen… de mooie Sophie (Biel), aan de arm van niemand minder dan de kroonprins Leopold (Sawell). Oude herinneringen en gevoelens komen weer boven en tussen de optredens door volgt een intense periode van stiekem afspreken en gestolen kussen. Maar zoals bij iedere verboden liefde begeven ze zich op glad ijs en een tragedie zal snel een eind maken aan Eisenheims carrière. Politie-inspecteur Uhl (Giametti) wordt door de kroonprins ingehuurd om hem op de voet te volgen en, zo wil de prins, hem uiteindelijk te ontmaskeren wegens oplichterij en duivelse praktijken. Maar een goochelaar is pas een goochelaar wanneer hij een aantal ondoorgrondelijke trucs achter de hand heeft.

Meeslepende intriges
Ik wist al meteen dat ik deze film wilde zien toen ik las dat het over een goochelaar ging in het Wenen van de negentiende eeuw. Er speelde een aantrekkelijke acteur in én een actrice uit één van mijn favoriete series van vroeger (7th Heaven), dus vol verwachting ging ik kijken. En daar heb ik geen spijt van gekregen. Ik kan werkelijk niet anders zeggen dan dat ik dit een prachtige film vind! Het verhaal is erg origineel en interessant, door de verbinding van een illusionist met het persoonlijke leven van een kroonprins. Het is ontzettend mooi gefilmd, en nu heb ik niet veel verstand van het gebruik van licht en camerawerk, maar ik vond het in deze film erg fijn kijken. De cast levert een uitstekende prestatie: van alle hoofdrolspelers zijn Norton en Sawell het beste. Jessica Biel doet het goed, maar haar personage is meer een pion in het spel van de rest, het heeft niet echt diepgang. De magie van Eisenheim is heel geloofwaardig en erg mooi gemaakt, helemaal niet erg CGI-achtig. En dan is er nog de plot… wow. Toen ik begon met kijken, dacht ik dat het gewoon een liefdesverhaal zou zijn met een illusionist in de hoofdrol, maar naar het einde toe bleek het om veel meer te gaan. Werkelijk alles wat je ziet, elk detail en elke uitspraak, is belangrijk voor de ontknoping. Die ontknoping kun je, als je heel goed opgelet hebt, aan zien komen: voor mij gold dat niet, ik wist wel dat er iets niet klopte maar ik had geen idee hoe de vork nou precies in de steel moest zitten. Daar kom je op het eind allemaal achter, en dan laten de makers je ook nog min of meer zitten met een grote onbeantwoorde vraag… want tja, nothing is what it seems. Ik geef de film een vierenhalf in plaats van een volle vijf omdat deze plot voor mij iets duidelijker opgehelderd had mogen worden aan het eind. Desniettemin is het een heerlijke film om naar te kijken, visueel erg mooi, goed geacteerd en een mooi verhaal. Zeker een topper!