Er bestaat een ziekte, progreria geheten, waardoor je als kind al heel snel het lichaam van een oud persoon krijgt en dus niet oud kunt worden. Alsof je lichaam achterstevoren veroudert of verouderd is, heel apart. Maar dat is niet de ziekte die Benjamin Button heeft: nee, hij is een jongen die geboren werd als een verschrompeld oud mannetje en geestelijk wel ouder, maar lichamelijk alleen maar jonger wordt. Bizar? Nogal. Geloofwaardig? Misschien niet echt. Intrigerend? Absoluut.
Titel: The Curious Case of Benjamin Button
Jaar: 2008
Genre: fantasy
Cast: Brad Pitt, Cate Blanchett, Julia Ormond, Taraji P. Hanson, Tilda Swinton e.a.
Regie: David Fincher
Tagline: Time is passing, even backwards.
Beoordeling: 4,5/5
Niet ouder, maar jonger worden
In het New Orleans van de jaren na WO I wordt in een relatief rijk gezin een baby geboren. De moeder overlijdt in het kraambed en de vader kan zijn zoon, die er afstotelijk uitziet, niet aanzien en laat hem achter op de trap van een bejaardentehuis dat door een hecht zwart echtpaar gerund wordt. Tegen alle verwachtingen in blijft de baby leven en groeit op – maar hij heeft het uiterlijk van een oude man en kan niet lopen. Pas wanneer zijn tienerjaren intreden, veranderen er dingen: zijn lichaam wordt langzamerhand steeds jonger, kwieker en gezonder. Als kind al wordt hij verliefd op de mooie Daisy en wanneer ze allebei volwassen zijn – en er ook zo uitzien, de knappe Brad Pitt mag er zeker zijn – kunnen ze bij elkaar zijn. Maar voor hoe lang?
Magisch liefdesverhaal
Deze film is gebaseerd op het korte verhaal van F. Scott Fitzegerald en je moet wel echt een dosis fantasie hebben om erdoor meegesleept te worden. Het concept alleen al is erg origineel bedacht, maar het idee van een ziekte waarbij je lichaam achterstevoren veroudert, had wat duidelijker uitgewerkt mogen worden. Daar staat tegenover dat de film wel ontzettend mooi gemaakt is: er is een heerlijk authentieke sfeer van de jaren twintig, prachtige shots die de omgeving geloofwaardig maken, romantische dialogen waar levensgenieters ten volle van zullen genieten en een heel scala aan excentrieke personages die elk hun eigen verhaal en hun eigen band hebben met Benjamin. De verhaallijn is enigszins voorspelbaar, maar dat is geen groot struikelblok. Vervelender echter is het acteerwerk van vrouwelijke hoofdrolspeler Cate Blanchett: haar performance lijkt niet bij het personage te passen en ik had zelf het gevoel dat een actrice à la Nicole Kidman beter geweest zou zijn. Brad Pitt doet het daarentegen goed, maar wel wat oppervlakkig. De meeste magie in deze film komt voort uit de manier van filmen en het verhaal. Zeker een fijne film om van te genieten op een regenachtige avond!
Ik geef je helemaal gelijk in je commentaar op de film – al had ik dan wel geen problemen met de actrice.
Ik vond het een mooie film, maar persoonlijk vond ik hem ook ietsje te lang.
Die film moet ik nog steeds een keertje kijken…
Ik heb de film een tijdje terug gezien en ik kan me aardig vinden in je recensie. Ik vind alleen dat Cate Blanchett en Brad Pitt allebei heel erg rustig zijn, en dat dat de film bij vlagen wat langdradig maakte. Liever had ik een actrice met wat meer pit gezien in de rol van Daisy.