Meneer Benla komt vlak voor me staan en tikt met zijn gerimpelde vinger op het puntje van mijn neus. Er laait een klein vlammetje op …
De executie – Danielle Bakhuis: traumatiserend goed

waar mijn hart vol van is, stroomt mijn toetsenbord van over
Meneer Benla komt vlak voor me staan en tikt met zijn gerimpelde vinger op het puntje van mijn neus. Er laait een klein vlammetje op …
Ik vind het best prettig om naar dat donker te kijken, ook al doet het me denken aan dat andere donker. Het donker in de …
De waarde van iemands leven valt niet te bepalen aan de hand van hoeveel verleden hij er al op heeft zitten of hoeveel toekomst hij …
Ik ben niet dik, niet dun, niet lang, niet klein. Ik heb geen knalrood haar, draag geen opvallende kleding en praat niet keihard. Ik ben …
Het is apart wat je meeneemt in je hoofd, wat je onthoudt, wanneer alles ophoudt. Ik zie nog steeds de lambrisering tegen de muren van …
‘Sorry,’ zei ik, en ik bereidde me voor op de reactie die onvermijdelijk zou volgen. Toen mijn Selectie begon, had ik me voorgesteld dat die …
Ik kan mijn adem geen zeven minuten inhouden, zelfs niet één minuut. Ooit heb ik eens geprobeerd om de vijftienhonderd meter in zeven minuten te …
Ik was hier pas twee weken en kampte al voor de vierde keer met zware hoofdpijn. Hoe moest ik dat ooit uitleggen aan de prins? …
Ik ijsbeerde door mijn kamer en probeerde de spanning in mijn lichaam kwijt te raken. Toen de Selectie nog in een ver verschiet lag, had …
Deze keer waren we in de Grote Zaal voor de zoveelste etiquetteles toen de bakstenen door het raam vlogen. Elise wierp zich onmiddellijk op de …