Stuk van jou – Sophie Jackson

Het haastige geluid van hun voeten op de stoep hield gelijke tred met het panische kloppen van haar hart. Haar vaders grip op haar hand voelde bijna pijnlijk. Het kostte haar korte, negenjarige benen moeite om zijn stappen bij te houden, waardoor ze bijna struikelde, maar ze rende om hem niet kwijt te raken. Hij had een strakgespannen kaak die ze nog nooit eerder had gezien, en zijn ogen, normaal zo helder en zorgeloos, waren nu net zo donker en woest als de lucht boven hen. Ze voelde de dwaze drang om in huilen uit te barsten. Een geluid  achter hen zorgde ervoor dat ze achteromkeken. Vanuit een steeg kwamen vijf mannen met capuchons tevoorschijn die, hoewel ze naar beneden keken, hetzelfde snelle tempo als haar vader haalden. Ze kwamen als wilde beesten achter hen aan.

Eerste indruk

Toen uitgeverij Zomer & Keuning op Facebook aankondigde dat ze op zoek waren naar bloggers die een leesexemplaar van Stuk van jou van Sophie Jackson wilden recenseren, heb ik meteen gemaild. Ik wilde toch al graag het New Adult-genre proberen en het verhaal, over een docente in de gevangenis, sprak me ontzettend aan omdat ik zelf ook een passie voor het onderwijs heb. Binnen de kortste keren lag het boek op mijn deurmat en kon ik erin beginnen. Laat ik zeggen dat ik hoge verwachtingen had van dit boek, en die verwachtingen zijn deels wel én deels niet waargemaakt.

Waar het over gaat

Jaren na de gewelddadige moord op haar vader werkt de nu vijfentwintigjarige Kat in het onderwijs. Het lesgeven maakt haar gelukkig, maar toch mist er iets: als negenjarig meisje beloofde ze dat ze, net als hij als senator deed, later iets terug zou doen voor de maatschappij, een verschil zou maken. En dus heeft Kat een baan aangenomen als lerares Engelse literatuur in de Arthur Kill-gevangenis, tot groot ongenoegen van de mensen in haar omgeving en in het bijzonder haar moeder.

Wesley Carter is één van Kats leerlingen: hij zit in de gevangenis voor verscheidene delicten, komt uit een rauw milieu en beschouwt zijn criminele leven meer als identiteit dan als een keuze. Wes moet Kats lessen gaan volgen om zijn voorwaardelijke vrijlating te bespoedigen, maar algauw blijkt dat een klassikale situatie niets voor hem is en dus gaat Kat hem privéles geven. Hoewel ze in het begin enorm aan elkaar moeten wennen, verrassen ze elkaar ook… en dan slaat de vonk over. Maar of dat nou zo’n goed idee is…

Wat ik ervan vond

Stuk van jou opent met een korte proloog waarin de hartverscheurende gebeurtenissen uit Katherine Lanes verleden aan het licht komen. Deze eerste bladzijden zijn meteen beklemmend en emotioneel, en ook in de hoofdstukken die direct daarna komen is de toon meteen gezet. Je wordt meegezogen in de wereld van de gevangenis, de wereld van mensen die vreselijke dingen kunnen doen maar nog wel steeds mensen zijn. Tegelijkertijd zijn er mensen die voor altijd beïnvloed én beschadigd zijn, juist door dat wereldje, en dat is in het hele boek ontzettend goed voelbaar.

Na de eerste twee hoofdstukken was ik verknocht aan het verhaal, en dat komt door de twee hoofdpersonen. Ik heb enorme bewondering voor de manier waarop Wes en Kat tot leven komen: ze zitten ontzettend complex in elkaar en zijn ijzersterk doordat ze heel erg gedreven zijn en dat is de eerste dosis diepgang die Jackson aan het verhaal geeft: zelden heb ik personages meegemaakt met zulke sterke en bijzonder indrukwekkende drijfveren en persoonlijkheden. Ook in de rest van het verhaal zijn ze onwijs dynamisch: ze ontwikkelen zich door alles wat er gebeurt, door elkaar en door hun relatie. Op zeker moment zijn het compleet andere mensen en dat maakt de ontwikkeling zo intens: je voelt gewoon waar ze allemaal mee worstelen en wat dat met ze doet, en dat is erg knap beschreven.

De schrijfstijl van Sophie Jackson vond ik niet heel erg bijzonder: ze gebruikt eenvoudig taalgebruik, de zinnen hadden hier en daar wel wat mooier gekund en soms kabbelt het verhaal maar een beetje voort zonder dat er iets gebeurt, waardoor ik soms een beetje afdwaalde tijdens het lezen. Daar staat tegenover dat het boek vooral in de eerste helft enorm fijn weg leest: je zit er echt helemaal in en het komt met zoveel intensiteit tot leven dat ik echt niet wilde stoppen met lezen. In de tweede helft is het wat saaier, doordat het een beetje uitgerekt lijkt te worden: de focus ligt dan ergens anders en dat is even wennen. Tegelijkertijd is het ook bijzonder boeiend om te zien hoe de relatie tussen Kat en Wes zich ontwikkelt en hen helemaal meesleept. Deze relatie vond ik trouwens heel erg mooi, maar hier en daar wel een beetje overdreven. Wat ik jammer vond, was dat de seksuele aantrekkingskracht erg overheerste terwijl ik juist de scènes waarin ze elkaar qua persoonlijkheid en verleden leerden kennen het mooist vond.

Dat de focus wordt verlegd naar de relatie tussen Kat en Wes vind ik jammer omdat ik in de eerste helft juist heel erg genoot van de gebeurtenissen rondom Kat als docent en haar lessen, en van de privélessen met Carter. In de eerste helft is dat allemaal heel sfeervol, net als het gevangenisleventje, maar daarna verdwijnt het en dat vind ik echt een gemiste kans. Daardoor is het ook niet echt te vergelijken met Orange Is The New Black, behalve dan dus in het eerste gedeelte.

Maar dan… het verhaal. Ik ga met de deur in huis vallen: het verhaal van Stuk van jou heeft mij stukgemaakt. Omvergeblazen. Geïmponeerd. Want het is gewoon een heel goed verhaal: het is redelijk voorspelbaar, maar dat is helemaal niet erg want de diepgang die erin zit is echt heel erg goed. Het verhaal over hoe je beschadigd raakt door iets zoals wat Kat heeft meegemaakt, over hoe makkelijk het is om in het criminele circuit terecht te komen, over wie je bent als mens buiten wat je hebt gedaan, over iets betekenen voor de maatschappij, over tweede kansen en in hoeverre mensen die willen geven en over wat het betekent om met elkaar verbonden te zijn zit echt heel goed in elkaar en al die thema’s komen op een heel mooi rauwe manier naar voren, waardoor je er echt door aan het denken wordt gezet. Daar komt nog bij dat ik het onwijs leuk vond hoe er over literatuur wordt gepraat in het boek en hoe dat echt een doel dient, en de titelbetekenis (de originele titel) heeft zoveel te maken met het verhaal dat ik echt bewondering heb voor hoe Jackson al deze details heeft uitgewerkt. Het zorgt ervoor dat het hele verhaal een doel dient, dat ik er echt in geloofde en nou ja, het is gewoon prachtig.

Een laatste kritiekpunt dat ik nog heb, heeft te maken met de minder belangrijke personages. In het boek zijn meerdere verhaallijnen aan de gang die horen bij deze personages, en ook die verhaallijnen zijn erg boeiend en diepgaand, vooral wat de moeder van Kat en haar kijk op Carter betreft. De personages haalden me echter bijna allemaal het bloed onder de nagels vandaan… echt, ik wilde op zó veel momenten tegen Kats moeder tekeer gaan en haar een klap verkopen. Pas op het einde worden deze verhaallijnen en personages – petje af trouwens ook voor de smooth wisseling in perspectief steeds en hoe op sommige momenten twee perspectieven tegelijk worden gebruikt –   interessanter en dan is het eigenlijk een beetje te laat. Tegelijkertijd zijn er andere personages, zoals Riley, waar ik graag méér over had willen weten. Ach… er komen nog twee boeken. Goed excuus om die ook te gaan lezen!

Conclusie

Stuk van jou is een aangrijpende New Adult-roman die vooral zo sterk is door de personages en de diepgang in de verhaallijn. Het mist soms een beetje sfeer en niet alles is even interessant, maar een goed boek is het zeker.

Titel: Stuk van jou (A Pound of Flesh)
Auteur: Sophie Jackson
Serie: A Pound of Flesh #1
Uitgeverij: Zomer & Keuning
Aantal bladzijden: 368
Verschenen: november 2015
Genre: New Adult roman
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |

Uitgeverij Zomer & Keuing, bedankt voor het recensie-exemplaar!