Studie-update | Ik ga afstuderen!

Poeh, wat een rollercoaster zijn de afgelopen maanden geweest! Ik kwam erachter dat mijn beperkingen een te groot probleem vormen bij het lesgeven, ik stopte met mijn stage, ik moest op zoek naar nieuwe mogelijkheden en andere opties… ik overwoog een studie Pedagogiek, een studie Nederlands, een master Educational Needs of Leren & Innoveren, een thuisstudie, een baan als klassenassistent…  kortom: ik kwam erachter dat ik op zoek wilde naar een vorm van lesgeven die wél bij mij past, naar de docent die ik wél kan zijn. Want lesgeven en docent zijn, dat is gewoon absoluut wat ik wil. En precies op het allerbeste moment kwam het allerbeste nieuws. Precies wanneer je er klaar voor bent, komt alles op zijn pootjes terecht. Want wat blijkt? Ik kan tóch afstuderen! Tenminste… voor een groot deel. Een héél groot deel.

Ik heb een nieuwe stage!

Ja! Een nieuwe stage! Het is eigenlijk heel gek, ik vind het zelf ook nog een beetje onwerkelijk. Nee, het is geen stage waarbij ik naar een school ga en in een lokaal lessen verzorg en leerlingen help. Het is ook geen stage waarmee ik een lesbevoegdheid kan halen: mijn beperkingen belemmeren me gewoon te zeer bij de docentencompetenties, dus een volledig diploma mét stagepunten lukt niet. MAAR via de Hogeschool ben ik wél terecht gekomen bij een andere stageplaats, namelijk in het afstandsonderwijs. Dat houdt in dat ik leerlingen begeleid die in het buitenland wonen en toch aan hun Nederlands willen werken. Dat doen ze digitaal: zij leveren via een elektronische omgeving hun werk in, ik kijk het na en geef feedback zodat ze verder kunnen. Daarnaast ga ik op den duur waarschijnlijk ook het lesmateriaal in elkaar helpen zetten. En allemaal lekker vanuit huis!

Perfect voor mij

Het is natuurlijk anders en even wennen, maar ik vind het superleuk! Ik heb vanaf het begin al gezegd dat ik het geweldig vind om leerlingen één op één te helpen bij hun leerproces en dat ik er ontzettend van geniet om hen echt verder te helpen, en dat stukje leerlingbegeleiding is precies wat ik nu kan doen. Ik merk dat ik het superleuk vind om de leerlingen feedback te geven, maar ze ook kritisch naar hun werk te laten kijken en ik leer heel veel over hoe ik het beste hun leerproces kan sturen en begeleiden. Het past keigoed bij mij en bij wat ik goed kan, maar het geeft me ook weer een doel, een manier om echt actief bezig te zijn met mijn passie voor onderwijs en die te blijven ontwikkelen. Mede hierdoor kan ik écht ontdekken waar mijn kracht ligt en dat voelt heel erg goed.

En ik kan afstuderen!

Maar hoe zit het dan met de opleiding? Goed: zoals mijn stagebegeleider zei, we kunnen geen lesbevoegdheid en dus ook geen volledig diploma tevoorschijn toveren. Dat is jammer, maar ook heel erg begrijpelijk – en dat is een pil die ik inmiddels heb doorgeslikt, hoe bitter ook. Maar dankzij deze stage kan ik wél een groot deel van de opleiding afmaken! Nog belangrijker: ik kan na de zomer het afstudeertraject in! Ik kan een minor Passend Onderwijs & Leerlingenzorg gaan doen – die onder andere gaat over remedial teaching! – en ik kan mijn afstudeerscriptie gaan schrijven! Ik stuiter gewoon nog helemaal als ik het zo beschrijf, ik ben er zo intens blij mee: het betekent namelijk dat ik de opleiding alsnog fatsoenlijk kan afronden, kan laten zien wat ik allemaal wél kan en waar ik goed in ben. Kortom: ik laat mijn beperkingen me er niet van weerhouden om af te studeren!

Getuigschrift

Ik zei na het stoppen met mijn stage al meteen dat ik zoveel mogelijk van de opleiding wilde afmaken zodat ik een zo compleet mogelijke cijferlijst zou kunnen krijgen. Het lijkt erop dat dat gaat lukken: afgezien van de stage-assessments kan ik namelijk gewoon alles halen! Ik kan voor een nagenoeg complete cijferlijst gaan, oftewel een getuigschrift: geen diploma, maar wel een bewijs van al mijn sterke punten en successen op de opleiding. Een document waarmee ik kan bewijzen wat ik wél waard ben als docent, en dan is het aan de potentiële werkgevers om te beslissen of ze me willen aannemen of niet. Dat voelt zó goed! Het betekent dat er nog wat meer deuren opengaan, dat ik misschien zelfs wel als docent-buddy of docentondersteuner aan de slag zou kunnen. Het betekent in ieder geval dat ik kan afstuderen.

Hoe nu verder?

Volgend jaar wordt dus een druk en spannend jaar! Ik ga het gehele jaar aan mijn afstuderen werken, stagelopen, vakken afronden en een minor volgen. Ik ben ontzettend blij dat ze me op de Hogeschool al deze mogelijkheden bieden en me zo goed ondersteunen en meedenken en ik ben gewoon sowieso heel blij dat het allemaal zo is gelopen, dat het zo op zijn pootjes terecht komt. Op dit moment ben ik druk bezig met het afronden van dossieropdrachten zodat ik weer helemaal klaar ben voor het vierde blok, met vakken omtrent debatteren, onderwijsethiek en leerproblemen. Daarnaast ben ik me druk aan het voorbereiden op de kennisbasistoets die ik in blok 4 ga doen: een pittig meerkeuzetentamen over allerlei aspecten van het lesgeven en het schoolvak Nederlands. Haal ik ‘m niet, dan heb ik volgend jaar nog twee kansen – haal ik ‘m wel, dan is dat weer een afgesloten onderdeeltje!

Frisse moed

Is een getuigschrift dus het nieuwe diploma? Ja, voor mij wel! Dit alles is eigenlijk the next best thing en ik voel me hier heel fijn bij. Natuurlijk weet ik dat het oké zou zijn geweest als ik níet had kunnen afstuderen zoals dat nu kan, natuurlijk weet ik dat een diploma ook niet alles is, maar ik vind het wel heel erg prettig dat het nu wel kan. Dat ik kan laten zien wat ik allemaal geleerd heb en dat de lerarenopleiding niet voor niets is geweest, dat die opleiding ertoe heeft bijgedragen dat ik ben wie ik ben en dat ik mijn onderwijsliefde heb ontdekt. Ik kan nu weer alles uit die opleiding halen wat erin zit, en dat is wat ik al die tijd graag wilde. Ik heb weer frisse moed, ik heb weer vertrouwen, ik weet weer dat het goed zit en dat het goed komt.

Heb jij het ook wel eens, dat alles gewoon op zijn pootjes terecht komt?