Vivian 
Bron
Ik weet nog dat ik vorige zomer al onwijs nerveus was voor het begin van het nieuwe schooljaar, het schooljaar dat mijn eerste jaar op het hbo zou zijn. Alles nieuw, alles spannend, alles onwennig… achteraf is dat gelukkig allemaal heel goed gegaan en heb ik er helemaal mijn plek gevonden. Maar ook nu is het best wel weer spannend. Over een maand is het nieuwe schooljaar, mijn tweede jaar (of eigenlijk half eerste en half tweede jaar) begonnen. Op zich is dat niet zo spannend omdat ik nu weet wat ik kan verwachten en omdat ik weer met dezelfde mensen en riedeltjes te maken zal krijgen. Maar er is wel één ding dat helemaal nieuw en spannend zal zijn: mijn stage.
Het klinkt misschien wel een beetje raar, maar ik heb nog nooit stage gelopen. Op de middelbare school werd er besloten dat ik dat niet zou doen omdat het veel te vermoeiend zou zijn en dat vond ik destijds wel prima. Op het hbo wist ik dat ik er niet onderuit zou komen en ook dat vond ik wel oké: ik kon namelijk al vrij snel regelen dat ik op mijn oude middelbare school terecht zou komen. Daar kennen ze me immers, daar zijn voorzieningen en zijn de leerlingen ook begripvol. Sowieso past dit het beste bij hoe ik mezelf zie aan het eind van mijn studie: dan wil ik het speciaal onderwijs in, dus dit is daarop de beste voorbereiding. Maar die eerstejaarsstage (want uiteraard loop je elk jaar stage) werd nog uitgesteld. Eerst maar eens kijken hoe het zou bevallen, dachten we, dan doen we die stage volgend jaar wel. Best wel fijn, want zo hoefde ik me er echt geen zorgen om te maken. Zo kon ik me helemaal richten op de vakken en het zoeken naar een manier om het goed vol te houden. Dat is gelukt.
Maar ja, nu moet die stage er toch echt komen. 8 september is mijn eerste stagedag en daarna heb ik acht weken lang elke maandag en woensdag stage. Dat is in ieder geval de eerstejaarsstage, maar als het uitkomt doe ik ook meteen de tweedejaarsstage erbij zodat ik daar niet op achter kom te lopen. En dat is best wel spannend. Want ja… dan moet ik echt gaan lesgeven. En ik vind dat eng. Maar wel heel leuk. Denk ik.
Bron
Het is een stage waarbij je ongeveer twee weken observeert en dan zes weken assisterende taken uitvoert,w waaronder dus lesgeven, maar ook bijvoorbeeld een leerling helpen met huiswerk of een toets nakijken, zulke dingen. Ik ben heel erg blij dat ik in het afgelopen jaar heb ontdekt dat het onderwijs echt de kant is die ik op wil: voorheen wist ik dat absoluut niet en had ik dat ook helemaal niet achter mezelf gezocht, maar dankzij dat besef ben ik wel zoveel lekkerder in mijn vel gekomen en daarom kan ik ook veel positiever naar mijn stage kijken. Ik vind het wel heel eng omdat ik toch altijd weer tegen gehoorproblemen aanloop en omdat ik helemaal niet weet of ik wel echt tot zo’n groep kan doordringen, maar ik heb er wel echt zin in om het te proberen, om er gewoon honderd procent voor te gaan en alles te geven wat ik heb. Het is natuurlijk (nog) maar een stage, dus het is niet zo dat ik al veel dingen kan gaan veranderen, maar ik zou toch wel heel graag willen proberen om iets voor elkaar te krijgen in die periode.
Ik zou er sowieso voor willen zorgen dat ik een band kan krijgen met de leerlingen die ik gedurende acht weken vaak ga zien én aan wie ik ga lesgeven, maar ik vind het vooral heel belangrijk dat ze aan mij zullen kunnen zien dat het heel goed mogelijk is om ondanks hun beperkingen toch heel ver te komen in de trant van studie en werk. Ik heb verder echt nog niet zoveel concrete plannen, ook omdat ik denk dat het nog heel erg aftasten wordt wat er wel en niet goed gaat gaan. Maar ik zou wel sowieso willen proberen om de leerlingen meer liefde voor boeken en literatuur bij te brengen én om ze te laten weten hoe belangrijk het is om het Nederlands goed onder de knie te hebben. Maar ook individuele begeleiding lijkt me onwijs belangrijk: ik wil ervoor zorgen dat ze stuk voor stuk gezien worden en dat ze geholpen worden waar nodig, zodat ze ook het zelfvertrouwen krijgen dat nodig is om te zorgen dat ze alles uit hun schooltijd kunnen halen wat erin zit. En verder… heb ik eigenlijk nog geen idee. Wil ik er vooral van gaan genieten!
Veel succes, Vivian! Ik vond de stageperiodes net het meest stresserende van de opleiding. Al is het systeem in België blijkbaar wat anders. Wij hebben stageperiodes van 2 tot 5 weken waarin we dagelijks een aantal uren lesgeven. Ik ben dus blij dat ik sinds juni definitief af ben van stages. 😉
Ik begin binnenkort aan mijn derdejaarsstage (voordeel van verkort traject), alleen moet ik nog een school vinden. Oeps. 🙂 Maar ik heb andere uren die ik moet draaien tov een voltijdsstudie. Wel weet ik dat ik leerlingbegeleiding het allerleukst vind.. Al vind ik voor de klas staan ook geen probleem. Hartstikke leuk juist! Aan het begin vond ik het mega eng, maar omdat mijn bijbaantje aansluit op mijn opleiding zie ik het alleen maar als mooie leermomenten.
Succes! Ik vond stage in het begin ook vrij eng, maar ik kijk er nu zelfs naar uit! (Al heb ik nog geen stage, ik moet volgende week op zoek.)
Bij mijn opleiding loop je een half jaar lang een bepaald aantal dagen stage. Ik ga dit jaar mijn tweedejaarsstage overdoen, en ik ben bloednerveus omdat het vorig jaar allemaal is misgelopen. Het is nu ook voor het eerst dat ik geen verwachtingen heb van een stage. Ik hoop voor je dat het goed gaat, want ik vind het onderwijs wel onwijs leuk – en wat dat betreft kunnen we elkaar de hand schudden, want dat had ik ook nooit van mezelf gedacht!
Succes met je stage, you can do it! 😀 Goed geregeld dat je op je oude school terecht kon voor je stage.
Wel gaaf inderdaad dat je niet alleen ‘gewoon’ stage loopt, maar je leerlingen tegelijkertijd iets heel moois en waardevols meegeeft door er alleen al te zijn.
Vooral genieten, dat vind ik mooi. Voor mij wordt het een hel wanneer ik een stage heb.