Stop met jezelf vergelijken: niemand is altijd gelukkig

Bron beeld: Unsplash | Frnkie K

Het is een veelbesproken thema momenteel: transparantie op blogs en hoeveel van je negativiteit je zou moeten laten zien. Tegenwoordig vinden we het belangrijk om zo gelukkig mogelijk te zijn, om veel te lachen, om vooral te laten weten dat het goed met ons gaat, dat we niets te klagen hebben en dat je vooral positief in het leven staat. Super natuurlijk, maar ook die negativiteit is er. Ook de problemen en de zorgen zijn er, en die mogen er ook gewoon zijn. Sommige bloggers maken een statement door precies dat soort ”negativiteit is oké”-stukjes te schrijven. En dat is heel goed en draagt zeker bij aan de transparantie, maar ik heb de laatste tijd wel iets opgemerkt bij mijzelf, een soort vervelend effect van blogs over positiviteit en geluk. Je wordt er jaloers van. En het werkt zelfvergelijking in de hand.

Positieve bloggers

Als ik in mijn Bloglovin-feed kijk, zie ik vooral heel veel positieve blogs, over genieten van het leven en gelukkig zijn, over life improvement en productiviteit. Dat soort blogs vind ik enorm leuk om te volgen, omdat ze me motiveren en inspireren om mijn eigen positieve lifestyle nog verder te ontwikkelen en voort te zetten. Maar die positieve bloggers – en het zijn er best wel veel – met hun treffende woorden, mooie foto’s, cleane lay-outs en mooie wijsheden brengen een naar soort iets met zich mee: ik noem het de alles is positiever op andermans blog-hypothese. Het is alsof je door je social media feed scrolt en foto na foto ziet van romantische relaties, geweldige vriendschappen, tof werk, ijzersterke skills, mooie spullen, een strak lichaam en weet ik het allemaal. Maar in plaats van op social media zie je het op blogs en in plaats van al die dingen gaat het vooral om persoonlijkheid en geluk.

Op andermans blog

Het is een mix tussen jaloezie en jezelf met anderen vergelijken, wat ik hier beschrijf. Productiviteitsblogs bijvoorbeeld zorgen ervoor dat ik ook heel graag georganiseerd en gestructureerd en super-efficiënt wil werken en het jammer vind dat me dat niet altijd lukt. Mindstyleblogs staan vol inspirerende inzichten die de indruk wekken dat de blogger in kwestie alles perfect op een rij heeft en een leven leidt zonder tijdverspilling, vol van geluk en tevredenheid. Lifestyleblogs doen mij vermoeden dat de blogger in kwestie een superleuk en interessant leven heeft waarin geen dag saai is. En bloggers die chronisch ziek zijn en toch een baan hebben of een studie doen, wekken de indruk dat ze zich gewoon keihard door hun ziekte heen bikkelen zodat ze hun dromen kunnen waarmaken en dat dat ook gewoon supergoed lukt. Zelfs met boekenblogs heb ik het: ooh die heeft echt superveel tijd om te lezen, die leest echt geweldige boeken die schrijft echt hele prikkelende recensies. En we kennen allemaal wel de DIY-blogs vol prachtige planners, krankzinnig goede kunstwerkjes en geweldig leuke lunchboxen, toch? Verzuchten we niet allemaal constant dat we dat zelf ook zo graag zouden willen kunnen?

Waar niet over geblogd wordt

Het grappige is dat de bloggers achter deze websites zichzelf vaak helemaal niet zo inspirerend of geweldig vinden, dat ze hoogstwaarschijnlijk zeggen dat ze gewoon hun best doen, dat ze het gewoon op hun manier doen. En hoe langer en nauwkeuriger je erover nadenkt, hoe meer je de eigenlijke belachelijkheid ontdekt van die gedachten over kon ik dat maar en was ik dat maar. Want het is net als met de foto’s op social media. Aan goede Instagramfoto’s gaan misschien wel uren vooraf, sommige spullen zijn geleend, niemand ziet de relatieproblemen of de ruzies tussen vrienden, niemand ziet de uren die jij doorbrengt in de sportschool om dat strakke lijf te krijgen. En zo is het ook met blogs,, precies zo. De tofste productiviteitsbloggers hebben last van off-days waarop er niets uit hun handen komt. De meest diepzinnige mindstylebloggers hebben ook wel eens dagen en momenten waarop ze het allemaal even niet meer weten. Lifestylebloggers hebben ook niet altijd zin in die reviews en events en alles. Chronisch zieke bloggers hebben vaak ook meer slechte dan goede dagen. En voor alle bloggers geldt dat ze fouten maken, dat ze echt moeten werken voor hun inzichten en wijsheden, dat alles is voortgekomen uit vallen en opstaan, uit puzzelen en proberen. Niemand is perfect. Ook bloggers niet.

Transparantie

En juist daarom is transparantie – echte, pure transparantie – ook zo belangrijk. Niet alleen blogposts over hoe oké negativiteit wel niet is, maar ook blogposts over die negativiteit an sich. Over je slechte dagen, je struggles en fouten, je blunders en twijfels, je zorgen en stressfactoren, je onzekerheden en frustraties. Want dat zijn allemaal dingen die ons menselijk maken, die ervoor zorgen dat we ons in elkaar kunnen verplaatsen en herkennen. Niemand is altijd happy, dat kan gewoon niet. Er zijn altijd dagen dat het minder gaat, dat je favoriete bloggers zichzelf net zo in de weg zitten als jij vaak doet, dat ze het net zo zwaar hebben als jij en er net zo’n knoeiboel van maken als jij soms doet. En dat is waarom je moet stoppen met jezelf vergelijken met bloggers en überhaupt met andere mensen,  want ze zijn precies hetzelfde als jij. Precies hetzelfde.

Heb jij vaak de neiging om jezelf te vergelijken met anderen?