Reading ways | Slow reading vs. binge reading

Een leesdip: we kennen het allemaal wel. Je hebt een boek gelezen dat zwaar tegenviel of dat juist geweldig was en waardoor je bang bent dat elk volgend boek je zal teleurstellen. Je hebt het bizar druk waardoor je nauwelijks aan lezen toekomt, je hoofd staat heel ergens anders naar, je komt niet door een boek heen, je bent moe van het recensies schrijven… ik weet er alles van, want de afgelopen weken lukte het mij ook niet zo best om boeken te verslinden en mijn blog te doen bruisen. Ik had er de tijd en aandacht gewoon niet voor door alle drukte met school, mijn prioriteiten lagen elders en mijn vrije momenten besteedde ik liever door anderszins te ontspannen. En ik denk dat dat kwam door de manier waarop ik las: ik was te veel een slow-reader terwijl ik een binge-reader wilde zijn.

Jezelf het lezen gunnen

Ik weet nog dat Emmy vorig jaar een blog schreef waarin ze opbiechtte dat ze zichzelf het lezen soms niet gunt. Ik herkende mezelf daar toen al enorm in en nu is dat nog steeds zo. Op sommige momenten steekt dat gevoel enorm de kop op: ik vind het soms heerlijk om midden op de dag een uurtje of langer te gaan zitten lezen, maar echt rust heb ik dan nooit. Ik ben altijd bezig met gedachten als ‘’oh straks wil ik nog even bloggen’’ of ‘’in plaats van lezen zou ik ook een serie kunnen kijken of blogs kunnen bijlezen of een spelletje kunnen doen.’’ Het gebeurt eigenlijk alleen ’s avonds dat ik echt in alle rust met een boek op bed lig en me kan verliezen in een verhaal, en dan is het ineens alweer bedtijd. De meeste leeskilometers maak ik namelijk, normaal gesproken dan, buitenshuis.

Andere prioriteiten

En jezelf het lezen gunnen is ook een manier van lezen: als je af en toe echt in de leesmodus kunt komen en jezelf kunt toestaan om te genieten van een boek, is dat ontzettend fijn. Maar soms lukt dat niet, en dan zorgt het niet in de leesmodus kunnen komen weer voor frustratie. Zo was ik de afgelopen weken steeds te moe om in de bus van en naar school te lezen en thuis was ik zo druk met tentamens en opdrachten en stage dat ik de energie en concentratie gewoon niet kon opbrengen om te lezen. Ik vond het heel moeilijk om het lezen echt een deel van mijn dag te laten zijn en het mezelf te gunnen, want spontaan een poosje gaan lezen doe ik niet snel. Terwijl ik dat wel heerlijk vind.

Slow reading

En dat zette me aan het denken. Eigenlijk zijn er – grofweg – twee manieren waarop wij boekenwurmen kunnen lezen en die ook kunnen bepalen wat voor leeservaring we hebben. Aan de ene kant is er het slow reading. Volgens Mustreads en de Australische Slow Reading Group is dit eigenlijk het ‘’gewone’’ lezen: onder het genot van een kop thee je volledig concentreren op het heel kalmpjes en aandachtig lezen van een mooi boek, zonder afleiding van je computer of smartphone of andere bronnen. Ik beschouw slow reading vooral als lezen zonder jezelf druk op te leggen: zonder vast aantal hoofdstukken of bladzijden, zonder kloktijd, zonder bezig te zijn met een eventuele recensie. Zonder je druk te maken over hoe lang je over een boek doet en of je je reading challenge wel gaat halen. Puur lezen vanwege de magie van het lezen zelf.

Ontspanning

De afgelopen weken heb ik dit gedaan: het was niet zo dat ik tussen het studeren en verslagen maken door helemaal niet las. Ik las nog steeds veel op de vroege en late avond en daarbij focuste ik ook echt helemaal op het lezen. Ik las echt om erdoor te kunnen ontspannen, om de dag van me af te kunnen laten glijden, en zonder me druk te maken om recensies of binnen zoveel dagen een boek uit willen hebben. Ik concentreerde me gewoon volledig op het boek en het lezen als hobby, en dat was best wel fijn. Lezen op natuurlijke voorwaarden, zou je het kunnen noemen.

Binge reading

En dan is er aan de andere kant het binge reading: de literaire equivalent van bingewatching. Volgens Mustreads houdt dat vooral in dat je boekenseries in één keer en achter elkaar door uitleest, maar ik geef er een iets andere definitie aan. Binge reading betekent voor mij meer fanatiek lezen: een maandelijkse TBR, een reading challenge, dagelijkse leesdoelen, een boek binnen een bepaalde tijd uit willen hebben, meerdere boeken tegelijk lezen… het lezen is dan meer een soort sport, en binge reading is dan vooral een manier om je honger naar leesvoer te stillen.

Bevredigend

Ik ben een tijdje een echte binge-reader geweest: ik las standaard twee boeken tegelijk, rond de 50 tot 100 bladzijden per dag, twee tot drie boeken per week. En ik vond het heerlijk, want het is bevredigend: het is fijn om naar je leesmoment uit te kijken, het is fijn om tevreden te zijn als je een flink stuk bent opgeschoten, het is tof om twee totaal verschillende boeken tegelijk te lezen, het is heerlijk om het gevoel te hebben dat al die prachtige en lonkende boeken in je kast ook echt gelezen worden. En hoewel binge reading ook ontspannend is (want lezen is op beide manieren fijn), op zeker moment stapte ik min of meer over naar slow reading, want binge reading kan ook best vermoeiend zijn en als je de energie of concentratie niet kunt opbrengen, hou je het niet vol.

Binge of slow?

Beide manieren van lezen zijn oneindig fijn: slow reading zorgt ervoor dat je echt kunt ontspannen door een boek, dat je je helemaal kunt focussen op dat mooie verhaal, én dat je er lekker lang over kunt doen. Binge reading zorgt ook voor ontspanning, én voor die fantastische leesflow en leesrush. Ik merk zelf dat ik het slow reading op zeker moment zat ben: dan wil ik meer voortgang, meer uit het lezen halen, méér lezen in plaats van puur en alleen als ik wil ontspannen. En ook het binge reading ben ik soms zat, want dan is het té veeleisend. Maar gelukkig is en blijft lezen iets wat we allemaal op onze eigen manier mogen en kunnen doen. Ik ga in ieder geval de komende tijd weer lekker fanatiek sportlezen, want nu het vakantie is heb ik daar ook de ruimte voor én gun ik het mezelf meer.

Wat vind jij fijner: binge reading of slow reading?