Vivian Na de mysterieuze dood van zijn grootvader gaat Jacob naar een wel erg conservatief levend eiland om uit te zoeken wie zijn opa eigenlijk was. Dat hij daar ook zichzelf en zijn talenten zou ontdekken, hield hij niet voor mogelijk. Spanning, mysterie en fotografie komen samen.
Dit romandebuut van de Amerikaanse filmmaker en fotograaf Ransom Riggs heeft iets wat niet veel boeken hebben: het verhaal is doorspekt met en wordt verteld aan de hand van intrigerende zwart-witfoto’s van kinderen die nooit ofte nimmer lachen en ook nogal… bijzonder uitgedost zijn, op z’n zachtst gezegd. Door deze beeldverhalen en de griezelige gebeurtenissen die het verhaal voeden, is dit geen boek om te lezen voor je gaat slapen. En ook niet wanneer je snel bang bent.
Cairnholm Island
Jacob Portman is al vanaf zijn jeugd erg hecht met zijn grootvader van vaderskant, zelfs hechter dan opa Portman met zijn eigen zoon is. Als kind was Jacob altijd gefascineerd door zijn opa’s verhalen over het Welshe weeshuis voor bijzondere kinderen waar hij een deel van zijn jeugd doorbracht, en keek hij graag naar de foto’s van deze kinderen en hun mevrouw Peregrine. Maar net zoals kinderen op een gegeven moment niet meer in de Kerstman geloven, ging Jacob uiteindelijk ook beseffen dat deze verhalen wel fantasieën moesten zijn. Kinderen met bijzondere krachten bestaan immers niet.
Wanneer Jacob vijftien is, overlijdt opa Portman plotseling onder vreemde omstandigheden: Jacob is ervan overtuigd dat hij vermoord is door een monster. Door angstaanvallen, schuldgevoelens en dit geloof gaat hij in therapie, terwijl de laatste woorden van opa Portman hem maar blijven achtervolgen. Uiteindelijk geeft hij gehoor aan de persoonlijke queeste die zijn grootvader hem heeft gegeven en reist hij af naar het Welshe Cairnholm Island. Mevrouw Peregrine en haar kinderen blijken toch geen mythe te zijn, maar de tijd heeft wel haar sporen op hun achtergelaten. En er is nog iemand die bijzonder is: Jacob zelf.
Wil je meer lezen? Klik! Dit artikel is oorspronkelijk geschreven voor Nadelunch.com
Ik heb het boek een tijdje geleden geleend bij de bieb maar omdat ik er toen ik halverwege was nog steeds niet echt ‘in’ zat heb ik het niet uitgelezen. Ik vond vooral de foto’s in het boek erg mooi en bijzonder.