Lieve Peter, ik mis je. Ik weet dat we elkaar vijf dagen geleden nog hebben gezien, maar het voelt alsof ik je al vijf jaar heb moeten missen. Misschien komt dat doordat ik niet weet of het echt voorbij is, of we nu nooit meer met elkaar zullen praten. Ik bedoel, we gaan elkaar vast wel gedag zeggen tijdens scheikunde, of op de gang, maar wordt het ooit weer zoals eerst? En dat maakt me verdrietig. Het was alsof ik je alles kon vertellen. Ik denk dat het voor jou ook zo voelde. Dat hoop ik tenminste.
Eerste indruk
Aan alle jongens van wie ik hield is oprecht één van de leukste en liefste boeken die ik ooit heb gelezen: lekker romantisch en aandoenlijk en meisjesachtig, hoewel het ook wel een béétje simpel en oppervlakkig was. Maar juist daarom was ik zo benieuwd naar het vervolg, want hoe zou het Lara Jean vergaan als ze echt samen zou zijn met Peter? Ik had eigenlijk geen idee wat ik verder precies moest verwachten van dit tweede deel, maar benieuwd was ik zeker!
Waar het over gaat
Na het drama rondom hun neprelatie heeft Lara Jean zich nu eindelijk gerealiseerd dat ze écht verliefd is op Peter Kravinsky, en hij op haar. Peter is haar eerste echte vriendje en dat is voor Lara Jean nog een heel avontuur… want wat wil ze eigenlijk precies en wat wil ze juist niet? En is Peter wel echt klaar met zijn ex-vriendin Genevieve? Dat is precies wat Lara Jean probeert uit te zoeken… maar intussen heeft ze ook nog een hoop andere dingen aan haar hoofd. Zoals haar zusje Kitty, die hun vader wanhopig aan een nieuwe vrouw probeert te koppelen… en een stel oudjes in een bejaardentehuis… oh ja, en haar vroegere crush John. Gecompliceerd? Welnee!
Wat ik ervan vond
Oh, Lara Jean… wat ben je toch een heerlijk hoofdpersonage! Ik hoefde maar twee bladzijden van PS: Ik hou nog steeds van je te lezen en ik zat gewoon alweer helemaal in het verhaal. Het leest gewoon zo ontzettend fijn weg! Het is echt zo’n boek dat een beetje als thuiskomen voelt, als je comfortzone. Een boek waarmee je heel erg fijn kunt ontspannen, lekker luchtig en zoet en romantisch. Tegelijkertijd – en dat is ook een beetje het nadeel bij dit boek – heeft het wel iets weg van zo’n high school-serie: het is heel vermakelijk en het heeft ook echt wel goeie diepgang, maar soms is het een béétje oppervlakkig, een béétje te veel van het goede. Jammer, maar geen ramp.
Young girl, small town
Wat ik zo leuk vind aan de schrijfstijl van Jenny Han is dat het heel klein en intiem voelt. De personages wonen allemaal heel dicht bij elkaar, zijn allemaal heel close met elkaar, het speelt zich af in zo’n typisch klein stadje waar iedereen elkaar kent… het is bijna als je eigen poppenhuis of je eigen miniatuurdorpje waarvan je zelf bedenkt wie de bewoners zijn en hoe ze leven. Ik geniet tijdens het lezen gewoon zo van hoe aandoenlijk alles is, bijna als een kerstroman. Heel snoeperig. De romance tussen Lara Jean en Peter is zo verschrikkelijk schattig en lief en de band tussen de drie zussen is aahhhh-waardig. Het is gewoon echt zo’n boek dat je leest met een grote glimlach.
Meer diepgang
Maar er is meer! Ik was blij verrast dat het in dit boek niet alleen maar over liefdesdrama gaat, zoals bij deel één wel het geval was. PS: Ik hou nog steeds van je gaat ook over vriendschap en hoe die kan veranderen. Het gaat over Lara Jeans vader die misschien wel toe is aan een nieuwe liefde, het gaat over oude mensen die haar een hoop leren over het leven en de liefde. Het gaat over de diepere band tussen drie zusjes, het gaat over langzaam volwassen worden en dat eigenlijk helemaal niet leuk vinden. En natuurlijk gaat het over je eerste liefde: de onzekerheden en twijfels die daarbij komen kijken, de ontdekkingen, het liefdesverdriet, het oordeel van anderen… allemaal dingen die enorm herkenbaar zullen zijn voor elke lezer die wel eens verliefd is geweest. Mij deed het in ieder geval heel erg denken aan mijn eigen eerste liefde…
Kritische noot
Ik vind het ook leuk dat je in dit boek niet alleen meer te weten komt over Lara Jean, haar moeder, haar zussen en haar voormalige vriendschap met Genevieve, maar dat er ook een stukje maatschappijkritiek om de hoek komt kijken. Het is bijna feministisch, zoals Jenny heeft geschreven over de backlash bij een relatie die voor meiden veel heftiger is dan voor jongens. Ze schrijft over de rollen binnen een relatie en over de heel erg eigentijdse negativiteit die bij zo’n relatie kan horen, bijvoorbeeld op het gebied van sociale media. Voor jongens is het makkelijker: dat wordt goed duidelijk uit de verhaallijn en dat vind ik supersterk neergezet.
Voorspelbaar
Jammer genoeg ben ik wat minder enthousiast over het einde. Op driekwart van het verhaal komt er een verhaallijn bij en die vond ik niet zo geslaagd. Ik voelde gewoon geen echte klik met John. Oké, hoe hij met Lara Jean omgaat is lief… maar ik vond de wending met Peter een beetje té voorspelbaar en té dramatisch. En daardoor voelt het einde een beetje gek. Alsof het niet helemaal klopt. Alsof een verhaallijn uit deel 3 in deel 2 is gestopt… en dat begrijp ik gewoon niet zo goed. Maar ach: er komt een deel 3 en dat is het belangrijkste!
Conclusie
PS: Ik hou van je is nóg fijner en leuker dan Aan alle jongens van wie ik hield en dat komt doordat er in dit boek een mooie extra laag diepgang in zit. Oké, het is op sommige punten nog steeds een beetje té dramatisch, maar laten we het er maar op houden dat dat komt doordat het Amerikaans is. Want verder? Verder is het, mede dankzij de herkenbaarheid en kritische noot en natuurlijk de aandoenlijkheid, gewoon een superfijn boek! ♥
Titel: PS: Ik hou nog steeds van je (PS: I still love you)
Auteur: Jenny Han
Serie: Lara Jean #2
Vertaald door: Ellis & Anna Post Uiterweer
Uitgeverij: Moon Young Adult
Verschenen: september 2016
Aantal bladzijden: 304
ISBN: 9789048831197
Genre: young adult contemporary
Beschikbaar als: paperback, ebook
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |
Ik vond het vorige boek ook leuk. Na deze review ga ik dit boek ook eens proberen.
Ik vond het vorige boek ook leuk. Na deze review ga ik dit boek ook eens proberen.