Vivian Vier jaar. Vier jaar lang had ik aan mezelf gewerkt. Vier jaar lang had ik de tijd gehad om tien vreselijke jaren te vergeten, uit te wissen. Alles had ik geprobeerd te vergeten, behalve Rider, want hij verdiende het om te worden onthouden. Maar hij was het verleden. Een goed stukje van mijn verleden, maar alsnog een deel dat ik me niet wilde herinneren.
Geroemd New Adult-auteur
Jennifer L. Armentrout is een begrip in de New Adult-wereld: haar naam hoort thuis in het rijtje van Colleen Hoover, Rebecca Yarros en Sophie Jackson en haar Wait For You-serie is enorm bekend. De laatste jaren heeft deze schrijfster, die ook een tijdje onder pseudoniem J. Lynn werkte, zich echter ook steeds meer toegelegd op YA-boeken: de Lux-serie, een soort Twilight met aliens, verschijnt de komende maanden en onlangs bracht Zomer & Keuning ook haar bestseller Het probleem met voor altijd uit. Een boek dat, deels door de prachtige cover en deels door de flaptekst, al een tijdje hoog op mijn lijst stond, zeker omdat ik erg benieuwd was hoe een YA-boek van een NA-auteur me zou bevallen. En hoewel er wat problemen zijn met dit boek, heeft het absoluut ook favoriet voor altijd-potentie.
Met een jeugd als de onze hadden we al snel geleerd de realiteit te accepteren. Hoop en doelen, dromen en fantasieën, waren allemaal heel ver van ons bed.
Als je verleden je inhaalt
Mallory Dodge heeft de afgelopen vier jaar doorgebracht bij de beste adoptieouders die ze zich maar kan wensen en is er met hun hulp in geslaagd haar verschrikkelijke jeugd bij een hels pleeggezin te verwerken. Ze krijgt het praten en voor zichzelf opkomen steeds beter onder de knie, maar alles wordt op losse schroeven gezet wanneer ze na een periode van thuisonderwijs weer naar een echte school gaat. Daar komt ze Rider tegen, de jongen die haar jaren geleden beschermde tegen het geweld van hun pleegouders. Ineens wordt Mallory geconfronteerd met rauwe herinneringen, maar ook met compleet nieuwe gevoelens – en dat terwijl ze haar verleden juist achter zich wilde laten. Maar dat geldt net zozeer voor Rider: Mallory is namelijk niet de enige die beschadigd is geraakt…
Hartverscheurend heftig
Het probleem met voor altijd is vooral zo’n boek dat even tijd nodig heeft om je voor zich te winnen, maar dat gaandeweg wel steeds beter wordt. Pas in de tweede helft maakte het echt indruk op me: in het begin kwam ik er niet echt goed in en dwaalde mijn aandacht soms af. Ik vond het meteen ontzettend interessant en pijnlijk wat er in Mallory’s verleden is gebeurd, maar haar reünie met Rider riep vooral vragen op. Hoe zijn deze kinderen bij die afschuwelijke mensen terecht gekomen? Hoe zijn ze bij elkáár terecht gekomen? Waarom gedraagt hij zich zo beschermend en intiem terwijl ze daar niet om vraagt én hij een vriendin heeft? Niet helemaal cool, gast. Maar… Armentrout weet wat ze doet. Stukje bij beetje verovert ze je hart en verpulvert het zoals de Evil Queen in Once Upon a Time. Stukje bij beetje wordt het hartverscheurend heftig.
Terwijl Rider achter het stuur ging zitten en het portier dichttrok, draaide ik me nog een keer om om te kijken naar de graffitimuur. Er stonden misschien gewoon letters op, een bloem, een vrouwengezicht en een jongetje dat naar de lucht staarde zonder enige hoop op een mooie morgen, maar elk stuk vertelde een verhaal. Ze spraken zonder woorden. Ik had jarenlang geprobeerd hetzelfde te doen, maar ik was geen graffiti.
Mallory
Stukje bij beetje is sowieso een goede omschrijving voor dit boek. Stukje bij beetje wordt het beter, heftiger, intenser. Stukje bij beetje wordt duidelijk dat de vragen die bij me opkwamen over wie Mallory en Rider waren en wat er met hen is gebeurd er veel minder toe doen dan wie ze nu zijn en hoe hun leven nu is. Eén van de sterke punten van het boek is namelijk de manier waarop Mallory’s groeiproces wordt neergezet: het is al ontzettend boeiend om uit te vogelen waarom ze zo stil is, maar langzaamaan ging ik haar zwaktes en onzekerheden ook beter begrijpen en werd het ook steeds helderder en realistischer wat haar stilte en spraak voor haar betekenen en hoe dat haar en haar relatie met Rider beïnvloedt. Ik vond haar een steeds sterker personage omdat ze ook echt sterker werd, en dat heeft Armentrout heel knap gedaan.
We waren uit elkaar gerukt. Maar we hadden elkaar nooit echt losgelaten.
Rider
Maar ook Rider vond ik gaandeweg een steeds beter personage. In het begin vond ik hem vooral heel erg zwijmelwaardig en een beetje te mooi om waar te zijn, en dat veranderde in interesse in wie hij was geworden en hoe hij was veranderd… maar uiteindelijk is het vooral de band tussen hem en Mallory die me recht in mijn hart raakte. De manier waarop hij haar beschermt, de chemie en intensiteit tussen hen, alle herinneringen en inzichten die hij bij haar losmaakt, hoe ze samen zijn gegroeid en veranderd… maar vooral de schade bij hemzelf die hij zo verbergt en die uiteindelijk toch zo pijnlijk binnenkomt… het is ontzettend goed en komt enorm binnen omdat je tot in het diepst van je hart om hem, om haar en om hen samen gaat geven.
‘Je zult je niet voor altijd zo voelen.’ Rider streek met zijn duim over mijn kaak. Ik deed mijn ogen dicht en wilde hem geloven. Dat moest ik. Zachtjes zei hij: ‘Niets is voor altijd, Muisje.’
Thema’s
Maar er is meer. Dit boek is zo ontzettend veel meer. Het geeft een krachtig en rauw beeld van thema’s als pleegzorgproblematiek, hoe vooroordelen je kunnen vormen, hoe bepalend een fortuinlijke dan wel vreselijk onfortuinlijk je achtergrond kan zijn en de misère van een probleemmilieu. Mede door de andere personages komen die thema’s erg sterk uit de verf: Riders vriendin Paige, zijn pleegbroers Hector en Jayden, hun leraar, Mallory’s ouders, haar beste vriendin: ze lijken in het begin wat cliché, maar hebben uiteindelijk allemaal verhalen en kleuren die me al evenzeer wisten te raken als die van Mallory en Rider.
Mijn verleden was een deel van mij en het had me gemaakt tot wie ik was ,maar het bepaalde niet wie ik zou worden. Ik had alsnog de vrijheid om nieuwe keuzes te maken.
Conclusie
En uiteindelijk is het de combinatie van een vlotte schrijfstijl, ijzersterke hoofdpersonen, zwijmelwaardige chemie, de messcherpe thema’s en de bijzondere ontwikkelingen waardoor Het probleem met voor altijd een prachtig boek is. Het is het contrast tussen Mallory en Rider, tussen het terugvinden van je stem en het nooit hebben gehad van een stem. Het is het contrast tussen de manier waarop zij zich steeds meer ontwikkelt terwijl hij steeds verder uit elkaar valt. Het is een enorm krachtig verhaal over hoe mensen en ervaringen je kunnen vormen, over hoe twee mensen elkaar kunnen helpen groeien en over sterker worden dankzij en ondanks je verleden. Het is een boek dat je als lezer leert dat het slechte niet voor altijd is, en het goede wel – en dat zul je niet snel meer vergeten.
Titel: Het probleem met voor altijd (The Problem With Forever)
Auteur: Jennifer L. Armentrout
Vertaald door: Marcel Hagedoorn
Uitgeverij: Zomer & Keuning
Verschenen: april 2018
Aantal bladzijden: 430
Genre: young adult contemporary
Beschikbaar als: paperback, ebook
ISBN: 9789401910347
Voor liefhebbers van: Colleen Hoover, Jennifer Niven
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |
