Hallo luitjes! Jullie hebben alweer eventjes niets van me gehoord en daar is een uiterst logische verklaring voor, en een groot cliché: ik heb het namelijk heel erg druk met school. Of eigenlijk mag ik geen school meer zeggen, want nu is het studie. Ik heb het druk met mijn studie. Hoewel ik eigenlijk gewoon nog steedzs zeg dat ik naar school ga, hoor, veel makkelijker. Maar het is wel leuk om te zeggen dat ik college heb in plaats van les. Goed, we zijn aan het afdwalen. Door alles wat er op school in mijn hoofd wordt gepropt – en dat is heel veel, kan ik je vertellen – heb ik het niet alleen razend druk, maar krijg ik ook continu ideeën voor blogs. Heel handig, als je er eigenlijk helemaal geen tijd voor hebt. Omdat ik toch even mijn ei kwijt wilde en omdat ik jullie niet te lang zonder nieuws wilde houden, toch weer eens een blogje!

♥♥ First off, ik heb het ontzettend naar mijn zin op – jawel – school! In het begin was ik een beetje bang dat het tegen zou vallen, te zwaar zou zijn, dat ik me er niet op mijn plek zou voelen… maar dat is allemaal onwaar gebleken. Hoewel het eerst doodeng was, kan ik nu vol trots zeggen dat ik echt mijn draai aan het vinden ben, zo niet al gevonden heb.  De vakken zijn leuk, de docenten zijn aardig en ik kan vooral heel goed opschieten met mijn klasgenoten!

♥♥ Mijn rooster is veel fijner dan ik had verwacht! Op maandag en dinsdag ben ik al aan het einde van de ochtend klaar, op woensdag moet ik tot vier uur, op donderdag begin ik pas om twaalf uur en ben ik om half drie alweer klaar en op vrijdag heb ik de ene week tot tien uur en de andere week tot half drie les. Daar staat wel relatief veel thuisstudie tegenover, maar dat maakt me niet uit want ik ben allang blij dat ik niet iedere dag van half negen tot vijf hoef!

studie

♥♥ Minder plezant is het taxivervoer naar en van school. Wat. Een. Gedoe. Op de middelbare school ging ik met leerlingenvervoer en was alles altijd prima geregeld: taxi stipt op tijd, altijd dezelfde gezellige chauffeur en geen enkel probleem met het rijden van de route. Nu word ik ’s ochtends wel bijtijds thuis opgepikt, maar elke ochtend door een ander – van wie ik dus maar moet afwachten of hij mijn elektrische rolstoel met mij erin wel goed vastzet, anders schuif ik alle kanten op en dat is geen pretje – en meestal iemand die denkt dat ik op het Museumpark afgezet moet worden in plaats van bij de hoofdingang. Ja, ik snap het, Museumpark is ergens anders, maar de locatie héét Museumpark dus moet ik gewoon bij de hóófdingang zijn! Geen idee of dit allemaal nog logisch is, maar goed. En wat misschien nog wel het vervelendste van alles is, is dat het  aan het eind van de schooldag nogal eens bijna een uur duurt voor ze me eindelijk komen ophalen, waardoor ik heel lang sta te wachten terwijl ik al moe ben en niets liever wil dan naar huis. Een hoop gedoe, maar langzaamaan gaat het beter. Kleine stapjes, RMC, kleine stapjes…

♥♥ Het leukste aan de nieuwe opleiding – hier spreekt de studiebol – vind ik toch wel de vakken. In het eerste blok (volgens mij gaat dat tot eind oktober) hebben we Taalkunde, Jeugdliteratuur, Drama, Voorbereid op stage (VOS), Vakdidactiek, SLC (Studieloopbaancoaching), Zakelijk schrijven en ICT. Allemaal hartstikke leuk, echt totaal iets anders dan wat ik op de middelbare school gewend was en allemaal ontzettend leuk! Tot nu toe vind ik taalkunde (over het hoe, waarom en wanneer van taal), jeugdliteratuur en zakelijk schrijven het leukste omdat ik me daar het meeste in herken. Taalkunde is gewoon tof omdat het gaat over alles wat met taal te maken heeft, en mijn taalknobbel en ik houden daar wel van. Zakelijk schrijven is eigenlijk niet per se zakelijk, daarbij schrijven we elke week een tekst en dan geven we elkaar feedback: bij het aspect schrijven was ik al om, haha. En bij jeugdliteratuur lezen we elke week een boek (soms zelfs 2) in het jeugdgenre, wat ook gewoonweg ontzettend leuk is omdat het te maken heeft met lezen én met literatuur, twee heel verschillende dingen. Minst favoriet is tot nu toe drama: aan de hand van spelletjes en toneelstukjes moeten we leren hoe we ons gedragen wanneer we voor een groep staan en dat is gewoon eng. Leuk op zich, maar wel doodeng. Ik ben namelijk best wel verlegen en ik hou er niet van als er veel aandacht op me gericht is, maar het is wel tof om te leren hoe ik daar beter mee om kan gaan!

♥♥ Dankzij de supergoede begeleiding van de kant van mijn klasgenoten én van mijn studieloopbaancoach gaat het ook gewoon hartstikke goed op het sociale gebied en met het contact maken. Ik vond het best eng om dat tegemoet te gaan, want ik ben graag op mezelf en niet zo heel goed in vrienden maken, maar het zijn allemaal zulke leuke types en mensen met wie ik echt goed kan opschieten, en daardoor gaat het vrijwel vanzelf en heb ik al een heel leuk groepje dat ik echt wel mijn vriendinnen mag noemen denk ik, en met wie ik echt vrijwel elke dag lekker kan klessebessen en goed mee kan opschieten!

studie2

♥♥ Het huiswerk – pardon, de zelfstudie – die we na de lessen – pardon, colleges – op krijgen, valt eigenlijk wel mee. Het is niet heel veel en het is ook niet moeilijk, maar het is vooral veel informátie en dat is wel lastig, vooral in het begin. Bijvoorbeeld: voor taalkunde moeten we elke week één, soms twee hoofdstuk(ken) bestuderen. Helemaal niet moeilijk en heel interessante stof, maar wel véél informatie in dat ene hoofdstuk, soms wel 20-30 pagina’s lang. Daar ben je dan best even een paar uurtjes mee bezig. De opdrachten zijn wel erg leuk, zoals de teksten die we schrijven voor zakelijk schrijven en de zelfanalytische opdrachten van bijvoorbeeld vakdidactiek en SLC. Ik moet er even mee leren omgaan en ook wat beter worden met plannen, maar het is in ieder geval minder veel dan ik dacht!

♥♥ Een nadeel van een HBO-opleiding: er moet echt bizar veel in samenwerkingsverband gebeuren. Voor taalkunde doen we met een groepje onderzoek naar NT2-onderwijs (Nederlands als tweede taal) en bij jeugdliteratuur moeten we ook in een groepje een literatuuronderzoek doen. Nu vind ik dat op zich niet zo erg als ik had verwacht omdat mijn klasgenoten echt wel de juiste types zijn om mee samen te werken en omdat ik bij beide vakken in een groepje zit met meiden (we hebben een klas van 25 leerlingen, waaronder 4 jongens) die ik al goed ken, gaat het hartstikke goed. Maar toch… ik ben geen teamlid. Ik ben een eenling, ik doe de dingen graag zelf, ik wil controle, ik ben een perfectionist, ik wil doen wat gebeuren moet en dat op mijn eigen manier doen. Maar helaas, zo werkt het niet.

Zo, nu ik mijn ei weer kwijt ben en jullie weer op de hoogte zijn, ga ik lekker een poosje schrijven. De komende dagen zullen er weer wat meer blogs verschijnen, vooral dingen die voortkomen uit wat ik in colleges tegenkom!

You may also like...

4 Comments

  1. Haha, in sommige dingen kan ik me wel herkennen (; leuk geschreven!

  2. Leuk om te lezen dit.. zeker omdat ik ook net aan een lerarenopleiding ben begonnen. 🙂
    Maar dat samenwerkingsverband is heel logisch, want als docent moet je toch samenwerken. Eigenlijk in bijna alle beroepen wel.
    Heel veel succes met studeren 🙂 je komt er wel!

  3. O o, laat Laura maar niet lezen dat je schrijft over een studie terwijl je op het HBO zit… Of in haar woorden: “het heet HogeSCHOOL, dus is het school. Je leert ook voor een specifiek beroep en doet dus geen studie.” Ja, ik heb het al zo vaak gehoord dat ik het kan herhalen 😀

  4. Dus het studeren bevalt wel, super! Over dat samenwerkingen snap ik wel, maar aan de andere kant: twee weten meer dan een. Wel blij dat ik dit jaar grotendeels alles zelf mag en moet uitwerken!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

[instagram-feed]