Vivian 
Het leven begint aan het einde van je comfortzone, volgens veel mensen. Ik zal maar meteen zeggen dat ik het daar niet mee eens ben: in je comfortzone kun je ook een heel fijn leven leiden, genieten van de dingen die je kent en gelukkig zijn met je huidige situatie. Maar het is wel zo dat jezelf ontwikkelen, nieuwe dingen uitproberen en ontdekken, dat dat pas buiten je comfortzone echt lukt. Sinds ik er een post over schreef voor Happiness in the Making ben ik er best wel mee bezig, en heb ik me gerealiseerd dat er heel veel manieren zijn om uit je comfortzone te treden, ook hele eenvoudige manieren. En het is best iets cools om uit die fijne veilige haven te komen!
De eerste keer dat ik heel bewust uit mijn comfortzone kwam, was denk ik toen ik de overstap maakte van de veilige, middelbare school voor speciaal onderwijs waar ik zeven jaar had doorgebracht naar het reguliere hbo. Ontzettend eng en nieuw en spannend, maar ook de enige manier om iets te bereiken en verder te komen, dus eigenlijk mijn enige keus. Achteraf was het ook de béste keus die ik heb kunnen maken, want door de veilige middelbare school te verlaten en niet te kiezen voor een thuisstudie waarmee ik de deur niet uit zou komen, heb ik mijn grenzen behoorlijk verlegd en op een bepaalde manier ook de deuren opengegooid naar mijn toekomst, en daar heb ik nu echt heel veel plezier van!
Nog iets groots waarmee ik mijn comfortzone verliet, was toen ik afgelopen najaar een speech hield voor tientallen medici uit Nederland en andere landen, over mijn ziekte en hoe ik in het leven sta. Dat was echt ontzettend doodeng, maar ik heb het gedaan met een attitude van ik ga er gewoon voor en ik ben er veel sterker uitgekomen: het voelde heel bijzonder om mijn verhaal met zo’n publiek te delen en mezelf te laten zien, en het heeft me heel veel zelfvertrouwen gegeven! Als ik nu op school een presentatie geef, treed ik ook nog steeds uit mijn comfortzone omdat ik het nog steeds best lastig vind, maar elke keer wordt het ietsje makkelijker doordat ik het vaker doe en er steeds relaxter onder word, mezelf steeds meer train en ontwikkel.
Sowieso vind ik het heel fijn om mezelf te ontwikkelen, en iets nieuws doen of leren staat voor mij best wel gelijk aan mezelf ontwikkelen. Door De Jonge Bibliofiel en Happiness in the Making op te richten, trad ik heel erg buiten mijn comfortzone – twee extra websites over dingen waar ik eigenlijk nooit eerder écht over schreef, alleen maar zo af en toe, en dan ook nog eens iets wat me heel erg happy kan maken maar ook meer verantwoordelijkheid en betekenis met zich meebrengt: dat is niet niks. Maar ik heb het wel gedaan en dat heeft me echt heel erg gelukkig gemaakt! Tegenwoordig betrap ik mezelf erop dat ik bij veel dingen, bijvoorbeeld schoolopdrachten of blogonderwerpen, uit die comfortzone probeer te komen. Het geeft namelijk een heel fijn gevoel als ik iets probeer en dat werkt goed: daardoor heb ik echt het gevoel dat ik iets nieuws leer en mezelf ontwikkel. Het zijn hele kleine dingen, bijvoorbeeld een boek lezen dat ik nog niet ken voor het historische romanonderzoek voor school of een stelling nemen die me niet zo ligt voor een betoog, maar ook bloggen over onderwerpen waar ik niet zo mee bezig ben of die ik moeilijk vind om aan te snijden.
Uit je comfortzone treden kan eigenlijk nooit écht kwaad, zolang je niet te grote stappen neemt. Kelly Clarkson zong er al over (of verlies ik nu heel veel geloofwaardigheid?): what doesn’t kill you makes you stronger. Het is echt zo!
Mooi artikel!
Stoer van die presentatie 🙂
Super knap! Bij mij was het uit mijn comfort zone treden precies andersom. Ik ging van de reguliere middelbare school, waar ik als een slimme meid met mogelijkheden werd gezien, (via veel omwegen) naar een speciale school, waar men een ander beeld heeft van mijn mogelijkheden. Mijn mogelijkheden waren ook enorm veranderd in de tussentijd, dus het was een logische stap, maar wel eng. Ik heb ook heel lang niet in de wajong gewild, omdat het zo definitief voelde.