Hai! Ik ben Vivian, geboren in 1994 en geboren en getogen in Rotterdam. In 2020 ben ik afgestudeerd van de lerarenopleiding Nederlands en daarna ben ik als redacteur gaan werken – eerst een tijdje voor jeugdjustitie, inmiddels voor De Keuzegids, onafhankelijke studiegidsen voor mbo, hbo, wo en masters. In mijn vrije tijd lees ik enorm veel – van young adult tot feelgood en van sciencefiction tot zo af en toe een thriller of fantasy – en daarnaast schrijf ik poëzie en treed ik soms op als spoken word-artiest. Verder ben ik een enorme Taylor Swift-fan en een kattenmens en hou ik van podcasts, paardrijden, timemanagementgames, romcoms en live action-remakes van Disneyfilms.
Schrijven is altijd al mijn ziel en zaligheid geweest, van Disney-fanficties en onsamenhangende verhalen over paardendiefstallen en tot leven gekomen sprookjes tot enorm ambitieuze historische romans, tienerchicklits en mijn eigen versie van een samensmelting van Charmed en Harry Potter. Als kind met een zeldzame chronische ziekte was ik veel aan huis of het ziekenhuis gekluisterd en schrijven was, samen met lezen, een welkome uitlaatklep waarmee ik toch op een bepaalde manier de levens kon leiden die er in de werkelijkheid niet in zaten.
Naarmate ik ouder werd en het leven dat ik wél kon leiden en waar ik wél gelukkig van kon worden vastere vormen aannam, werd het schrijven vooral een passie, een droom, iets dat altijd weer bij me terugkwam in steeds nieuwe vormen. Van korte en lange verhalen ging ik naar romans en talloze ideeën, maar tijdens mijn studie trok het echte leven sterker aan me dan de fictie – en dus heb ik van 2012 tot halverwege 2020 deze website als persoonlijke blog bijgehouden, met tal van artikelen over alles wat me maar bezighield, van levensperikelen tot persoonlijke ontwikkeling. Ook begon ik met een boekenblog, schreef ik voor onder andere het online hogeschoolmagazine en begon ik met een eigen lifestyleplatform. Bovendien ontdekte ik tijdens mijn studie de poëzie en daar raakte ik compleet van in de ban. In welke vorm dan ook, schrijven heb ik altijd gedaan.
Toen in 2020 de pandemie op het wereldtoneel verscheen, veranderde er tegelijkertijd een hoop in mijn leven. 2020 was het jaar dat ik afstudeerde en ging werken, en dat was een omslag, want ineens begon het weer te borrelen en bruisen vanbinnen. Er begonnen weer verhalen mijn hartsnaren te beroeren, echte verhalen, met personages en plots – geen gedichten of blogideeën, want die verdwenen juist naar de achtergrond. Ik werd voor het eerst gevraagd voor een verhalenbundel en wist onmiddellijk wat voor verhaal dat moest worden – en het schrijven daarvan maakte iets in me los, namelijk een verlangen om verhalen te vertellen die het waard zin om verteld te worden. Je kunt meer over de bundel Zomerdromen en mijn verhaal lezen op deze pagina.
Daarna was het hek van de dam: de ideeën buitelden over elkaar heen, als ik niet kon slapen ging ik verhaalscènes schrijven in mijn hoofd of lag ik te contempleren over of ik eerder in de kast gelegde verhalen weer moest oppakken. Voor ik het wist was ik een outline aan het maken voor een romantrilogie en reageerde ik in datzelfde jaar op een oproep voor een bundel met kerstverhalen, namelijk All I Want For Christmas Is You… en de rest is min of meer geschiedenis, want in 2021 en 2022 schreef ik zoals ik in jaren niet had geschreven. Ik mocht een wat langer kort verhaal aanleveren voor de bundels Nieuwe Horizon en Wintermagie, schreef het eerste deel van mijn WIP (work in progress)-trilogie en was veel bezig met schaven en schiften in ideeën, plannen maken en dromen. Heel veel dromen, maar dan niet meer zoals vroeger, toen ik nog dacht ”ik wil schrijfster worden” maar op de ”hoe ga ik deze dromen waarmaken”-manier die het volwassen leven zo leuk kan maken.
In 2022 besloot ik de gok te nemen en mee te doen met de Zin in Feelgood-schrijfwedstrijd, met als prijs voor de winnaar een uitgeefcontract en opties op meer werk. Na die wedstrijden altijd links te hebben laten liggen omdat ik het schrijven als een hobby wilde kunnen blijven zien en geen druk wilde voelen om te schrijven in plaats van de talloze andere dingen te doen die ik leuk vond, voelde ik nu dat de tijd rijp was, dat het geweldig zou zin om te winnen en dat ik eraan toe was om het schrijven als groot, vitaal deel van mijn leven te omarmen. En een paar maanden later won ik. Alsof het universum ermee heeft gespeeld – en ik vind het absoluut niet erg om daarin te geloven.
In de periode dat ik wachtte op de uitslag van de wedstrijd stuurde ik ook een pitch voor een kerstnovelle naar een uitgever, en die werd positief ontvangen… en dus verscheen op de valreep van 2022 na 4 keer een plek in een verhalenbundel mijn novelledebuut Kerstfilms & koukleumen bij uitgeverij De Boekenvos terwijl ik in de roes zat van het uitgeefcontract voor mijn winnende wedstrijdverhaal dat ik tekende bij het Zin in Feelgood-imprint van uitgeverij L.S. Amsterdam. Alsof het al kerstochtend was nog voor de feestdagen überhaupt waren aangebroken. En zo voelt het nog steeds, want mijn verhaal, Alle weigen leiden naar Rome (en naar jou), is sinds 26 mei 2023 verkrijgbaar.
Met 4 verhalenbundels en een solonovelle op mijn naam en genoeg leuks in de pijplijn vond ik het tijd voor een auteurswebsite, en dus besloot ik die persoonlijke blog die ik in 2012 begon en waarop ik bijna een decennium van mijn leven heb gedocumenteerd in dat tiende jaar nieuw leven in te blazen in de vorm van precies die auteurswebsite. Want een mooiere manier om de cirkel rond te maken dan de achttienjarige Vivian die dolgraag schrijfster wilde worden te verenigen met de achtentwintigjarige Vivian die dat daadwerkelijk aan het worden is, kan ik me niet indenken.