Wat waren ook alweer de regels als je tampons wilde opbergen in de badkamer van een man? En ook nog eens een keurig nette badkamer? Nou ja, die was nu voor de helft van mij, dus zo heel lang zou die vast niet zo netjes blijven. Ik deed het deurtje van de kast een paar keer open en dicht, maar het roze doosje bleef hinderlijk uitsteken als… nou ja, als een maf felroze doosje. Misschien had ik ze in een ander doosje moeten doen? Sta je nou serieus te bedenken hoe je tampons het beste kunt opbergen? Ik liet het deurtje dicht en stapte langzaam bij het kastje vandaan, alsof ik bewijsmateriaal had neergelegd of zoiets.
Hoe ik bij dit boek kwam
Als je kijkt naar het scala aan populaire New Adult-titels, valt je waarschijnlijk één ding meteen op: het zijn veelal series waarin steeds een andere mannelijk personage de hoofdrol vertolkt. Ik hou niet zo van dat soort boeken: meestal raak ik zo verknocht aan een perspectief dat ik niet geïnteresseerd ben in dat van een ander personage. Maar bij de boeken van Rebecca Yarros is dat anders: haar Flight & Glory-serie volgt dezelfde formule en is de enige reeks waarbij ik het niet erg vind – sterker nog, ik vind het héérlijk om in elk boek op een andere jongen verliefd te worden. Van Onverwacht had ik dan ook hoge verwachtingen en Yarros heeft me beslist niet teleurgesteld.
Waar het over gaat
Samantha wil niets liever dan haar leven weer op de rit krijgen: na een incident op haar vorige universiteit probeert ze een nieuwe start te maken bij een andere school, maar haar fouten en de verwachtingen van haar moeder – een belangrijk militair – blijven haar achtervolgen. Ze trekt op aanraden van haar beste vriendin Ember in bij de drie piloten-in-opleiding Josh, Jagger en Grayson en krijgt al snel gevoelens voor die laatste. Grayson brengt haar lol in het leven weer een beetje terug en ook hijzelf leeft door haar weer op. Maar net als Sam leeft Grayson nog voor een groot deel in het verleden en is er een deel van zijn hart dat Sam misschien wel nooit zal kunnen krijgen…
Wat ik ervan vond
Ik zal eerlijk zijn: in het begin had ik een beetje een mwah-gevoel bij Onverwacht. Ik denk dat dat komt doordat ik bij Onverminderd en Onbereikbaar echt in de eerste paar bladzijden al verliefd werd: op het verhaal, op de schrijfstijl, op de mannelijke hoofdpersoon en op de thema’s. Maar bij Onverwacht had ik dat niet: het duurde een tijdje voor ik een beetje een band had met Sam en Grayson en ik kon niet echt peilen waar het verhaal naartoe ging. Maar toen ineens… BOEM. Echt, wow, BOEM. Ineens begonnen er dingen te gebeuren, werden tipjes van de sluier opgelicht, kreeg ik een kijkje in de diepere laag van het verhaal en in de geheimen… en ja hoor. She did it again. Ik werd weer verliefd.
Verscheurd
Wat ik zo mooi vind aan Onverwacht, naast de emotionele en bij vlagen toch luchtige schrijfstijl, is dat Grayson de beste mannelijke hoofdpersoon van de reeks is tot nu toe. Ik vond het zó intens mooi uitgewerkt hoe hij zich nog steeds vastklampt aan iemand uit zijn verleden, haar probeert los te laten en tegelijkertijd terug te krijgen omdat hij zo’n bijzondere band met haar had. Maar vooral zijn verscheurdheid tussen wie hij eigenlijk is en wie hij denkt te moeten zijn, vond ik enorm heftig en boeiend om over te lezen: het deed me een beetje denken aan Ridge uit Misschien Ooit en ik vind het echt heel goed wanneer een auteur durft te schrijven over de kwetsbare en zachte kant van een mannelijk personage.
Sexy en speciaal
Naast Grayson vond ik ook Sam een ontzettend goed personage: haar band met Grayson wordt erg mooi beschreven, zeker omdat ze door die band én haar struggles met hem ook naar zichzelf gaat kijken en zelf meer gaat groeien. Ze hebben iets wat aan de ene kant sexy en intrigerend, maar aan de andere kant ook heel speciaal en gevoelig is. Ze proberen allebei op hun eigen manier om hun leven weer op de rit te krijgen en willen het beste in elkaar zien, en dat zorgt voor hele mooie en intieme momenten. Hun open en onbevooroordeelde manier van met elkaar praten vond ik echt prachtig.
Geen moment saai
Onverwacht is geen moment saai. Deels komt dat door de militaire wereld die zo interessant is uitgewerkt en voor een groter deel door de minder prominente personages die allemaal hun eigen rol hebben in het verhaal en die je echt leert kennen. Je hebt totaal geen moeite om ze uit elkaar te houden en bijna elk personage zou wel een eigen boek verdienen, zo kleurrijk zijn ze: Graysons zussen die elk op hun manier van hem houden, Sams moeder die het toonbeeld is van tough love, Carter die overal tussen bungelt, Grace’ familie die zich wanhopig aan Grayson vastklampt… maar ook de band tussen Josh, Jagger, Grayson, Ember en Sam wordt in dit deel heel leuk uitgewerkt waardoor je je als lezer echt een deel van hun hechte vriendengroep gaat voelen. Het is vriendschap op een volwassen niveau: ze kennen elkaar en steunen elkaar onvoorwaardelijk, zonder moeilijk te doen.
Verhaal met een hart
En ik ben er eindelijk achter hoe het komt dat ik steeds zo halsoverkop verliefd word op de verhalen en personages van Yarros: het is telkens weer een verhaal met een hart. Het klopt, het ademt, het breekt, het groeit weer aan elkaar, het zwelt en het wordt sterker, mooier… ik vind het zó bijzonder hoe emotioneel en heftig en hartverscheurend, maar tegelijkertijd ook hoopvol en stralend het verhaal is. Yarros gebruikt geen ingenieuze stijlfiguren of metaforisch taalgebruik, maar voert personages op die ontzettend echt en authentiek zijn. Haar verhalen zijn geen clichématige sprookjes, maar gaan juist over ontzettend realistische en diepgaande drama’s die betwisten en tegelijkertijd bewijzen hoe sterk liefde eigenlijk is. Met tal van krachtige scènes, scherpe dialogen en boeiende zij-verhaallijnen sleept Yarros je helemaal mee, van begin tot eind. En het allermooiste? Al die tijd vóel je gewoon dat het goedkomt, alleen weet je absoluut niet hoe.
Liefde op haar puurst
Yarros is ontzettend goed in het vertellen van verhalen waarin uitersten centraal staan: kwetsbaarheid en kracht, angst en onbevreesd zijn, fragiliteit en onverwoestbaarheid. In de hele Flight & Glory-serie, maar vooral in Onverwacht laat ze zien hoe hopeloos én hoopgevend het kan zijn als twee geliefden hun weg naar elkaar proberen te vinden, ondanks alle tegenwind en obstakels. Het is liefde in haar puurste vorm en dat raakt je diep, ook nog lang na het omslaan van de laatste bladzijde.
Conclusie
Onverwacht is een prachtig derde deel in de Flight & Glory-serie: het boek is weer op een heel andere manier mooi en emotioneel dan de vorige twee delen, maar net zo hartverscheurend en intens. De band tussen de twee hoofdpersonen, maar ook hun respectievelijke worstelingen komen prachtig naar voren en er borrelt en bruist zoveel onder de oppervlakte van het verhaal dat het op meerdere fronten boeiend is en blijft. Ik ben me nu al aan het voorbereiden op het laatste deel in de reeks.
Titel: Onverwacht (Beyond What Is Given)
Auteur: Rebecca Yarros
Serie: Flight & Glory #3
Vertaald door: Erica van Rijsewijk
Uitgeverij: Zomer & Keuning
Verschenen: februari 2017
Aantal bladzijden: 397
Genre: New Adult roman
Beschikbaar als: paperback, ebook
ISBN: 9789401909037
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |
Voor mij was het een eerste kennismaking met Yarros en ik ben echt verliefd geworden op haar schrijfstijl en personages.
Jaaa, ik hou echt van hoe zij schrijft <3
Voor mij was het een eerste kennismaking met Yarros en ik ben echt verliefd geworden op haar schrijfstijl en personages.
Jaaa, ik hou echt van hoe zij schrijft <3