Onverminderd-Rebecca-Yarros-200x300Wie zou er in godsnaam om vijf over zeven ’s morgens op de deur bonken? Drie kleine klopjes op mijn slaapkamerdeur vormden een soort echo van het hardere geklop beneden. Mijn moeder zou degene die haar ochtendritueel durfde te verstoren weleens even stevig toespreken. ‘Kom binnen!’ riep ik, en ik bladerde door de afspeellijst van mijn iPod voordat ik op sync tikte. Hardlopen was beter te pruimen met een muziekje. Nou ja, het was net te doen op die manier. Hardlopen was verschrikkelijk, maar ik had al berekend hoe ver ik moest lopen om al het schranswerk tijdens de kerstvakantie te compenseren. De buitenthermometer gaf aan dat het min tien was, en ik had geen zin om in een ijspegel te veranderen, dus deze kerstvakantie in Colorado moest ik mijn kilometers maar maken op de loopband. Jippie.

Eerste indruk

Ik ben lange tijd erg sceptisch geweest over het New Adult-genre: het leek alleen maar over romantiek te gaan, en dan bedoel ik behoorlijk sexy romantiek. Dat is niet echt mijn ding: geef mij maar een goed verhaal met sterke personages en veel diepgang. Maar toen begon ik steeds meer recensies van boeken binnen dit genre tegen te komen en moest ik toegeven: oké, volgens mij hebben die boeken best wel diepgang. Daarnaast leek het me best leuk om eens iets nieuws te proberen: ik ben zelf ook zo langzamerhand van de leeftijd van de personages in dit boek en ik sta altijd wel open voor nieuwe dingen. Dit verhaal sprak me het meeste aan en dus besloot ik het te proberen, eigenlijk zonder verwachtingen. En wat ben ik blij dat ik die gok heb gewaagd!

Waar het over gaat

December is negentien en voor de kerstvakantie thuis bij haar moeder, haar zus April en haar broertje Gus. Geheel onverwachts staan er plotseling twee soldaten op de stoep om hen te vertellen dat haar vader is omgekomen tijdens zijn werk als militair arts in Afghanistan. Embers wereld stort in, maar ze staat zichzelf niet toe eraan onderdoor te gaan omdat zij de enige is die voor haar hevig rouwende moeder en zus kan zorgen. Als ze korte tijd na de begrafenis ook nog eens ontdekt dat haar vriendje Riley, voor wie ze een studie is gaan doen die ze helemaal niet leuk vindt, al een jaar vreemdgaat met een van haar vriendinnen, weet Ember helemaal niet meer wat ze moet doen. De enige op wie ze een beetje kan leunen is Josh, de ijshockeycoach van Gus en haar crush van de middelbare school. Maar hoe kan Ember voor een nieuwe relatie gaan als ze zelf nog in duigen ligt?

Onverminderd

Wat ik ervan vond

Een beetje huiverig en onzeker begon ik aan dit boek: ik had immers nog geen enkele ervaring met het New Adult-genre en wist niet zo goed wat ik moest verwachten en of dat wel iets voor mij zou zijn. Die twijfels verdwenen echter al na een paar bladzijden: wauw. Voor ik het goed en wel wist, werd ik helemaal meegesleept in de emotionele rollercoaster van het verdriet om Embers vader. De tranen stonden echt in mijn ogen en ik kan je verzekeren dat me dat niet vaak overkomt bij een boek: het was gewoon zo ontzettend hartverscheurend en levensecht, en ook in de rest van het verhaal blijven die emoties heel goed voelbaar. Ik wilde meer!

Als ik even heel oppervlakkig naar het boek kijk, ben ik niet heel erg enthousiast over de schrijfstijl: deze leest vlot en is heel visueel, maar de zinsconstructies lopen soms niet lekker of komen geheel uit de lucht vallen. Ook ligt het tempo op veel momenten nogal laag, met veel herhaling en een aantal nou weet ik het wel-momenten. Maar goed, dat is dan ook het enige negatieve dat ik over de schrijfstijl zou kunnen zeggen.

Dan de romantiek in het verhaal: nog een keer wauw. Een van de redenen voor mijn huiverigheid was precies deze romantiek, want ik ben geen fan van verhalen die alleen maar om liefde draaien. Maar Josh… o jeetje, Josh. Ik geloof niet dat ik ooit zo gezwijmeld heb om een boekpersonage, behalve dan misschien om Augustus Waters en dat is natuurlijk totaal andere koek. Josh is gewoon zo ontzettend romantisch, hij is zo’n enorme gentleman en hij is eigenlijk gewoon perfect. Ik betrapte me erop dat ik meerdere keren, vooral op de ‘’Oh, en December?’’-momenten, een zucht van verliefdheid slaakte. Ja, echt waar. Nu moet ik overigens wel zeggen dat ik het soms een beetje snel vond gaan met die twee en dat de seksscènes soms een béétje teveel van het goede waren – ik bedoel, één heel hoofdstuk voor alleen een vrijpartij vind ik lichtelijk overdreven – maar de diepgang die aan deze erotische scènes ten grondslag ligt maakt dan weer veel goed. Als dat de maatstaf is voor het New Adult-genre, dan kan ik daar zeker wel mee leven!

Ik vond Ember een heel krachtig personage: levendig en emotioneel, echt het stoere wijf dat een van de personages haar op zeker moment noemt. In het begin vond ik het een beetje lastig om haar te leren kennen, maar door de ongelooflijk mooi uitgewerkte thematiek van het rouwproces kwam ik steeds meer over haar te weten en kreeg ik steeds meer respect voor haar. Want die thematiek zit zo onwijs sterk in elkaar: het is bijzonder veelzijdig en in elk stukje van het verhaal komt die diepgang terug. De manier waarop Ember omgaat met het verlies van haar vader en er langzaam maar zeker overheen komt heeft me van mijn sokken geblazen, maar ook het rouwproces van haar moeder, haar zus en haar broertje en de nasleep van dat alles vond ik enorm sterk.

Nog iets waar diepgang in zit, is de relatie met Josh. Toegegeven: het is af en toe wel een beetje voorspelbaar en ook een beetje cliché. Ik bedoel, het is erg toevallig dat hij ook al sinds hun puberteit verliefd op haar is en het is ook erg toevallig dat hij op zeker moment dat machogedrag gaat vertonen omdat zij hem afwijst. En het einde is al helemaal voorspelbaar, maar… dat is helemaal niet erg. Ten eerste omdat er sterke twists in zitten die de voorspelbaarheid afzwakken en ten tweede omdat dit typisch zo’n liefdesverhaal waarvan je gewoon heel erg graag wilt dat de twee geliefden elkaar krijgen en in het geval van Onverminderd is dat uiteindelijk gewoon ontzettend hartverwarmend. Ja, toen kwamen er opnieuw tranen. Jeetje, wat dit boek allemaal niet met mij gedaan heeft…

Conclusie

Onverminderd was mijn eerste New Adult en een zeer positieve kennismaking met het genre: ik wil zeker meer lezen! De schrijfstijl en verhaalstructuur zijn soms niet helemaal top, maar het verhaal zit wel erg goed in elkaar en de personages en thema’s zijn gewoon ijzersterk. Een topper!

Titel: Onverminderd (Full Measures)
Auteur: Rebecca Yarros
Serie: Flight & Glory #1
Uitgeverij: Zomer & Keuning
Aantal bladzijden: 304
Verschenen: september 2015
Genre: new adult roman
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |

Waardering 4

You may also like...

3 Comments

  1. Ik ben het New Adult-genre nog aan het ontdekken. Tot nu toe is dit boek nog steeds mijn favoriet.

    1. Ik ben ook nu pas bezig in mijn tweede New Adult, ben benieuwd of ik het leuk blijf vinden!

  2. Het New Adult-genre is mijn favoriet op het moment. Ik kan er geen genoeg van krijgen. Ik heb dit boek ook gelezen, maar in het Engels. Ik was erg positief over het boek. Zo mooi beschreven en blij dat er inderdaad een verhaal in beschreven werd en niet alleen de romantiek.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

[instagram-feed]