Bron beeld: DesignersPics
Een paar weken geleden was het Vaderdag: mijn blog was toen nog under construction en dat leverde een klein probleempje op. Met Moederdag schreef ik namelijk een blog over mijn mama en waarom ze de allerbeste van de wereld is, en nou ja, mijn vader verwachtte zo ongeveer hetzelfde. En dat ging dus niet, want de site was offline. Vond mijn pappie niet zo leuk – ik citeer: ‘’Ik begrijp het al, er worden hier keuzes gemaakt!’’ Natuurlijk was dat meer om te grappen dan dat hij serieus verongelijkt was, maar ik weet best dat hij het superleuk vindt om een blog te krijgen, zoals het wordt genoemd in ons huis. Dus dat voornemen was snel gemaakt: zo gauw de site online is, moet er een blog voor papa komen. Hier is-ie dan, pa: jouw papa-blog!
Papa is mijn eigen persoonlijke dokter
Mijn ouders hebben altijd de zorg voor mij op zich genomen om te voorkomen dat ik 24/7 in het ziekenhuis zou liggen, en dat betekent dat ze ook de medische zorg moeten verlenen. Inmiddels is dat niet meer zo vaak aan de orde, maar toen ik nog jonger was en afhankelijk van speciale voeding, was dat elke avond een heel ritueel. Mijn vader is altijd de ‘’dokter’’ geweest en mijn moeder de verpleegkundige, hoewel ze allebei alles hebben geleerd en het dus allemaal kunnen. En papa zorgde en zorgt er gewoon altijd voor dat het net iets minder naar was met zijn grapjes en maniertjes en dat is gewoon fijn. En sowieso: het is zoveel fijner dat dit soort dingen gedaan worden door je eigen vader, die je gewoon vertrouwt en van wie je weet dat-ie je geen pijn wil doen, dan door een dokter die je misschien niet zo mag.
Hij is net zo koppig en eigenwijs als ik
Dat heb ik absoluut van hem. We vinden het allebei ontzettend moeilijk om toe te geven dat we ongelijk hebben en daar kunnen we elkaar dus ook grandioos mee pesten.
We hebben dezelfde smaak
Net zoals ik met mijn moeder veel gemeen heb qua boeken, hebben mijn vader en ik grotendeels dezelfde smaak qua televisieseries, films en muziek. Dankzij hem heb ik series ontdekt als Charmed en Grey’s Anatomy, dankzij hem ben ik artiesten als Adele en Amy Winehouse goed gaan vinden en met hem kan ik Jurassic Park-marathons houden. O ja, en dan heb ik het nog niet eens over dat we allebei ontzettend van hartig houden en dus echt heel veel dezelfde dingen lekker vinden.
Hij kan zo lekker gek doen
Kan mijn moeder ook: zij is echt een ‘’dom gek moedertje’’ af en toe, maar mijn vader kan af en toe echt helemaal in een soort rol kruipen waardoor hij hilarisch wordt, ik kan het niet uitleggen. Gewoon hilarisch.
Hij laat merken dat hij trots op me is
Van mijn moeder wéét ik gewoon dat ze trots op me is en dat zegt ze ook heel vaak tegen me, maar mijn vader gedraagt zich ook echt als een trotse vader door het tegen iedereen te verkondigen als ik iets heb gedaan wat hij super vindt. Net als mijn opa, die droeg altijd een fotootje van mij in zijn portemonnee en dan schepte hij over me op tegen iedereen die het maar horen wilde, haha.
Hij is er altijd
Ik heb heel erg het geluk dat ik een vader heb die er het grootste deel van de tijd gewoon is: hij is vrijwel elke avond om dezelfde tijd thuis, we eten altijd met z’n drieën samen en in het weekend is hij er meestal ook. We kunnen leuke dingen doen, samen televisie kijken, praten tijdens het eten… hij is er gewoon en daar ben ik heel dankbaar voor!
Hij is gewoon lief
Tja. Ik vond het vroeger heerlijk om bij hem op schoot te kruipen, omdat hij altijd mijn ‘’papa-beer’’ was. En dat is hij nog steeds natuurlijk.
Ik kan goed met hem praten
Met mijn moeder kan ik vooral goed praten als me iets dwarszit en dat geldt voor mijn vader ook, maar met hem kan ik ook echt goeie gesprekken voeren over van alles en nog wat. Hij heeft vaak een hele sterke mening over dingen en zit dan echt op zijn praatstoel en dat vind ik altijd heel leuk, want dat inspireert mij ook weer.
Ik ben trots op hem
Hij heeft een eigen zaak die nog steeds aan het groeien is en ik vind het super dat hij het lef heeft gehad om dat te doen, dat hij doet wat hij leuk vindt en wat hij goed kan, en ik ben gewoon trots op hoe hij is als papa en als mens!
Hij is gewoon de aller-allerbeste
Van de hele wereld. En ik schaam me er niet voor dat ik dat op mijn eenentwintigste toegeef.
Pappie, ik hou van je (je weet wat er nu komt) van hier naar de maan naar de zon naar de sterren en weer terug!
Wat heb jij voor jouw vader gedaan met Vaderdag?
Wat een lieve blog Vivian, wat heerlijk dat je zo trots op je vader en moeder bent, en dat je zo veel van hen houd., het is nu gelukkig iets rustiger, maar vroeger moest er s,avonds aangesloten worden, en dat was nooit leuk, als wij er dan waren, ging ik ook mee naar boven, en dan zei ik altijd, knijp me maar zo hard als je kunt, Weet je dat nog?, het is gelukkig lang geleden.
Je hebt nu fijn vacantie, engeniet maar !!
Dag Vief Liefs Oma !
Nou Vivian daar heb je helemaal gelijk in met alles wat je schrijft
Maar hij doet inderdaad met alles wat hij doet voor je doet hij niet onder van je moeder
Ik heb ook de blok van je moeder gelezen en heb tegen je vader gezegd dat hij niet over het lof voor je moeder kon overtreffen maar wat je over je moeder en vader heb geschreven doen voor mekaar niet onder ze verdienen even veel lof