Niet mijn ding | De vrouwe van Myrdin – Cathinca van Spundel

Nu pas zag ik de tranen die over haar wangen stroomden. Dat besef voelde als een slag mijn gezicht. Mijn ouders waren helden. Mijn vader was de Prins van Dyfed en een beroemd krijger, en mijn moeder was de wijste geleerde in heel het land. Haar verdriet vertelde me dat ze net zo machteloos was als ik. Diep vanbinnen begreep ik dat mijn zorgeloze jeugd voorbij was.

Heruitgave

De vrouwe van Myrdin is zo’n boek dat ik een paar keer voorbij heb zien komen zonder er echt aandacht aan te besteden. Het werd volgens mij eerst in eigen beheer gepubliceerd en vervolgens nam uitgeverij Scelta het op in hun fonds: toen die uitgeverij bekendmaakte te stoppen, werd het boek overgenomen door Dutch Venture Publishing. Ik weet eigenlijk niet zo goed waarom het me aansprak: ik lees niet echt meer fantasy – hooguit paranormal romance – en dit is toch behoorlijke high fantasy, aangezien de wereld volledig fictief en magisch is. Misschien komt het doordat ik echt zo’n sprookjesachtige vibe kreeg vanwege de volksverhalen die aan het boek ten grondslag liggen, maar ik wilde het absoluut lezen. Jammer genoeg bleek het meer niet mijn ding te zijn dan wel.

Blijven staan, bedacht ik me. Ik ben van adel, meerderjarig en de gelijke van Aranrod. Die gedachte vocht met zeven jaar harde lessen waarin ik had geleerd om niet op te vallen. Zeven jaar van wegslippen, alle aandacht ontwijken en in de menigte opgaan. Ik balde mijn vuisten en hield mijn hoofd hoog.

Ballingschap

Airys was negen toen ze samen met haar moeder wegvluchtte van hun thuis, het prinsdom Dyfed waar Airys de prinses van is. Haar land werd overgenomen door de duistere wezens van de Andere Wereld, en haar vader verdween tijdens een missie tegen een vijandig leger. Na de dood van haar moeder werkt Airys noodgedwongen zeven jaar als boodschapper voor de kwaadaardige koningin Aranrod, hopende dat de vorstin haar na verloop van die tijd zou helpen om Dyfed terug te krijgen. Maar in plaats daarvan wordt Airys samen met haar vriendin en dienares Shona naar het verlaten eiland Myrdin verbannen. Daar probeert ze, met hulp van Shona en de reus Waldrun, uit te zoeken wat er met haar vader en haar thuisland is gebeurd en hoe ze haar geboorterecht terug kan winnen.

Niet mijn ding

Vroeger las ik best veel fantasy, omdat ik het heerlijk vond om nieuwe werelden te verkennen en me onder te dompelen in de magie daarvan… tot ik meer belangstelling kreeg voor dystopische en contemporary verhalen. Het voelde alsof ik het genre simpelweg ontgroeide, zoals dat wel vaker gebeurt… en ik vond het prima, want het maakt de sporadische uitstapjes naar fantasyboeken des te leuker. Ik heb me dan ook absoluut niet verveeld met De vrouwe van Myrdin, maar tegelijkertijd was het ook niet echt mijn ding. Ik vond het tof, maar daar bleef het dan ook bij – want verder had ik er niet zoveel mee.

Myrdin. Dat eiland was al jaren onbewoond: vervloekt, zeiden ze. Ze had me beter direct ter dood kunnen veroordelen.

Fantasy-elementen

Er zijn twee dingen die echt on point zijn bij De vrouwe van Myrdin: de worldbuilding en de spanning. Maar vooral de worldbuilding: als je houdt van high fantasy, is dit boek echt een feestje om te ontdekken. Het is avontuurlijk en fantasierijk, maar het magische sfeertje is vooral heel erg fijn: van de boeiende familiegeschiedenis van Airys tot de hoofse taferelen en van de mythes die op Myrdin tot leven komen tot de vloeken, betoveringen en bijzondere wezens die aan het verhaal te pas komen. Ik vind het knap hoe de auteur dat alles heeft weten te bedenken en uit te werken, want er zitten veel toffe details en kleinere verhalen in die heerlijk zijn om je door te laten meeslepen.

‘Alle écht mooie verhalen eindigen dramatisch,’ zei ik. ‘Van mij mag ons verhaal verschrikkelijk saai eindigen, zoiets als: ze leefden lang en gelukkig en stierven als oude verrimpelde dames, stinkend in hun bed.’

Spannend

En meeslepend is het boek sowieso: er zitten wat voorspelbaarheden in, maar de manier waarop de gebeurtenissen zich ontvouwen is steeds heel interessant, zeker omdat er een paar momenten zijn waarop het verhaal in een heel andere richting gestuurd wordt, wat het weer op een nieuwe manier avontuurlijk maakt. Personages als Shona en Llev Llev, de bondgenoot die op zeker moment ten tonele verschijnt, zijn intrigerend en tof om over te lezen omdat ze kleine stukjes van het verhaal wat groter maken, waardoor elk hoofdstuk – en sommige zijn behoorlijk lang – interessant is.

Ik had geen herinneringen meer, geen dromen, geen kracht, lichaam en zonder naam. Alles was me afgenomen. Toch was ik er nog. Mijn vonk was niet volledig gedoofd, zoals ik had verwacht. Kon dat genoeg zijn? Nee, natuurlijk niet. Of wel? Die kleine vonk, dat was ik. Misschien moest het maar genoeg zijn.

Mist diepgang

Het jammere vind ik, en dat is ook de reden dat ik het boek niet meer dan twee sterren waard vind, dat het echt diepgang mist. Het is een boek dat lekker leest door de spanning en het sfeertje, maar ik miste een echte klik met het verhaal en de personages: het deed me allemaal niet zo heel veel, behalve dan dat het fijn was om me door te laten meeslepen. De schrijfstijl is vrij simplistisch en op sommige momenten houterig, terwijl het op andere momenten langdradig wordt, en het heeft niets waardoor je het echt zult onthouden. Toegegeven: de laatste hoofdstukken zijn sterker en maken Airys ook wat ronder als personage, maar als ik heel eerlijk ben had ik er meer van verwacht.

Conclusie

De vrouwe van Myrdin is in feite niets meer of minder dan een spannend boek. De fantasy-elementen en worldbuilding zijn on point, het verhaal en de personages zijn interessant, maar het geheel mist diepgang en er zit maar weinig ontwikkeling in de hoofdpersoon. De schrijfstijl is soms houterig en langdradig. Een prima boek als je een toffe wereld en een cool verhaal wilt, maar als je op zoek bent naar diepgang en een verhaal dat een blijvende indruk maakt, dan is dit waarschijnlijk niet zo je ding. Ik heb me ermee vermaakt, maar meer ook niet.

Titel: De vrouwe van Myrdin
Auteur: Cathinca van Spundel
Uitgeverij: Dutch Venture Publishing
Verschenen: september 2018
Aantal bladzijden: 260
Genre: young adult fantasy
Voor liefhebbers van: Melissa Albert, Mara Li
Beschikbaar als: paperback
ISBN: 9789492585288
Recensie-exemplaar: ja
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |