Mooi boek: Voor jou – Jojo Moyes

Ik was dus eigenlijk van plan om geen boekrecensies meer op mijn blog te plaatsen, omdat ik daar straks The Book Review voor heb en dit graag apart wil houden. Maar omdat lezen gewoon wel iets is wat echt kenmerkend is voor mij, ben ik daarop teruggekomen: ik wil het op mijn blog gewoon kunnen hebben over een boek waar ik helemaal vol van ben (ik heb die categorie niet voor niets aangemaakt) of dat me heel erg heeft geraakt. Dat is het geval met Voor jou van Jojo Moyes: een boek dat gewoon ontzettend prachtig is en waar ik voorlopig nog niet oer uitgepraat ben.

Het verhaal van Voor jou

Ik was al eens eerder aan dit boek begonnen, maar dan de Engelse versie: Me before you. Maar toen ben ik om de één of andere reden ergens in het eerste hoofdstuk afgehaakt omdat het me gewoon niet zo trok: ik denk omdat de hoofdpersoon in een heel andere levensfase zat dan ik destijds (het zal een jaar of wat geleden zijn en nou ja, misschien ben ik sindsdien wel veel volwassener geworden). Maar onlangs besloot ik de Nederlandse versie van het boek te kopen omdat het me toch wel erg mooi leek: het gaat namelijk over een jonge vrouw die als verzorgster (zorgassistent zoals het genoemd wordt) voor een ernstig lichamelijk gehandicapte man gaat zorgen. Een soort omgekeerde Intouchables dus, en aangezien dat zo ongeveer mijn lievelingsfilm is geworden, vond ik dat ik dit boek ook moest lezen.

Het bleek wel enigszins anders in elkaar te zitten dan ik vooraf had gedacht: het gaat over de zesentwintigjarige Lou die haar oude vertrouwde baantje kwijtraakt en voor de Traynors gaat werken omdat er niets anders is dat ze kan doen met haar lage opleiding. Ik dacht dat het verhaal wel snel de kant van een gecompliceerde, maar krachtige liefdesrelatie op zou gaan: daar verheugde ik me op, want dat leek me heel inspirerend. Maar de band tussen Lou en Will is vooral gecompliceerd doordat hij enorm depressief is en zij haar uiterste best moet doen om hem te bereiken. Hij is zelfs zo depressief dat het al snel blijkt dat hij koste wat het kost een einde aan zijn leven wil maken, en Lou lijkt de aangewezen persoon om dat te verhinderen.

Waarom is het zo’n mooi boek?

Niet helemaal wat ik ervan verwachtte dus, maar… dat pleit alleen maar vóór het boek. Het is namelijk zo ontzettend mooi geschreven: sowieso is de hele plot al erg origineel en verfrissend. Het leest heerlijk weg en het is zo intens dat je het helemaal tot leven ziet komen. Maar vooral is het heel realistisch: Wills situatie wordt ontzettend levendig geschreven en niet alleen is Lou als karakter enorm geloofwaardig door haar motieven en drive en eigenschappen, ook de band die ze opbouwt met Will is dat. Ik vind het prachtig hoe er beschreven wordt hoe moeilijk hij het heeft en hoe zij worstelt om daarmee om te gaan en hoe dat steeds beter gaat. En ik vond het pijnlijk aangrijpend, emotioneel en vooral heel erg mooi hoe zijn voornaamste conflict het terugveroveren van de regie over zijn leven is: het is geen verhaal over dat liefde alles overwint, ook een zware handicap die veel pijn, hinder en beperkingen veroorzaakt en die je weer je levenslust teruggeeft. Dat is wat ik verwachtte, maar zo is het niet en juist daardoor is het boek zo sterk en realistisch. Het is eigenlijk een soort The fault in our stars, maar dan een stuk volwassener en met veel meer ontwikkeling.

Ik heb me heel erg herkend in dit boek. Niet omdat Will een dwarslaesie heeft, want die heb ik niet. Maar de manier waarop zijn situatie wordt beschreven, al het medische wat hij nodig heeft, dat herken ik: met die thematiek heb ik een enorme klik ervaren. Maar ook de andere thema’s – regie over je eigen leven, galgenhumor omtrent je situatie, het leven bij de dag, het vechten voor wat je nog waard bent, het vechten voor iemand anders, het moeten leven met dingen die je niet meer kunt terwijl anderen die wel kunnen maar het niet doen… het is gewoon allemaal heel bekend. Er worden grapjes gemaakt die ik zelf ook zou maken en Will zegt dingen die uit mijn eigen mond zouden kunnen komen. Het boek is romantisch, sfeervol, aangrijpend, de personages zitten geweldig in elkaar, emotioneel, ontroerend… het is gewoon alles tegelijk. Het is mijn nieuwe lievelingsboek.

Ken jij Voor jou van Jojo Moyes al?