Molblog #1 | Verrassingen en verraad

De bekendmaking van de kandidaten… de teasers en promo’s op tv… het aftellen naar de eerste aflevering… de trust no one-voiceover… het zoeken naar aanwijzingen in de leader… het kippenvel bij de muziek in het begin van de eerste aflevering… de shock en het ongeloof bij de meest gemene twists… de spanning tijdens het wachten op de rode en groene schermen… de theorieën en de IS DIT EEN AANWIJZING-gedachtegang… de bondjes en grappen en blunders… het leedvermaak als er gefaald wordt en het genieten van de geweldige opdrachten en locaties… ik heb het natuurlijk over het televisiefenomeen Wie is de Mol?! Het achttiende seizoen is een paar weken geleden begonnen en dat betekent dat morgen alweer de derde aflevering op tv is. Hoewel ik normaliter geen recaps van series schrijf, is dit een programma waar ik af en toe mijn gedachten even over kwijt móet. Daarom: een tweewekelijkse Molblog! 

Disclaimer: de Molblogs gaan steeds over twee afleveringen en dat betekent dat er spoilers in zullen zitten. Lezen op eigen risico dus!

Aflevering 1: Een verhaal apart

Het is zover. Een gloednieuw seizoen, torenhoge verwachtingen en kandidaten die ik nauwelijks ken: nieuwslezeres Simone Weimans, modeontwerpster Olcay Gulsen, musicus Ruben Hein, cabaretier Emilio Guzman, schrijfster en filosoof Stine Jansen, zangeres en dj Bella Hay, BNN-presentator Jan Versteegh (de enige bekende voor mij), actrice Loes Haverkort, striptekenaar Jean-Marc van Tol en presentator Ron Boszhard. Aan poules doe ik niet mee, de app boeit me niet en als het om het zoeken naar de Mol gaat hou ik niet van diep graven naar woordspelingen of verstopte hints: ik kijk liever naar wat de kandidaten zeggen en hoe ze zich gedragen. En ik weet dat WIDM ook één en al slimme montage is, dus ik kijk goed naar wat er in beeld komt.

De tv alvast aangezet

Zo ook bij het begin van de eerste aflevering: tien kandidaten komen in duo’s binnen in vijf verschillende hotelkamers. Hé… waarom in duo’s? Zijn ze nu al opgesplitst? Is dit wel écht de eerste aflevering – ik heb toch niets gemist? Oké, wacht even, wat is dat met die tv-programma’s? Ze hebben de tv alvast voor ons aangezet, aldus één van de kandidaten (volgens mij Jan). Ja, maar waarom staan ze allemaal op een ander programma? Die programma’s betekenen iets! En natuurlijk betekenen ze iets, maar daar komen we pas later achter. Want al snel verschijnt Art op de televisie en legt uit dat ze in de stad op zoek moeten naar geld, jokers en een kluis, om vervolgens naar hém toe te komen – maar oh ja, dan moeten ze ook nog wel even uitknobbelen waar hij dan precies is.

Uitknobbelen

Uitknobbelen, dat blijkt het sleutelwoord te zijn. Want om de locatie van het geld, de jokers en de kluis te vinden, moeten de kandidaten puzzelen met een kaart en een paar gekke staafjes. Komen ze er niet uit, dan kunnen ze Art bellen… maar dat is ook weer niet ideaal, want dat kost een flinke duit. En de druk is hoog… want wie de kluis niet vindt, moet een test maken en kan zomaar naar huis worden gestuurd. Nog voor het allemaal goed en wel begonnen is. Met andere woorden: tijd om als kippen zonder kop lachend te gaan rondrennen, je door kapers van taxichauffeurs en propvolle metro’s te laten rondrijden en af en toe een gezellig belletje te plegen, onderwijl hannesend met de mysterieuze staafjes. En jazeker, er wordt geld gevonden. Jokers ook nog eens. Maar waar die verdraaide kluis nou toch is…

WAT?!

En dan komt iemand op het lumineuze idee om te kijken of ze elkaar kunnen treffen om hun zoektocht zo gezamenlijk te vervolgen. Prima voorstel, zou je denken. En de vraag die Jan over de telefoon aan Ruben stelt is ook een prima vraag: waar in Kiev zitten jullie? En dan… BAM. Ruben spreekt de woorden die ongetwijfeld iconisch zullen worden voor dit seizoen: ‘’wij zitten niet in Kiev, vriend.’’ En dan komt de knappe montage om de hoek kijken, want TA-DA: mooie shots van soortgelijk uitwisselingen tussen andere koppels en een wereldkaart onthullen dat elk duo in een ander land zit. O… mijn… god. Echt… wát? WÁT? Over een ongelooflijk geniale en geweldig briljante opening gesproken! Ik vond het zó gaaf dat mijn schaterlachen werd afgewisseld met geschokte kreetjes en jéétje. Als ik er popcorn bij had gehad, was dat waarschijnlijk door de lucht gevlogen. Zó geniaal.

Vragen

En vanaf dat punt gaat het eigenlijk heel snel. Er wordt uitgepuzzeld waar iedereen zit en dat het centrale punt van al die locaties – Kiev, Moskou, Jerevan, Bakoe en Almaty – de Georgische hoofdstad Tbilisi is, er worden nog wat belletjes gepleegd en er wordt nog wat rondgerend en er worden nog wat centjes en jokertjes bij elkaar gesprokkeld. En dan worden de kluizen mét vliegtickets gevonden, behalve door de duo’s Jan/Jean-Marc en Ron/Loes. En dus moeten die twee duo’s een test maken. Béétje gek, want hóe moet je dat doen als je acht van je medekandidaten nog niet eens gezien hebt? En waarom is Art er niet bij? Waarom zegt Art niet dat de Mol nooit naar huis hoeft? Waarom krijgt Ron, die geconfronteerd wordt met een rood scherm, geen afscheidspraatje met Art? Wat is er in hemelsnaam aan de hand in dit seizoen?

Aflevering 2: Wisseltruc

En daar staan ze dan: met een pot van maar liefst min-drieduizend euro vanwege de vele telefoontjes naar Art en een behoorlijke vijandigheid naar de duo’s die een test moesten maken en er daarom later bij zijn gekomen. Maar ze staan er wél, met z’n allen in Tbilisi – of nou ja, zonder Ron dan. Nieuwe ronde, nieuwe kansen zullen we maar zeggen – en dat moet zich gaan afspelen op een markt, in de stromende regen. De opdracht? Met behulp van foto’s bepaalde kooplui vinden en geld van hen in ontvangst nemen, in de hoop 1000 euro bij elkaar te sprokkelen. Leuk, toch? Ja, nou ja, tot ze alweer als kippen zonder kop rond beginnen te rennen en de competitiviteit de kop op steekt, want eigenlijk gaat iedereen vooral zijn eigen weg om het geld te vinden en dan zie je algauw wie de super-fanatiekelingen zijn.

Geld en killerheels

Van etherdiscipline hebben ze duidelijk nog nooit gehoord, maar eerlijk is eerlijk: het is maar wat leuk om ze op dat marktje te zien ronddwalen, heerlijk om te zien hoe de kooplui beslist geen haast hebben én het is een triomf als ze uiteindelijk, na zenuwslopende windvlagen en nutteloos briefjes stapelen (dat sloeg echt nérgens op) 860 euro krijgen. Nog steeds in de min, maar geld is geld. Oh ja, en Art heeft nog een leuke mededeling voor ze: er staat hen een uitje naar het theater te wachten. Heerlijk, want dat levert kostelijke scènes op waarin fashionista Olcay kwinkeleert over haar killerheels en het helpen van Stine met haar kleding. En tja: het is ook wel belangrijk om te weten waar je dat geld moet stoppen hè, stel dat je dat gaat vinden straks, als je een leuk jurkje draagt. Prioriteiten!

Stoelendans

En dan komen ze in het theater, waar een Georgische versie van Julius Caesar wordt opgevoerd. Allemaal mooi uitgedost, maar het is en blijft WIDM dus het is slechts een kwestie van tijd voor er iets gaat gebeuren. En inderdaad: terwijl ze toekijken hoe de doden bij bosjes vallen op het toneel, in duo’s in loges gezeten, krijgen ze plots berichtjes binnen op een telefoon: er moet een stoelendans uitgevoerd worden. Binnen een krappe vijf tot tien minuten moeten ze herhaaldelijk van plaats wisselen en precies zo puzzelen dat iedereen zit waar ie moet zitten en niet zit waar ie níet moet zitten. Het resultaat? Veel wandelen en hollen door de theatergangen, afgewisseld met angstaanjagende shots van het toneelstuk en de bekende dreigende WIDM-muziek. Art zit intussen doodgemoedereerd in zijn eigen loge, en ik vraag me af of Olcay op dat moment nog steeds zo blij is met haar killerheels.

Verraad

En dan maar hopen dat je allemaal goed zit… want er kan 2000 euro verdiend worden als iedereen op zijn plaats zit en blijft zitten. Maar dan. O jongens, dit was héls. Want er komt opeens nóg een berichtje. Niet van Art, zelfs niet van de Mol (dat zou tof geweest zijn) maar van… Ron Boszhard. De eerste afvaller die onwijs graag mee wilde doen. Hij zit in de loge en hij mag weer meedoen met het spel – maar alléén als de kandidaten binnen 10 minuten bij hem komen zitten.  Hartstikke tof, denk je in eerste instantie, ga erheen dan! Tot het kwartje valt… want die 2000 euro krijgen ze alleen als ze op hun plek blijven zitten. En dat betekent… niet naar Ron toe. Hoe hij ook zit te smeken en wenken. Hij wordt kei- en keihard verraden.

De kracht van WIDM

En dat, lieve mensen, is waarom WIDM zo goed is: het laat zien hoe mensen denken en doen als er geld in het spel is en hoe dat hun donkere kant naar boven haalt en hen dingen laat doen waar ze absoluut niet trots op kunnen zijn. Het was zó erg, maar ook zó goed. En Art sloeg de spijker op zijn kop met wat hij na afloop van het toneelstuk zei: Er stonden twee verraders op het podium… ik denk dat er negen in de zaal zaten. Jeetjemina. En tot overmaat van ramp was de stoelendans ook nog eens niet helemaal goed gegaan, waardoor er geen geld verdiend werd. Hadden ze dus toch net zo goed naar Ron toe kunnen gaan. Mensen, mensen, mensen.

Test en executie

De derde opdracht van deze aflevering hield in dat de kandidaten graafmachines moesten besturen om zand weg te ruimen zodat er een autoweggetje vrijgemaakt kon worden, waarmee ze uiteindelijk 1500 euro verdienden. Eerlijk gezegd vond ik dit een beetje saai: er werd mooi samengewerkt, het was allemaal best tof om te zien maar er gebeurde verder weinig. En na de opdracht was het al tijd voor de test, maar er werd niemand naar huis gestuurd omdat Jean-Marc besloot uit het programma te stappen: met mijn Molhoofd dacht ik eerst dat dat een soort zelfde Ron-truc was, maar het is natuurlijk best begrijpelijk dat hij de stress en emoties van het spel niet aankon. Jammer, want ik vond hem wel een goeie Mol-kandidaat.  In ieder geval staat de pot nu op min-zeshonderdveertig euro en dat is toch een behoorlijke verbetering na de eerste aflevering.  Erg benieuwd hoe het verder gaat!

Eindoordeel

Wie is de Mol? Ik heb geen idee. In aflevering 1 waren er wel wat kandidaten die érg vaak Art belden, die erg zuinig waren met de informatievoorziening of die nogal aan het treuzelen of teuten waren. In aflevering 2 heb ik, afgezien van wat tijdrekkers, eigenlijk maar weinig Molacties gezien. Ik heb nog wel eens de neiging om een fanatieke kandidaat voor Mol aan te zien, dus ik zeg nog even niets tot ik wat meer weet. Maar het zou best Jan kunnen zijn. Of Stine. Maar misschien ook wel niet. Heerlijk dat het in die eerste afleveringen nog iedereen kan zijn.

Kijk jij ook naar Wie is de Mol?