Ik ben altijd al wel een beetje spiritueel geweest: vroeger had ik best veel met wicca en meer van dat soort dingen. Nu ben ik meer bezig met geluksfilosofie, zoals ik het graag noem: niet voor niets heb ik mijn Happiness in the Making-blog. De laatste tijd is het wat minder belangrijk omdat ik ook gewoon graag wil léven in plaats van dat leven voortdurend te analyseren. Maar sinds ik duidelijk meer aandacht moet besteden aan wat mijn lichaam nodig heeft (voornamelijk rust) merk ik dat ik toch eigenlijk wel veel aan mindfulness heb.  Het is heel simpel en je kunt er heel veel mee, als je het op de juiste manier toepast. Ik denk dat heel veel mensen er op hun manier iets aan kunnen hebben en daarom schrijf ik er vandaag iets over!

Wat het is

Er zijn veel verschillende definities van mindfulness en voorheen dacht ik dat het vooral ”intens zelfbewustzijn” betekende. Van dat idee ben ik afgestapt: het gaat namelijk niet zozeer om zelfbewustzijn, maar veel meer om bewust leven. Toen het een paar weken terug even niet zo lekker ging, kwam ik terecht op soChicken: een superleuke website die heel toegankelijk schrijft over alles wat met mindfulness en geluksfilosofie te maken heeft. Er staan superinteressante artikelen op en ook de app is heel fijn. Ik kwam op de website terecht doordat ik had gegoogeld op meditatie: ik had zowel fysiek als mentaal heel erg behoefte aan rust en omdat het nogal lastig was om mijn gedachten echt even te kalmeren, dacht ik dat meditatie misschien de oplossing zou zijn. Ik heb een tijdje yoga gedaan en als afsluiting van de lessen deden we ook steeds een meditatiesessie van een halfuur: zoiets probeer ik wel eens, maar het is vaak lastig zonder iemand die je daarin leidt. Eenvoudige meditatieoefeningen die gericht zijn op je ademhaling (want daar gaat het om bij meditatie) leken me handiger.

Maar… meditatie is eigenlijk niet echt iets voor mij. Je moet je heel erg concentreren op je ademhaling en nou is concentratie echt niet zo’n probleem voor mij, maar mijn ademhaling wel. Nu moet je niet gaan denken dat ik kortademig ben of wat dan ook, maar doordat mijn buik vaak opgezet is is ademhalen door mijn buik eerder vermoeiend dan ontspannend, en dan werkt het natuurlijk averechts. Dus… meditatie werd het niet. En toen kwam ik dus uit bij de talloze artikelen over mindfulness van soChicken, en toen dacht ik… já, dat is het. Heel makkelijk. Eigenlijk wat ik mijn hele leven al doe, maar dan een stapje bewuster: in het moment leven.

Hoe het werkt

Wat dat in het moment leven in de praktijk betekent, is in één woord uit te leggen: rust. Ja, eigenlijk heel raar, om echt rust te bereiken moet je rust creëren. Maar zo is het wel. Mindfulness gaat er namelijk om dat je af en toe even niet met je gedachten bezig bent, dat je die dus even helemaal loslaat en je focust op het moment, het leven, de ervaring. En doordat je je daarop concentreert, word je rustig. Doordat je het moment ervaart, ben je mindful bezig. Nu ben ik natuurlijk altijd al een genieter geweest, maar het uitschakelen van mijn gedachten en gewoon ervaren is toch wel een ander verhaal. Maar het is helemaal niet moeilijk en ook niet tijdrovend, zoals je zou verwachten. Sterker nog, ik doe het op dit moment: terwijl ik dit artikeltje typ, ben ik heel erg gefocust op dat typen, hoe dat aanvoelt, hoe fijn het is om de letters op papier te zien verschijnen, hoe goed het voelt dat de toetsen goed werken, gewoon hoe leuk het is om te typen. En je kunt het ook doen zonder echt ergens mee bezig te zijn: als je op je smartphone met iets bezig bent, verleg dan eens een keertje de focus van datgene wat je doet naar hoe je het doet: hoe je telefoon voelt, hoe het eruitziet, enzovoorts. Erváár het.

Natuurlijk zijn er ook nog andere manieren die dichter in de buurt komen van het genieten, maar die voor mij wel goed werken: eten met volle aandacht en je dan concentreren op elk klein onderdeeltje van hetgeen wat je eet. Helemaal opgaan in een boek, film of tv-programma of in volle concentratie naar muziek luisteren, zonder dat je het als achtergrond gebruikt. Of een van mijn favorieten: naar buiten gaan en dan niet nadenken, maar de frisse lucht opsnuiven, de zon op mijn gezicht voelen, de regendruppels voelen… gewoon puur in het moment zijn. En dat doe ik ook vaak als ik gewoon even behoefte heb aan échte rust: even gewoon zitten of liggen, ademhalen (zonder je er echt op te concentreren) en alles even laten gaan. Even niets. Of gewoon even voor je uit staren, of even gaan liggen met een boek of iets anders wat je normaal gesproken niet doet. ’s Avonds in bed liggen en genieten van een lekker plekje dat je hebt gemaakt, of ’s morgens bewust snoozen. Het kan zo simpel zijn!

Voor mij werkt het in ieder geval hartstikke goed en ik raad het dan ook heel erg aan. Niet alleen als je ziek bent zoals ik, maar ook gewoon als je het vaak druk hebt, als je hoofd regelmatig omloopt of als je wel eens denkt dat je op het randje van overspanning balanceert. Even… rust. Adem in… adem uit.