Marina – Carlos Ruiz Zafón

Vijftien jaar later is de herinnering aan die dag bij mij teruggekomen. Ik heb de jongen gezien die in de nevel van station Francia ronddoolde en de naam van Marina lichtte opnieuw op als een verse wond. Allemaal bewaren we een geheim op de zolder van de ziel, achter slot en grendel. Dit is het mijne.

Barcelona, begin jaren ’80. De vijftienjarige Oscar Drai heeft vrijwel geen familie en brengt zijn dagen door op het stadse internaat. Als hij in zijn vrije tijd op een dag door een villawijk dwaalt en bij een geheel verlaten huis komt, ontmoet hij daar de jonge, beeldschone Marina en haar oude, verwarde vader, een door de jaren verweerde portretschilder. Tussen Oscar en Marina bloeit een bijzondere vriendschap op, die gebonden wordt door de geheimen van Barcelona die ze samen, of ze het willen of niet, langzaam maar zeker ontrafelen. Een vrouw die elke vierde zondag van de maand uit een paardenkoets stapt bij een kerkhof en een roos op een naamloos graf legt, een verlaten kas vol sinistere schaduwen en vreemde fotoalbums en een mysterieuze zwarte vlinder leiden hen naar het verhaal van een zekere Michael Kolwenik, wier dubieuze leven een schaduw over het huis van Marina werpt.

Een nieuwe Zafón: iets waar ik al naar uitkeek sinds ik de laatste bladzijde van De gevangene van de hemel omsloeg. Het is dan wel helaas niet het laatste boek in het Kerkhof der Vergeten Boeken-vierluik, maar een nieuwe young adult die compleet losstaat van zijn andere jeugdboeken en ook de laatste is in dat genre. Toen ik de beschrijving las, was ik eerst een beetje huiverig want het kwam wel erg gothic-achtig over. Maar man, wat ben ik blij dat ik het boek tóch heb gelezen, het is namelijk werkelijk weer een pareltje. Prachtig geschreven en een verhaal dat bruist van de magie, de originaliteit en Zafóns eigen soort romantiek. De personages sprankelen van levendigheid en het mysterie ontvouwt zich op een manier die heerlijk spannend blijft en perfect past bij de sfeerbeschrijvingen. Geen clichés, geen voorspelbaarheden, geen platte personages – gewoon één van die zeldzame boeken die een eigen charme hebben. Niettemin vond ik het jammer dat Zafón ook in dit boek weer nalaat om af en toe wat orde te scheppen: de plot is erg ingewikkeld en ik als lezer kon af en toe wel een opfrismomentje gebruiken en de personages in mijn ogen ook wel. Zo’n ”even alles op een rijtje”-moment mis ik vaak bij zijn boeken en dat is jammer, want daardoor heb ik het gevoel dat ik bepaalde dingen van de plot heb gemist of niet genoeg op waarde heb geschat, waardoor het voor mij af en toe wat ongeloofwaardig werd. Snel opnieuw lezen dus maar, om het wat op te klaren!

Waardering: 

Titel: Marina
Auteur: Carlos Ruiz Zafón
Genre: young adult
Uitgeverij: A.W. Bruna Uitgevers
Jaar: 2013
Aantal pagina’s: 224
Kopen: Hier!