LOVE: The Tudors ♥

Zo’n heerlijke serie. Alleen al vanwege bovenstaande zeer knappe man, hoofdrolspeler Jonathan Rhys Meyers: die ogen, dat lachje! En ik heb een heel goed excuus om de serie momenteel voor de zoveelste keer te kijken: het is namelijk research voor de historische roman die ik schrijf, over een hofdame van een aantal Tudor-koninginnen (om precies te zijn van Catherine van Aragon tot en met Elizabeth I). Het is al sinds het prille begin, toen mijn moeder me met de serie liet kennismaken, een grote favoriet. Hij wordt helaas niet meer uitgezonden op televisie, maar dat maakt natuurlijk helemaal niet uit, want ik kijk het lekker op dvd. Ook nog eens goed voor mijn Engels, want er staat alleen ondertiteling in die taal op. Maar waarom is dit nou eigenlijk één van de beste series ever?

The Tudors vertelt het verhaal van de jonge en zeer losbandige koning Henry VIII van Engeland, die bekend stat als een van de bloeddorstige maar ook een van de standvastigste vorsten in de geschiedenis van Groot-Brittannië. De serie begint als hij als jonge man – in de serie lijkt hij hooguit 25, maar in de geschiedenis was hij al rond de veertig – interesse krijgt in de jonge en bloedmooie Anne Boleyn, die weigert de positie van zijn maîtresse aan te nemen – zoals zoveel vrouwen vóór haar deden. Nee, zij wil zijn koningin worden en hem een zoon schenken, waarin zijn vrouw – koningin Catherine van Aragon – nooit heeft kunnen slagen. De koning krijgt altijd wat de koning verlangt, en dus wordt zijn kanselier, kardinaal Wolsey (niemand minder dan de briljante Sam Neil) erop uitgestuurd om een scheiding voor elkaar te boksen. Maar aan een hof vol inhalige en op macht beluste rijkaards gaat niets zoals het moet, en het leven van koning Henry is er één van complotten, verraad en executies. Niet alleen in zijn liefdesleven verslijt hij vrouw na vrouw, ook op het politieke toneel kan hij maar niet gelukkig worden – en daar moeten anderen voor boeten.

Dit is simpelweg een fantastische serie. Niet alleen omdat het een hele goede manier is om wat meer te weten te komen over de geschiedenis – al moet ik er wel bij zeggen dat lang niet alles helemaal accuraat is – ook is het een lust voor het oog door de ontzettend mooie sets en de jaloersmakende kostuums – en dan hebben we het natuurlijk vooral over de jurken van de dames. Alleen al daarom, vanwege de mooie omgeving en de kleding en de attributen, is het een superserie voor wie van geschiedenis houdt; maar dat is nog lang niet alles. Naast de visuele pracht is het verhaal enorm interessant en de personages boeiend: uiteraard zijn ze gebaseerd op echte historische figuren, maar daarvan zullen we nooit weten hoe ze precies waren, het is te lang geleden. Via deze weg leren we ze toch kennen en dat is voor een geschiedenisfanaat als ik geweldig! Hun verhalen krijgen echt vorm en karakter, ze gaan leven in plaats van dat het alleen verhalen en woorden zijn. Daar komt bovendien nog bij dat de acteurs fenomenaal zijn: ze zetten de historische grootheden met zoveel geloofwaardigheid neer dat het echt Oscar-waardig is. Vooral Jonathan Rhys Meyers (Henry VIII) en Natalie Dormer (Anne Boleyn) zijn heel erg goed, in alles: hun manier van acteren, hun spraak, hun bewegingen, hun gezichtsuitdrukkingen… perfectie.

Minpunten aan deze serie? Ik kan eigenlijk niets bedenken, behalve dan dat ik graag had gewild dat het langer door was gegaan: het stopt bij de dood van Henry, maar ik had ook nog graag de regeerperiodes van koningin Mary en koningin Elizabeth I op deze manier willen zien. Misschien is het ook wel wat minder dat de serie soms iets te snel gaat door de vrij korte seizoenen of dat het iets te ingewikkeld wordt wanneer de nadruk op de politieke conflicten komt te liggen – de privédrama’s vind ik toch het leukste haha – maar dat zijn maar zulke kleine dingetjes… nee, voor mij is het gewoon een heerlijke, perfecte opwekking van geschiedenis! ♥