Lights & shadows | Waarom ik O’G3NE awesome vind

Het is 2007. Ik lig in het ziekenhuis – alle goede verhalen beginnen met ‘’toen ik in het ziekenhuis lag’’ – en er komt een verpleegkundige binnen. Of ik zin heb om Lisa, Amy en Shelley te ontmoeten, de drie zusjes die een paar weken geleden het nationale Junior Songfestival hebben gewonnen. Er gaat een belletje rinkelen: hun liedje Adem in, Adem uit vond ik eigenlijk best leuk. Dus waarom niet? Even later had ik ze aan mijn bed staan: drie jonge zangeresjes, waarvan twee een tweeling, in leuke outfitjes en met een tof liedje dat ze eventjes ten dele lieten horen. Ik kreeg hun handtekeningen op een vouwblaadje en weg waren ze weer. Kort maar krachtig, snel maar leuk. En nu, tien jaar later, denk ik er nog vaak aan: ik heb de meiden van O’G3NE ontmoet toen ze nog geen O’G3NE en nog niet beroemd waren. Hoe gaaf is dat?

Lisa, Amy en Shelley

Ik heb de meiden toen niet echt gevolgd, maar ik weet nog wel dat Lisa, Amy en Shelley een ontzettend leuk groepje vormden: ze konden echt goed zingen en ze waren zo lekker enthousiast en spontaan, zo fris en vrolijk. Maar ja, ze werden elfde tijdens het grote songfestival voor kids en toen verdwenen ze zo’n beetje van de aardbodem. Tot ze ineens BOEM weer terug waren! Ineens stonden ze daar als drie bijna-volwassen meiden, jonge vrouwen met fantastische stemmen, bij The Voice of Holland. En ze wonnen! De hele Nederlandse muziekwereld had volgens mij een ‘’wooow, wat een comeback’’-gevoel want jeetje, wat waren ze goed! En ik? Vanaf het moment dat ik  hun single Magic hoorde, was ik verkocht. Ineens dacht ik weer aan die drie zusjes aan mijn ziekenhuisbed, die plots van mijn eigen leeftijd bleken te zijn. Ik was fan!

Hollandse meiden

Ik weet nog dat ik dit allemaal zo’n beetje meekreeg toen The Voice al afgelopen was en ze ineens heel veel in de publiciteit waren. Ik vond het zó ontzettend leuk dat zij die drie meisjes van jaren terug waren: dat ze echt de tijd hadden genomen om lekker even jong te zijn en vervolgens keihard terug te komen met nieuwe muziek en een volwassen imago vond ik echt tof. Die hele kindsterretje-fase waar ze doorheen hadden kunnen gaan hebben ze overgeslagen en ik denk dat dat echt een hele goede move is geweest. En ook gewoon hoe ze terug zijn gekomen: met heel veel zelfvertrouwen, echt goed neergezette stemmen en een knaller van een imago… het zijn drie lekker normale Hollandse meiden die geweldig goed kunnen zingen en dat is gewoon heel erg leuk.

Muziek

En hun muziek is zo tof! Ik ben nog steeds helemaal fan van Magic, want de tekst is zo leuk en het refrein klinkt zo lekker en de melodie is echt heerlijk meezingmateriaal. Daarna kwam Wings to Fly en dat nummer heb ik ook echt grijs gedraaid: ik vond de muziekvideo keileuk, de zomerse vibe van het nummer en ook hier viel de tekst ook weer in de smaak: ze zullen vast mensen hebben die voor hen schrijven of met hen meeschrijven, maar ik hou ervan hoe hun liedjes net een beetje anders zijn dan wat je in de mainstream hoort. Hetzelfde geldt voor hun kerstnummer The Power of Christmas, één van mijn absolute favorieten qua kerstliedjes. En ook Take the Money and Run vond ik superleuk, vooral omdat ze daarin meer de girlpower-kant van zichzelf laten zien. En precies dat frisse, dat stoere is wat ze zo leuk maakt!

Beste Zangers

Maar ik werd pas écht fan toen ze begin 2016 meededen aan De Beste Zangers van Nederland. Samen met Brownie Dutch, René van Kooten, Willeke Alberti, Jeroen van der Boom en Sharon Doorson gingen ze naar Ibiza, zongen een onwijs breed repertoire aan liedjes en lieten voor het eerst écht aan Nederland zien wie ze zijn. En dat vond ik zo tof: niet alleen merkte ik toen pas wat een fantastisch mooie stemmen ze hebben, ook ontdekte ik hoe leuk en spontaan ze zijn, hoe lekker normaal en vrolijk, maar ook hoe zacht en gevoelig. Ik hoorde toen over de ziekte van hun moeder die zo’n grote rol speelt bij hun carrière, en hoe kwetsbaar en toch krachtig dat hen maakt. Ik vond het geweldig toen ze hun unieke zussenzang en ‘’echoing’’-techniek lieten horen en toen ze Clown zongen wist ik het: dit is hun doorbraak. Van deze meiden gaan we nog heel veel horen.

We Got This

En ik had gelijk! Na Beste Zangers waren ze ineens overal met Clown en Sing en was iedereen lyrisch over ze, en toen ineens kwam hun debuutalbum uit: We Got This, waarmee ze voor het eerst echt lieten zien wat ze kunnen en dat we vooral niet over ze heen mogen kijken. Ik hou ervan hoe hun sound tegelijkertijd krachtig en uptempo én gevoelig en ballad-achtig is want juist die combinatie maakt ze zo sterk. Hoewel ik het album niet vaak luister, ben ik toch helemaal verliefd op Loved You First, waarmee ze echt laten zien hoe toegankelijk hun muziek is. Iedereen kan er wel iets in vinden en dat is zo bijzonder. Tel daarbij op dat ze een hele grappige, gezellige en down to earth-indruk maken en je hebt gewoon de perfecte formule voor een succesgroep.

Songfestival

Ik zei het volgens mij al toen ik Magic hoorde en daarna weer bij Clown en Sing: deze meiden moeten naar het Eurovisie Songfestival. EN DAT HEBBEN ZE GEDAAN! Jeetje jongens, wat was het tof om dat te volgen! Ik kan niet in woorden vatten hoe prachtig ik Lights & Shadows vind: het is zo krachtig en vol van empowerment maar ook zo emotioneel en hartverscheurend. Ik hou van hoe het klinkt en hoe ik het kan meezingen, ik hou van de boodschap en de achtergrond en ik hou er echt van hoe ze er steeds voor de volle honderd procent achter staan. En wow, wat was het spannend afgelopen donderdag met de halve finale! Ze deden het zo goed en toch duurde het tot het laatste moment voor we zekerheid hadden. Het is ze zo hard gegund dat ze ver kunnen komen!

Team O’G3NE

Ik heb vanaf het begin het gevoel gehad dat we wel eens een hele grote kans zouden kunnen hebben om te winnen: ze zingen zo goed en alles is gewoon on point, maar met het showspektakel dat tegenwoordig het songfestival is weet je het maar nooit. Eén ding is in ieder geval zeker voor mij: hoe het ook gaat in de finale vanavond, ik ben absoluut #teamOG3NE en ik vind het fantastisch wat ze neerzetten en gewoon hoe ze zijn. Een show van hen (ze hebben een theatertour die gewoon ook echt uitverkoopt, bizar) staat heel hoog op mijn wensenlijstje en oh ja, als ik ze ooit nog eens mag ontmoeten hoop ik stiekem dat ze me nog kennen. Want tien jaar geleden dacht ik er niet aan om een selfie met die meisjes te maken en de handtekeningen zijn gek genoeg spoorloos verdwenen.

Ben jij fan van O’G3NE?